Jezus w domu Zacheusza
1 Wszedł do Jerycha i przechodził przez nie. 2 Pewien zaś bogaty człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników, 3 chciał zobaczyć, jak wygląda Jezus. Nie mógł jednak z powodu tłumu, bo był niskiego wzrostu. 4 Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, żeby Go ujrzeć, bo miał tamtędy przechodzić. 5 Gdy Jezus doszedł do tego miejsca, spojrzał w górę i powiedział do niego: Zacheuszu, zejdź prędko, bo dzisiaj muszę zatrzymać się w twoim domu. 6 Zszedł więc szybko i przyjął Go z radością. 7 A wszyscy, którzy to widzieli, oburzali się i mówili: Przyszedł w gościnę do grzesznego człowieka. 8 Wtedy Zacheusz powstał i oświadczył Panu: Oto połowę mojego majątku daję ubogim, a jeżeli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie. 9 Wówczas Jezus powiedział do niego: Dzisiaj zbawienie przyszło do tego domu, bo przecież i on jest synem Abrahama. 10 Syn Człowieczy przyszedł bowiem odszukać i zbawić to, co zginęło.
Przypowieść o dziesięciu minach
(Mt 25,14-30)11 Gdy przysłuchiwali się temu, opowiedział im przypowieść, gdyż był już blisko Jeruzalem, a oni uważali, że wkrótce objawi się Królestwo Boga. 12 Powiedział: Pewien człowiek ze znakomitego rodu udał się do dalekiego kraju, aby objąć królestwo, a potem wrócić. 13 Wcześniej jednak przywołał dziesięciu swoich sług, dał im dziesięć min i powiedział do nich: Obracajcie nimi, dopóki nie przyjdę. 14 Lecz obywatele jego kraju nienawidzili go. Wysłali za nim poselstwo z zawiadomieniem, że nie chcą, aby nad nimi królował. 15 Gdy jednak po otrzymaniu królestwa powrócił, rozkazał przywołać swoje sługi, którym powierzył pieniądze, żeby się dowiedzieć, jak każdy z nich nimi obracał. 16 Przybył pierwszy i powiedział: Panie, twoja mina zarobiła dziesięć min. 17 Odpowiedział mu: Znakomicie, sługo dobry, ponieważ byłeś sumienny w tym, co drobne, otrzymasz władzę nad dziesięcioma miastami. 18 Przyszedł drugi i oświadczył: Panie, twoja mina przysporzyła pięć min. 19 Temu więc odpowiedział: Ty władaj pięcioma miastami. 20 Następny przyszedł i powiedział: Panie, oto twoja mina, którą przechowywałem w chuście. 21 Bałem się bowiem ciebie, ponieważ jesteś człowiekiem wymagającym. Bierzesz, czego nie położyłeś, i zbierasz, czego nie posiałeś. 22 Odpowiedział mu: Sługo gnuśny, osądzę cię na podstawie twoich słów. Wiedziałeś, że jestem człowiekiem wymagającym, że biorę, czego nie położyłem, że zbieram, czego nie posiałem. 23 Dlaczego więc nie oddałeś moich pieniędzy do banku, abym po powrocie odebrał je z zyskiem? 24 I polecił tym, którzy stali obok: Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć. 25 Oni zaś powiedzieli: Panie, przecież ma już dziesięć min. 26 Mówię wam: Każdemu, kto ma, będzie dodane, temu zaś, kto nie ma, zostanie odebrane i to, co ma. 27 Ponadto przyprowadźcie tutaj moich wrogów, tych, którzy nie chcieli, abym nad nimi panował, i pozabijajcie ich w mojej obecności.
JEZUS W JERUZALEM
Wjazd do Jerozolimy
(Mt 21,1-11Mk 11,1-11J 12,12-19)28 Po tych słowach Jezus udał się w dalszą drogę, zdążając do Jerozolimy. 29 Kiedy przybliżył się do Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, posłał dwóch uczniów 30 i polecił: Idźcie do wsi, która jest przed wami. Gdy będziecie do niej wchodzić, znajdziecie uwiązanego osiołka, na którym nikt dotąd nie siedział. Odwiążcie go i przyprowadźcie. 31 A gdyby ktoś was pytał, dlaczego odwiązujecie, odpowiecie mu, że Pan go potrzebuje. 32 Ci, których posłał, poszli i zastali wszystko, jak im powiedział. 33 Kiedy odwiązywali osiołka, jego właściciele zapytali: Dlaczego odwiązujecie osiołka? 34 A oni odpowiedzieli: Pan go potrzebuje. 35 I przyprowadzili osiołka do Jezusa, przykryli swoimi płaszczami i pomogli Jezusowi wsiąść. 36 Gdy jechał, rozkładali też swoje płaszcze na drodze.
37 A kiedy zbliżał się już do podnóża Góry Oliwnej, całe gromady uczniów zaczęły donośnym głosem z radością wielbić Boga za wszystkie cuda, jakie widzieli, 38 wołając: Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pana ! Pokój w niebie i chwała na wysokościach! 39 Wtedy niektórzy z faryzeuszy z tłumu odezwali się do Niego: Nauczycielu, upomnij swoich uczniów. 40 Odpowiedział im: Mówię wam, jeżeli oni zamilkną, kamienie wołać będą.
41 A kiedy przybliżył się do miasta, ujrzał je i zapłakał nad nim. 42 O, gdybyś poznało w tym dniu to, co prowadzi do pokoju! Ale teraz jest to zakryte przed twoimi oczami. 43 Nadejdą bowiem dla ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele usypią wał oblężniczy, otoczą cię i będą napierać ze wszystkich stron. 44 Wyniszczą ciebie i twoje dzieci i nie pozostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie poznało czasu twego nawiedzenia.
Wypędzenie handlarzy ze świątyni
(Mt 21,12-17Mk 11,15-19J 2,13-22)45 Następnie wszedł do świątyni i zaczął wypędzać sprzedawców. 46 Mówił im: Jest napisane:
Mój dom będzie domem modlitwy ,
wy natomiast uczyniliście z niego jaskinię zbójców.
47 I nauczał codziennie w świątyni. Arcykapłani natomiast, nauczyciele Prawa i przywódcy ludu szukali sposobności, aby Go zgładzić. 48 Nie wiedzieli jednak, co zrobić, bo cały lud słuchał Go z zapartym tchem.
Jesus and Zacchaeus
1 Jesus went on into Jericho and was passing through. 2 There was a chief tax collector there named Zacchaeus, who was rich. 3 He was trying to see who Jesus was, but he was a little man and could not see Jesus because of the crowd. 4 So he ran ahead of the crowd and climbed a sycamore tree to see Jesus, who was going to pass that way. 5 When Jesus came to that place, he looked up and said to Zacchaeus, “Hurry down, Zacchaeus, because I must stay in your house today.”
6 Zacchaeus hurried down and welcomed him with great joy. 7 All the people who saw it started grumbling, “This man has gone as a guest to the home of a sinner!”
8 Zacchaeus stood up and said to the Lord, “Listen, sir! I will give half my belongings to the poor, and if I have cheated anyone, I will pay back four times as much.”
9 Jesus said to him, “Salvation has come to this house today, for this man, also, is a descendant of Abraham. 10 The Son of Man came to seek and to save the lost.”
The Parable of the Gold Coins
(Matthew 25.14-30)11 While the people were listening to this, Jesus continued and told them a parable. He was now almost at Jerusalem, and they supposed that the Kingdom of God was just about to appear. 12 So he said, “There was once a man of high rank who was going to a country far away to be made king, after which he planned to come back home. 13 Before he left, he called his ten servants and gave them each a gold coin and told them, ‘See what you can earn with this while I am gone.’ 14 Now, his own people hated him, and so they sent messengers after him to say, ‘We don't want this man to be our king.’
15 “The man was made king and came back. At once he ordered his servants to appear before him, in order to find out how much they had earned. 16 The first one came and said, ‘Sir, I have earned ten gold coins with the one you gave me.’ 17 ‘Well done,’ he said; ‘you are a good servant! Since you were faithful in small matters, I will put you in charge of ten cities.’ 18 The second servant came and said, ‘Sir, I have earned five gold coins with the one you gave me.’ 19 To this one he said, ‘You will be in charge of five cities.’ 20 Another servant came and said, ‘Sir, here is your gold coin; I kept it hidden in a handkerchief. 21 I was afraid of you, because you are a hard man. You take what is not yours and reap what you did not plant.’ 22 He said to him, ‘You bad servant! I will use your own words to condemn you! You know that I am a hard man, taking what is not mine and reaping what I have not planted. 23 Well, then, why didn't you put my money in the bank? Then I would have received it back with interest when I returned.’ 24 Then he said to those who were standing there, ‘Take the gold coin away from him and give it to the servant who has ten coins.’ 25 But they said to him, ‘Sir, he already has ten coins!’ 26 ‘I tell you,’ he replied, ‘that to those who have something, even more will be given; but those who have nothing, even the little that they have will be taken away from them. 27 Now, as for those enemies of mine who did not want me to be their king, bring them here and kill them in my presence!’”
The Triumphant Approach to Jerusalem
(Matthew 21.1-11Mark 11.1-11John 12.12-19)28 After Jesus said this, he went on in front of them toward Jerusalem. 29 As he came near Bethphage and Bethany at the Mount of Olives, he sent two disciples ahead 30 with these instructions: “Go to the village there ahead of you; as you go in, you will find a colt tied up that has never been ridden. Untie it and bring it here. 31 If someone asks you why you are untying it, tell him that the Master needs it.”
32 They went on their way and found everything just as Jesus had told them. 33 As they were untying the colt, its owners said to them, “Why are you untying it?”
34 “The Master needs it,” they answered, 35 and they took the colt to Jesus. Then they threw their cloaks over the animal and helped Jesus get on. 36 As he rode on, people spread their cloaks on the road.
37 When he came near Jerusalem, at the place where the road went down the Mount of Olives, the large crowd of his disciples began to thank God and praise him in loud voices for all the great things that they had seen: 38 “God bless the king who comes in the name of the Lord! Peace in heaven and glory to God!”
39 Then some of the Pharisees in the crowd spoke to Jesus. “Teacher,” they said, “command your disciples to be quiet!”
40 Jesus answered, “I tell you that if they keep quiet, the stones themselves will start shouting.”
Jesus Weeps over Jerusalem
41 He came closer to the city, and when he saw it, he wept over it, 42 saying, “If you only knew today what is needed for peace! But now you cannot see it! 43 The time will come when your enemies will surround you with barricades, blockade you, and close in on you from every side. 44 They will completely destroy you and the people within your walls; not a single stone will they leave in its place, because you did not recognize the time when God came to save you!”
Jesus Goes to the Temple
(Matthew 21.12-17Mark 11.15-19John 2.13-22)45 Then Jesus went into the Temple and began to drive out the merchants, 46 saying to them, “It is written in the Scriptures that God said, ‘My Temple will be a house of prayer.’ But you have turned it into a hideout for thieves!”
47 Every day Jesus taught in the Temple. The chief priests, the teachers of the Law, and the leaders of the people wanted to kill him, 48 but they could not find a way to do it, because all the people kept listening to him, not wanting to miss a single word.