Hiob chce być wysłuchany
1 A Hiob na to odpowiedział:
2 Słuchajcie, proszę, mojej mowy,
a będzie to dla mnie pociechą.
3 Pozwólcie mi mówić,
a potem, gdy już powiem, możecie szydzić.
4 Czy ja przeciw ludziom wnoszę skargę?
Dlaczego nie miałbym się wzburzyć?
5 Spójrzcie na mnie, a zdziwicie się,
i położycie ręce na usta.
6 Kiedy myślę o tym, jestem przerażony
i dreszcz przenika moje ciało.
Grzesznikom dobrze się powodzi
7 Dlaczego grzesznicy żyją,
a nawet z wiekiem stają się silniejsi?
8 Ich potomstwo jest mocne wokół nich,
dzieci rosną im w oczach.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu,
i nie ma nad nimi rózgi Bożej.
10 Ich byk jest zawsze płodny,
ich krowa cieli się i nie roni.
11 Swych chłopców wypuszczają jak owce,
pozwalają im biegać radośnie.
12 Śpiewają przy wtórze bębenka i cytry,
weselą się przy dźwięku piszczałki.
13 Dni upływają im w szczęściu,
a potem spokojnie zstępują do Szeolu.
14 A przecież mówili do Boga: Odejdź od nas!
Nie chcemy poznawać dróg Twoich!
15 Kim jest Wszechmocny, byśmy Mu służyli,
i co nam z tego, jeśli będziemy się Mu naprzykrzać?
16 Ale oni nie mają szczęścia w swych rękach
i ja trzymam się z dala od rady bezbożnych.
Grzesznicy unikają kary
17 Jak często gaśnie lampa bezbożnych
i spada na nich zagłada?
Czy Bóg w swym gniewie wyznacza im cierpienie?
18 Czy są oni jak słoma na wietrze
i jak plewy, które porywa wicher?
19 Czy Bóg gromadzi cierpienie dla potomnych?
Raczej odpłaci grzesznikowi, aby się przekonał.
20 Niech własnymi oczami ujrzy swoją zgubę
i niech pije z gniewu Wszechmocnego.
21 Cóż go jednak obchodzi jego dom, gdy umrze,
gdy skończy się liczba jego miesięcy?
22 Czy może ktoś Boga uczyć mądrości,
Tego, który sądzi najwyższych?
23 Jeden umiera w pełni swych sił,
całkowicie bezpieczny i spokojny.
24 Jego boki obrosły sadłem,
a szpik jego kości jest obfity.
25 Inny zaś umiera z goryczą w duszy,
bo nigdy nie zaznał szczęścia.
26 A razem leżą w ziemi
i robactwo pokrywa ich obu.
27 Oto znam wasze myśli
i zamiary, które przeciw mnie knujecie.
28 Mówicie bowiem: Gdzie jest dom bogacza
i gdzie namiot, w którym mieszkają bezbożni?
29 Czy nie pytaliście idących drogą
i nie zrozumieliście ich pouczeń,
30 że grzesznik zostaje ocalony w dniu klęski
i w dniu gniewu jest uratowany?
31 Kto otwarcie potępi drogi jego życia?
Kto odpłaci mu za to, co uczynił?
32 A gdy odprowadzą go do grobu,
nad jego mogiłą będą czuwali.
33 Słodkie są dla niego grudki ziemi,
za nim idzie wielu
i przed nim także tłum niezliczony.
34 Na próżno chcecie mnie pocieszyć,
w waszych odpowiedziach jest tylko obłuda.
Job
1-2 Listen to what I am saying;
that is all the comfort I ask from you.
3 Give me a chance to speak and then,
when I am through, sneer if you like.
4 My quarrel is not with mortals;
I have good reason to be impatient.
5 Look at me. Isn't that enough
to make you stare in shocked silence?
6 When I think of what has happened to me,
I am stunned, and I tremble and shake.
7 Why does God let evil people live,
let them grow old and prosper?
8 They have children and grandchildren,
and live to watch them all grow up.
9 God does not bring disaster on their homes;
they never have to live in terror.
10 Yes, all their cattle breed
and give birth without trouble.
11 Their children run and play like lambs
12 and dance to the music of harps and flutes.
13 They live out their lives in peace
and quietly die without suffering.
14 The wicked tell God to leave them alone;
they don't want to know his will for their lives.
15 They think there is no need to serve God
nor any advantage in praying to him.
16 They claim they succeed by their own strength,
but their way of thinking I can't accept.
17 Was a wicked person's light ever put out?
Did one of them ever meet with disaster?
Did God ever punish the wicked in anger
18 and blow them away like straw in the wind,
or like dust carried away in a storm?
19 You claim God punishes a child for the sins of his father.
No! Let God punish the sinners themselves;
let him show that he does it because of their sins.
20 Let sinners bear their own punishment;
let them feel the wrath of Almighty God.
21 When our lives are over,
do we really care whether our children are happy?
22 Can anyone teach God,
who judges even those in high places?
23-24 Some people stay healthy till the day they die;
they die happy and at ease,
their bodies well-nourished.
25 Others have no happiness at all;
they live and die with bitter hearts.
26 But all alike die and are buried;
they all are covered with worms.
27 I know what spiteful thoughts you have.
28 You ask, “Where are the homes of great people now,
those who practiced evil?”
29 Haven't you talked with people who travel?
Don't you know the reports they bring back?
30 On the day God is angry and punishes,
it is the wicked who are always spared.
31 There is no one to accuse the wicked
or pay them back for all they have done.
32 When they are carried to the graveyard,
to their well-guarded tombs,
33 thousands join the funeral procession,
and even the earth lies gently on their bodies.
34 And you! You try to comfort me with nonsense!
Every answer you give is a lie!