Rozesłanie Dwunastu
(Mt 10,5-15Mk 6,7-13)1 Kiedy zebrał Dwunastu, dał im władzę i moc nad wszystkimi demonami i chorobami, aby uzdrawiali. 2 Posłał ich, żeby zwiastowali Królestwo Boga i leczyli chorych. 3 Powiedział im też: Niczego nie bierzcie na drogę: ani laski, ani torby, ani chleba, ani pieniędzy, ani dwóch koszul. 4 Kiedy wejdziecie do jakiegoś domu, pozostańcie tam, dopóki nie odejdziecie. 5 A jeśli was gdzieś nie przyjmą, to wychodząc z takiego miasta, strząśnijcie proch ze swoich nóg jako świadectwo przeciwko nim! 6 Wyruszyli więc i obchodzili wsie, zwiastowali Ewangelię i wszędzie uzdrawiali.
Obawy Heroda
(Mt 14,1-12Mk 6,14-29)7 Tetrarcha Herod również usłyszał o wszystkich tych wydarzeniach i się zaniepokoił. Jedni bowiem mówili, że Jan powstał z martwych, 8 inni natomiast, że Eliasz się ukazał, jeszcze inni, że ktoś z dawnych proroków zmartwychwstał. 9 Na to wszystko Herod powiedział: Jana kazałem ściąć. Kim więc jest Ten, o którym słyszę takie rzeczy? I chciał Go zobaczyć.
Nakarmienie pięciu tysięcy
(Mt 14,13-21Mk 6,30-44J 6,1-14)10 Kiedy apostołowie wrócili, opowiedzieli Mu o wszystkim, czego dokonali. Zabrał ich z sobą i udał się tylko z nimi do miasta, zwanego Betsaidą. 11 Gdy tłumy dowiedziały się o tym, wyruszyły za Nim. On je przyjął i mówił im o Królestwie Boga. Tych zaś, którzy potrzebowali uzdrowienia, leczył. 12 Kiedy dzień zaczął się chylić ku wieczorowi, przystąpiło do Niego Dwunastu ze słowami: Odpraw ludzi, niech się rozejdą po okolicznych wioskach i zagrodach, żeby poszukali sobie noclegu i czegoś do jedzenia, gdyż tutaj jest pustkowie. 13 Ale On powiedział do nich: Wy dajcie im jeść. Odpowiedzieli: Wszystko, co mamy, to tylko pięć chlebów i dwie ryby. Chyba że pójdziemy i kupimy jedzenie dla tych wszystkich ludzi. 14 Samych zaś mężczyzn było około pięciu tysięcy. Wtedy powiedział do swoich uczniów: Każcie im usiąść w grupach mniej więcej po pięćdziesięciu. 15 I uczynili tak, i rozmieścili ich. 16 On tymczasem wziął pięć chlebów i dwie ryby, podniósł wzrok ku niebu, pobłogosławił je, połamał i dawał uczniom, aby rozdawali ludziom. 17 Zjedli i nasycili się wszyscy, a z tego, co pozostało, zebrano jeszcze dwanaście koszy okruchów.
Wyznanie Piotra o Jezusie
(Mt 16,13-19Mk 8,27-29)18 Kiedy pewnego dnia modlił się na osobności i uczniowie byli z Nim, wtedy zapytał ich: Za kogo uważają Mnie tłumy? 19 Odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni twierdzą, że powstał któryś z dawnych proroków. 20 Powiedział do nich: A wy, za kogo Mnie uważacie? Piotr odpowiedział: Za Mesjasza Bożego.
Pierwsza zapowiedź męki, śmierci i zmartwychwstania
(Mt 16,20-28Mk 8,30—9,1)21 A On upomniał ich i nakazał, aby nikomu o tym nie mówili. 22 Powiedział: Trzeba, aby Syn Człowieczy wiele wycierpiał, aby został odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, aby został zabity i trzeciego dnia wskrzeszony. 23 Zwracając się natomiast do wszystkich, mówił: Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech każdego dnia bierze swój krzyż i niech Mnie naśladuje. 24 Kto bowiem chce swoje życie zachować, utraci je, a kto utraci swoje życie z Mojego powodu, ten je ocali. 25 Co pomoże człowiekowi, jeśli zyska cały świat, lecz siebie zgubi lub zatraci? 26 Kto bowiem wstydzi się Mnie i Moich słów, tego Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w swojej chwale oraz w chwale Ojca i świętych aniołów. 27 Zapewniam was: Niektórzy ze stojących tutaj nie doświadczą śmierci, dopóki nie zobaczą Królestwa Boga.
Przemienienie Jezusa
(Mt 17,1-8Mk 9,2-8)28 Mniej więcej po ośmiu dniach od wypowiedzenia tych słów Jezus zabrał z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wszedł na górę, aby się modlić. 29 Podczas modlitwy zmienił się wygląd Jego twarzy, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. 30 Rozmawiało z Nim dwóch mężów. Byli to Mojżesz i Eliasz. 31 Ukazali się w chwale i mówili o Jego odejściu, które miało się dopełnić w Jeruzalem. 32 A Piotr i towarzysze byli zmorzeni snem. Gdy się ocknęli, zobaczyli Jego chwałę oraz obydwu mężów, stojących razem z Nim. 33 W czasie, gdy oni oddalali się od Niego, Piotr nieświadomy tego, co mówi, powiedział do Jezusa: Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawmy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. 34 Podczas gdy to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich. Kiedy weszli w obłok, przerazili się. 35 A z obłoku rozległ się głos: Ten jest Mój Syn wybrany, Jego słuchajcie! 36 Gdy rozległ się ten głos, okazało się, że Jezus jest sam. A uczniowie zachowali milczenie i w tych dniach nikomu nie opowiedzieli o tym, co widzieli.
Uzdrowienie epileptyka
(Mt 17,14-18Mk 9,14-27)37 Następnego dnia, kiedy schodzili z góry, wyszło Mu naprzeciw sporo ludzi. 38 Nagle jakiś człowiek z tłumu zawołał głośno: Nauczycielu, błagam Cię, spójrz na mojego syna, bo to mój jedynak. 39 Zdarza się, że duch bierze go w posiadanie i nagle zaczyna krzyczeć. Szarpie nim tak, że aż się mu piana pojawia na ustach i tylko z trudem odstępuje od niego, pozostawiając go zupełnie zmaltretowanego. 40 Prosiłem Twoich uczniów, żeby go wyrzucili, ale nie byli w stanie. 41 Wówczas Jezus odpowiedział: O plemię niewierne i przewrotne! Jak długo jeszcze mam być z wami i was znosić? Przyprowadź tu swojego syna. 42 A kiedy podchodził, demon porwał go i zaczął nim szarpać. Jezus rozkazał duchowi nieczystemu, uzdrowił chłopca i oddał go ojcu. 43 Wszyscy zaś byli zdumieni potęgą Boga.
Druga zapowiedź męki, śmierci i zmartwychwstania
(Mt 17,22-23Mk 9,30-32)Gdy wszyscy dziwili się temu, co Jezus uczynił, On powiedział do swoich uczniów: 44 Weźcie sobie mocno do serca te słowa: Syn Człowieczy zostanie wydany w ręce ludzi. 45 Oni jednak nie rozumieli tych słów, gdyż były one zakryte przed nimi, tak że ich nie pojęli, a bali się zapytać Go o te słowa.
Prawdziwa wielkość
(Mt 18,1-5Mk 9,33-37)46 Zastanawiali się też między sobą, kto z nich jest największy. 47 Jezus zaś, znając nurtujące ich myśli, wziął dziecko, postawił je przy sobie 48 i powiedział do nich: Kto przyjąłby to dziecko w Moje imię, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem wśród was wszystkich jest najmniejszy, ten jest wielki.
Kto nie jest przeciwko wam, ten jest z wami
(Mk 9,38-40)49 Wtedy Jan powiedział: Mistrzu, zobaczyliśmy kogoś, jak w Twoje imię wypędzał demony i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami. 50 Lecz Jezus mu odpowiedział: Nie zabraniajcie. Kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami.
WĘDRÓWKA KU JERUZALEM
Niegościnni Samarytanie
51 A kiedy zbliżał się czas Jego odejścia z tego świata, podjął nieodwołalną decyzję udania się do Jeruzalem. 52 Wysłał przed sobą posłańców, którzy wybrali się w drogę i przyszli do osady Samarytan, aby przygotować dla Niego miejsce. 53 Nie przyjęto Go jednak, ponieważ wyraźnie zmierzał do Jeruzalem. 54 Gdy to zobaczyli uczniowie Jakub i Jan, powiedzieli: Panie, jeśli chcesz, to powiemy, aby ogień spadł z nieba i ich spalił. 55 Lecz On zwrócił się do nich i ich skarcił. 56 Wtedy udali się do innej osady.
Potrzeba wyrzeczenia
(Mt 8,19-22)57 Gdy byli w drodze, ktoś się odezwał do Niego: Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz. 58 Jezus mu odpowiedział: Lisy mają nory, a ptaki gniazda, natomiast Syn Człowieczy nie ma gdzie położyć głowy. 59 Potem do kogoś innego powiedział: Pójdź za Mną! Ten odparł: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pochować mojego ojca. 60 Odpowiedział mu: Umarłym pozostaw grzebanie ich umarłych, ty natomiast idź i głoś Królestwo Boga. 61 Jeszcze ktoś inny oznajmił: Pójdę za Tobą, Panie, ale pozwól mi najpierw pożegnać tych, którzy są w domu. 62 Jezus mu jednak odpowiedział: Każdy, kto przykłada rękę do pługa i ogląda się za siebie, nie nadaje się do Królestwa Boga.
Jesus Sends Out the Twelve Disciples
(Matthew 10.5-15Mark 6.7-13)1 Jesus called the twelve disciples together and gave them power and authority to drive out all demons and to cure diseases. 2 Then he sent them out to preach the Kingdom of God and to heal the sick, 3 after saying to them, “Take nothing with you for the trip: no walking stick, no beggar's bag, no food, no money, not even an extra shirt. 4 Wherever you are welcomed, stay in the same house until you leave that town; 5 wherever people don't welcome you, leave that town and shake the dust off your feet as a warning to them.”
6 The disciples left and traveled through all the villages, preaching the Good News and healing people everywhere.
Herod's Confusion
(Matthew 14.1-12Mark 6.14-29)7 When Herod, the ruler of Galilee, heard about all the things that were happening, he was very confused, because some people were saying that John the Baptist had come back to life. 8 Others were saying that Elijah had appeared, and still others that one of the prophets of long ago had come back to life. 9 Herod said, “I had John's head cut off; but who is this man I hear these things about?” And he kept trying to see Jesus.
Jesus Feeds Five Thousand
(Matthew 14.13-21Mark 6.30-44John 6.1-14)10 The apostles came back and told Jesus everything they had done. He took them with him, and they went off by themselves to a town named Bethsaida. 11 When the crowds heard about it, they followed him. He welcomed them, spoke to them about the Kingdom of God, and healed those who needed it.
12 When the sun was beginning to set, the twelve disciples came to him and said, “Send the people away so that they can go to the villages and farms around here and find food and lodging, because this is a lonely place.”
13 But Jesus said to them, “You yourselves give them something to eat.”
They answered, “All we have are five loaves and two fish. Do you want us to go and buy food for this whole crowd?” 14 (There were about five thousand men there.)
Jesus said to his disciples, “Make the people sit down in groups of about fifty each.”
15 After the disciples had done so, 16 Jesus took the five loaves and two fish, looked up to heaven, thanked God for them, broke them, and gave them to the disciples to distribute to the people. 17 They all ate and had enough, and the disciples took up twelve baskets of what was left over.
Peter's Declaration about Jesus
(Matthew 16.13-19Mark 8.27-29)18 One day when Jesus was praying alone, the disciples came to him. “Who do the crowds say I am?” he asked them.
19 “Some say that you are John the Baptist,” they answered. “Others say that you are Elijah, while others say that one of the prophets of long ago has come back to life.”
20 “What about you?” he asked them. “Who do you say I am?”
Peter answered, “You are God's Messiah.”
Jesus Speaks about His Suffering and Death
(Matthew 16.20-28Mark 8.30—9.1)21 Then Jesus gave them strict orders not to tell this to anyone. 22 He also told them, “The Son of Man must suffer much and be rejected by the elders, the chief priests, and the teachers of the Law. He will be put to death, but three days later he will be raised to life.”
23 And he said to them all, “If you want to come with me, you must forget yourself, take up your cross every day, and follow me. 24 For if you want to save your own life, you will lose it, but if you lose your life for my sake, you will save it. 25 Will you gain anything if you win the whole world but are yourself lost or defeated? Of course not! 26 If you are ashamed of me and of my teaching, then the Son of Man will be ashamed of you when he comes in his glory and in the glory of the Father and of the holy angels. 27 I assure you that there are some here who will not die until they have seen the Kingdom of God.”
The Transfiguration
(Matthew 17.1-8Mark 9.2-8)28 About a week after he had said these things, Jesus took Peter, John, and James with him and went up a hill to pray. 29 While he was praying, his face changed its appearance, and his clothes became dazzling white. 30 Suddenly two men were there talking with him. They were Moses and Elijah, 31 who appeared in heavenly glory and talked with Jesus about the way in which he would soon fulfill God's purpose by dying in Jerusalem. 32 Peter and his companions were sound asleep, but they woke up and saw Jesus' glory and the two men who were standing with him. 33 As the men were leaving Jesus, Peter said to him, “Master, how good it is that we are here! We will make three tents, one for you, one for Moses, and one for Elijah.” (He did not really know what he was saying.)
34 While he was still speaking, a cloud appeared and covered them with its shadow; and the disciples were afraid as the cloud came over them. 35 A voice said from the cloud, “This is my Son, whom I have chosen—listen to him!”
36 When the voice stopped, there was Jesus all alone. The disciples kept quiet about all this and told no one at that time anything they had seen.
Jesus Heals a Boy with an Evil Spirit
(Matthew 17.14-18Mark 9.14-27)37 The next day Jesus and the three disciples went down from the hill, and a large crowd met Jesus. 38 A man shouted from the crowd, “Teacher! I beg you, look at my son—my only son! 39 A spirit attacks him with a sudden shout and throws him into a fit, so that he foams at the mouth; it keeps on hurting him and will hardly let him go! 40 I begged your disciples to drive it out, but they couldn't.”
41 Jesus answered, “How unbelieving and wrong you people are! How long must I stay with you? How long do I have to put up with you?” Then he said to the man, “Bring your son here.”
42 As the boy was coming, the demon knocked him to the ground and threw him into a fit. Jesus gave a command to the evil spirit, healed the boy, and gave him back to his father. 43 All the people were amazed at the mighty power of God.
Jesus Speaks Again about His Death
(Matthew 17.22Matthew 23Mark 9.30-32)The people were still marveling at everything Jesus was doing, when he said to his disciples, 44 “Don't forget what I am about to tell you! The Son of Man is going to be handed over to the power of human beings.” 45 But the disciples did not know what this meant. It had been hidden from them so that they could not understand it, and they were afraid to ask him about the matter.
Who Is the Greatest?
(Matthew 18.1-5Mark 9.33-37)46 An argument broke out among the disciples as to which one of them was the greatest. 47 Jesus knew what they were thinking, so he took a child, stood him by his side, 48 and said to them, “Whoever welcomes this child in my name, welcomes me; and whoever welcomes me, also welcomes the one who sent me. For the one who is least among you all is the greatest.”
Whoever Is Not against You Is for You
(Mark 9.38-40)49 John spoke up, “Master, we saw a man driving out demons in your name, and we told him to stop, because he doesn't belong to our group.”
50 “Do not try to stop him,” Jesus said to him and to the other disciples, “because whoever is not against you is for you.”
A Samaritan Village Refuses to Receive Jesus
51 As the time drew near when Jesus would be taken up to heaven, he made up his mind and set out on his way to Jerusalem. 52 He sent messengers ahead of him, who went into a village in Samaria to get everything ready for him. 53 But the people there would not receive him, because it was clear that he was on his way to Jerusalem. 54 When the disciples James and John saw this, they said, “Lord, do you want us to call fire down from heaven to destroy them?”
55 Jesus turned and rebuked them. 56 Then Jesus and his disciples went on to another village.
The Would-Be Followers of Jesus
(Matthew 8.19-22)57 As they went on their way, a man said to Jesus, “I will follow you wherever you go.”
58 Jesus said to him, “Foxes have holes, and birds have nests, but the Son of Man has no place to lie down and rest.”
59 He said to another man, “Follow me.”
But that man said, “Sir, first let me go back and bury my father.”
60 Jesus answered, “Let the dead bury their own dead. You go and proclaim the Kingdom of God.”
61 Someone else said, “I will follow you, sir; but first let me go and say good-bye to my family.”
62 Jesus said to him, “Anyone who starts to plow and then keeps looking back is of no use for the Kingdom of God.”