Zdobycie miast kananejskich na Negebie
1 Król Aradu, Kananejczyk, zamieszkujący Negeb, dowiedział się, że drogą od Atarim nadchodzą Izraelici. Podjął walkę z Izraelem, a niektórych wziął do niewoli. 2 Wówczas Izrael złożył Panu ślub takiej treści: Jeśli wydasz ten lud w moje ręce, klątwą obłożę ich miasta. 3 Pan wysłuchał głosu Izraela i wydał w ich ręce Kananejczyków. Oni sami i ich miasta zostali obłożeni klątwą, dlatego miejscowość tę nazwano Chorma.
Jadowite węże
4 Od góry Hor szli w kierunku Morza Sitowia, aby obejść kraj Edomu, a podczas drogi lud zaczął się niecierpliwić. 5 I mówili przeciw Bogu i Mojżeszowi: Po co wyprowadziliście nas z Egiptu? Czy mamy umrzeć tu na pustyni? Nie ma chleba ani wody, a to nędzne jedzenie nam zbrzydło. 6 Wtedy Pan zesłał na lud jadowite węże, które kąsały lud, tak że zmarła duża liczba Izraelitów. 7 Przyszedł więc lud do Mojżesza i powiedział: Zgrzeszyliśmy, gdyż mówiliśmy przeciwko Panu i przeciwko tobie. Módl się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże. Mojżesz pomodlił się więc za lud. 8 Wówczas Pan powiedział do Mojżesza: Sporządź sobie jadowitego węża i zawieś go na palu. Każdy ukąszony, który na niego spojrzy, pozostanie przy życiu. 9 Sporządził więc Mojżesz miedzianego węża i zawiesił go na palu. I było tak, że jeśli wąż kogoś ukąsił, a ten spojrzał na miedzianego węża, to pozostawał przy życiu.
Marsz w kierunku Zajordania
10 Potem Izraelici wyruszyli i rozbili obóz pod Obot. 11 Następnie opuścili Obot i rozbili obóz pod Ijje-Haabarim, na pustyni położonej na wschód od Moabu. 12 Stamtąd wyruszyli dalej i obozowali nad potokiem Zared. 13 Ponownie wyruszyli i rozłożyli się obozem po drugiej stronie Arnonu, który płynie przez pustynię, wypływając z kraju Amorytów, przy czym Arnon stanowi granicę między Moabitami i Amorytami. 14 Dlatego powiedziane jest w Księdze Wojen Pana: Waheb w Sufa i potoki Arnonu, 15 wąwozy potoków ciągną się aż do miejsca, gdzie leży Ar przylegające do granicy Moabu. 16 Stamtąd powędrowali do Beer. Jest to studnia, o której Pan powiedział do Mojżesza: Zgromadź lud, a Ja dam mu wodę! 17 Wtedy to Izrael śpiewał taką pieśń:
Wytryśnij, studnio! A wy śpiewem jej odpowiedzcie!
18 Studnia, którą kopali przywódcy,
i drążyli przełożeni ludu
– berłem i swoimi laskami.
Z pustyni przybyli do Mattany, 19 z Mattany do Nachaliel, a z Nachaliel do Bamot. 20 Z Bamot do doliny, która leży na stepach Moabu, tam gdzie szczyt Pisga góruje nad pustynią.
Sukcesy militarne Izraela
Sichon – król Amorytów
21 Następnie wyprawił Izrael posłów do Sichona, króla Amorytów, aby powiedzieli: 22 Przepuść mnie przez swoją ziemię. Nie zboczymy na pola ani do winnic i nie będziemy pili wody ze studni. Powędrujemy drogą królewską, dopóki nie przekroczymy twych granic. 23 Lecz Sichon nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoją ziemię. Zgromadził cały swój lud i wyprawił się przeciwko Izraelowi na pustynię, a gdy dotarł do Jahsy – zaatakował Izraela. 24 Izrael jednak pobił go ostrzem miecza i zajął jego kraj od Arnonu po Jabbok, aż do kraju Ammonitów, ponieważ granica Ammonitów była umocniona. 25 Izrael zagarnął wszystkie te miasta i osiedlił się Izrael we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie i we wszystkich podległych mu osiedlach. 26 Cheszbon bowiem był stolicą Sichona, króla Amorytów, który prowadził wojnę z poprzednim królem Moabu i zagarnął całą jego ziemię aż po Arnon. 27 Dlatego ci, którzy układają przysłowia, mawiają:
Wejdźcie do Cheszbonu! Niech się odbuduje
i umocni miasto Sichona.
28 Bo z Cheszbonu wyszedł ogień,
płomień z miasta Sichona,
pochłonął Ar-Moab,
panujące wyżyny Arnonu.
29 Biada ci, Moabie!
Przepadłeś, ludu Kemosza!
Jego synów uczynił uciekinierami,
a jego córki w niewoli Sichona, króla Amorytów.
30 Przeszyliśmy ich strzałami i zginęli,
od Cheszbonu aż po Dibon,
wyniszczyliśmy ich aż do Nofach,
które leży blisko Medeby.
31 Tak więc Izrael osiedlił się w kraju Amorytów. 32 Potem Mojżesz wysłał zwiad, aby szpiegować Jazer. Zajęli podległe mu osiedla i usunęli mieszkających tam Amorytów z ich dziedzictwa.
Og – król Baszanu
33 Następnie zawrócili i poszli w kierunku Baszanu. Król Baszanu, Og, wyprawił się przeciw nim wraz z całym swoim ludem, aby stoczyć z nimi bitwę pod Edrei. 34 Lecz Pan powiedział do Mojżesza: Jego się nie bój, bo wydam go w twoje ręce razem z całym jego ludem i tą ziemią. Zrobisz z nim to samo, co zrobiłeś z Sichonem, królem Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie. 35 I rozgromili jego oraz jego synów i cały lud, tak że nikt nie uszedł z życiem, a jego ziemię wzięli w posiadanie.
Victory over the Canaanites
1 When the Canaanite king of Arad in the southern part of Canaan heard that the Israelites were coming by way of Atharim, he attacked them and captured some of them. 2 Then the Israelites made a vow to the Lord: “If you will let us conquer these people, we will unconditionally dedicate them and their cities to you and will destroy them.” 3 The Lord heard them and helped them conquer the Canaanites. So the Israelites completely destroyed them and their cities, and named the place Hormah.
The Snake Made of Bronze
4 The Israelites left Mount Hor by the road that leads to the Gulf of Aqaba, in order to go around the territory of Edom. But on the way the people lost their patience 5 and spoke against God and Moses. They complained, “Why did you bring us out of Egypt to die in this desert, where there is no food or water? We can't stand any more of this miserable food!” 6 Then the Lord sent poisonous snakes among the people, and many Israelites were bitten and died. 7 The people came to Moses and said, “We sinned when we spoke against the Lord and against you. Now pray to the Lord to take these snakes away.” So Moses prayed for the people. 8 Then the Lord told Moses to make a metal snake and put it on a pole, so that anyone who was bitten could look at it and be healed. 9 So Moses made a bronze snake and put it on a pole. Anyone who had been bitten would look at the bronze snake and be healed.
From Mount Hor to the Valley of the Moabites
10 The Israelites moved on and camped at Oboth. 11 After leaving that place, they camped at the ruins of Abarim in the wilderness east of Moabite territory. 12 Then they camped in Zered Valley. 13 From there they moved again and camped on the north side of the Arnon River, in the wilderness which extends into Amorite territory. (The Arnon was the border between the Moabites and the Amorites.) 14 That is why The Book of the Lord's Battles speaks of “… the town of Waheb in the area of Suphah, and the valleys; the Arnon River, 15 and the slope of the valleys that extend to the town of Ar and toward the border of Moab.”
16 From there they went on to a place called Wells, where the Lord said to Moses, “Bring the people together, and I will give them water.” 17 At that time the people of Israel sang this song:
“Wells, produce your water;
And we will greet it with a song—
18 The well dug by princes
And by leaders of the people,
Dug with a royal scepter
And with their walking sticks.”
They moved from the wilderness to Mattanah, 19 and from there they went on to Nahaliel, and from Nahaliel to Bamoth, 20 and from Bamoth to the valley in the territory of the Moabites, below the top of Mount Pisgah, looking out over the desert.
Victory over King Sihon and King Og
(Deuteronomy 2.26—3.11)21 Then the people of Israel sent messengers to the Amorite king Sihon to say: 22 “Let us pass through your land. We and our cattle will not leave the road and go into your fields or vineyards, and we will not drink water from your wells; we will stay on the main road until we are out of your territory.” 23 But Sihon would not permit the people of Israel to pass through his territory. He gathered his army and went out to Jahaz in the wilderness and attacked the Israelites. 24 But the Israelites killed many of the enemy in battle and occupied their land from the Arnon River north to the Jabbok, that is, to the Ammonites, because the Ammonite border was strongly defended. 25 So the people of Israel captured all the Amorite cities, including Heshbon and all the surrounding towns, and settled in them. 26 Heshbon was the capital city of the Amorite king Sihon, who had fought against the former king of Moab and had captured all his land as far as the Arnon River. 27 That is why the poets sing,
“Come to Heshbon, to King Sihon's city!
We want to see it rebuilt and restored.
28 Once from this city of Heshbon
Sihon's army went forth like a fire;
It destroyed the city of Ar in Moab
And devoured the hills of the upper Arnon.
29 How terrible for you, people of Moab!
You worshipers of Chemosh are brought to ruin!
Your god let the men become refugees,
And the women became captives of the Amorite king.
30 But now their descendants are destroyed,
All the way from Heshbon to Dibon,
From Nashim to Nophah, near Medeba.”
31 So the people of Israel settled in the territory of the Amorites, 32 and Moses sent men to find the best way to attack the city of Jazer. The Israelites captured it and its surrounding towns and drove out the Amorites living there.
33 Then the Israelites turned and took the road to Bashan, and King Og of Bashan marched out with his army to attack them at Edrei. 34 The Lord said to Moses, “Do not be afraid of him. I will give you victory over him, all his people, and his land. Do to him what you did to Sihon, the Amorite king who ruled at Heshbon.” 35 So the Israelites killed Og, his sons, and all his people, leaving no survivors, and then they occupied his land.