W KIERUNKU DECYDUJĄCEJ GODZINY
Śmierć Łazarza
1 Zachorował pewien człowiek, Łazarz z Betanii, z miasteczka Marii i jej siostry Marty. 2 Maria właśnie była tą, która namaściła Pana olejkiem i wytarła Jego nogi swoimi włosami. Jej to brat, Łazarz, chorował. 3 Siostry więc przekazały Jezusowi wiadomość: Panie, ten, którego kochasz, choruje. 4 Gdy On to usłyszał, powiedział: Choroba ta nie prowadzi do śmierci, lecz jest na chwałę Boga, aby przez nią został uwielbiony Syn Boży. 5 Jezus zaś miłował Martę, jej siostrę i Łazarza. 6 Chociaż więc usłyszał, że choruje, to jednak pozostał jeszcze dwa dni w miejscu, w którym przebywał. 7 Następnie powiedział do uczniów: Pójdźmy znowu do Judei. 8 Pytali Go uczniowie: Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znowu tam idziesz? 9 Jezus odpowiedział: Czy dzień nie ma dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi w dzień, nie potyka się, bo widzi światło tego świata. 10 Jeśli zaś ktoś chodzi w nocy, potyka się, bo brak mu światła. 11 Powiedział to i następnie dodał: Łazarz, nasz przyjaciel, zasnął, ale idę, aby wyrwać go ze snu. 12 Uczniowie więc powiedzieli: Panie, jeżeli zasnął, to wyzdrowieje. 13 Jezus jednak mówił o jego śmierci, a oni myśleli, że mówi o zwykłym śnie. 14 Dlatego Jezus powiedział im wyraźnie: Łazarz umarł, 15 ale ze względu na was, abyście uwierzyli, cieszę się, że Mnie tam nie było. Chodźmy więc do niego. 16 Wtedy Tomasz, zwany Didymos, powiedział do pozostałych uczniów: Pójdźmy i my, aby razem z nim umrzeć.
Jezus zmartwychwstaniem i życiem
17 Kiedy Jezus przyszedł, znalazł go już od czterech dni leżącego w grobowcu. 18 Betania zaś była oddalona od Jerozolimy około piętnastu stadiów. 19 Wielu więc spośród Żydów przyszło do Marty i Marii, aby je pocieszyć po śmierci brata. 20 Gdy Marta usłyszała, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu naprzeciw. Maria natomiast została w domu. 21 Marta powiedziała do Jezusa: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. 22 Ale i teraz wiem, że Bóg da Tobie, o cokolwiek Go poprosisz. 23 Jezus jej odpowiedział: Twój brat zmartwychwstanie. 24 Marta Mu powiedziała: Wiem, że zmartwychwstanie przy zmartwychwstaniu w dniu ostatecznym. 25 Jezus powiedział do niej: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, będzie żył. 26 I każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? 27 Odpowiedziała Mu: Tak, Panie! Wierzę, że jesteś Mesjaszem, Synem Boga, który przyszedł na świat.
Jezus płacze
28 Gdy to powiedziała, odeszła i zawołała swoją siostrę Marię. Dyskretnie jej powiedziała: Nauczyciel jest tutaj i woła ciebie. 29 Jak tylko to usłyszała, pośpiesznie wstała i przyszła do Niego. 30 Jezus zaś nie wszedł jeszcze do miasteczka, lecz był wciąż na tym miejscu, gdzie spotkała Go Marta. 31 Żydzi zaś, którzy byli z nią w domu i ją pocieszali, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, poszli za nią w przekonaniu, że idzie do grobu, aby tam płakać. 32 Kiedy Maria przyszła, gdzie był Jezus, i ujrzała Go, upadła Mu do stóp i powiedziała: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. 33 Jezus, gdy zobaczył ją, jak płacze, a także jak płaczą Żydzi, którzy z nią przyszli, wzruszył się w duchu i rozrzewnił. 34 Zapytał: Gdzie go położyliście? Odpowiedzieli Mu: Panie, chodź i zobacz. 35 Jezus zapłakał. 36 Żydzi więc powiedzieli: Patrzcie, jak go kochał. 37 Niektórzy zaś z nich pytali: Czy Ten, który otworzył oczy niewidomego, nie mógł sprawić, aby on nie umarł?
Wskrzeszenie Łazarza
38 A Jezus ponownie się wzruszył, i przyszedł do grobu. Była to grota, którą zamykał kamień. 39 Jezus polecił: Usuńcie kamień. Wtedy Marta, siostra zmarłego, powiedziała: Panie, już cuchnie, leży bowiem od czterech dni w grobie. 40 Jezus jej oznajmił: Czy nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Boga? 41 Usunęli więc kamień. Jezus zaś podniósł oczy w górę i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś. 42 Ja wiedziałem, że zawsze Mnie wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na zebrany wokoło tłum, aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś. 43 Gdy to powiedział, głośno zawołał: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz! 44 Zmarły wyszedł, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz owiniętą chustą. Jezus zaś im polecił: Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić.
Spisek przeciwko Jezusowi
(Mt 26,1-5Mk 14,1-2Łk 22,1-2)45 Liczni więc Żydzi, którzy przyszli do Marii i ujrzeli to, czego Jezus dokonał, uwierzyli w Niego. 46 Niektórzy zaś z nich poszli do faryzeuszy i powiedzieli im, co Jezus uczynił. 47 Wtedy arcykapłani i faryzeusze zwołali Sanhedryn i mówili: Co zrobimy, gdyż ten Człowiek czyni wiele znaków? 48 Jeśli Go tak pozostawimy, wszyscy uwierzą w Niego, przyjdą Rzymianie i zagarną nasze miejsce i naród. 49 Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w tym roku był arcykapłanem, powiedział: Wy nic nie rozumiecie 50 ani nie bierzecie pod uwagę tego, że lepiej jest dla was, aby jeden człowiek umarł za lud, niż miałby zginąć cały naród. 51 A nie powiedział tego sam od siebie, lecz będąc w tym roku arcykapłanem, prorokował, że Jezus miał umrzeć za naród, 52 i nie tylko za naród, ale i po to, aby zgromadzić w jedno rozproszone dzieci Boga. 53 Tego dnia więc postanowili Go zabić.
54 Odtąd Jezus nie występował już publicznie wśród Żydów, ale odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasta zwanego Efraim, i przebywał tam z uczniami.
55 A zbliżała się Pascha żydowska, i wielu z tej krainy udało się przed Paschą do Jerozolimy, aby się oczyścić. 56 Szukali Jezusa i mówili w świątyni jedni do drugich: Jak wam się wydaje? Nie przyjdzie na święto? 57 Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, żeby ten, kto się dowie, gdzie On jest, doniósł o tym, aby mogli Go pojmać.
The Death of Lazarus
1 A man named Lazarus, who lived in Bethany, became sick. Bethany was the town where Mary and her sister Martha lived. ( 2 This Mary was the one who poured the perfume on the Lord's feet and wiped them with her hair; it was her brother Lazarus who was sick.) 3 The sisters sent Jesus a message: “Lord, your dear friend is sick.”
4 When Jesus heard it, he said, “The final result of this sickness will not be the death of Lazarus; this has happened in order to bring glory to God, and it will be the means by which the Son of God will receive glory.”
5 Jesus loved Martha and her sister and Lazarus. 6 Yet when he received the news that Lazarus was sick, he stayed where he was for two more days. 7 Then he said to the disciples, “Let us go back to Judea.”
8 “Teacher,” the disciples answered, “just a short time ago the people there wanted to stone you; and are you planning to go back?”
9 Jesus said, “A day has twelve hours, doesn't it? So those who walk in broad daylight do not stumble, for they see the light of this world. 10 But if they walk during the night they stumble, because they have no light.” 11 Jesus said this and then added, “Our friend Lazarus has fallen asleep, but I will go and wake him up.”
12 The disciples answered, “If he is asleep, Lord, he will get well.”
13 Jesus meant that Lazarus had died, but they thought he meant natural sleep. 14 So Jesus told them plainly, “Lazarus is dead, 15 but for your sake I am glad that I was not with him, so that you will believe. Let us go to him.”
16 Thomas (called the Twin) said to his fellow disciples, “Let us all go along with the Teacher, so that we may die with him!”
Jesus the Resurrection and the Life
17 When Jesus arrived, he found that Lazarus had been buried four days before. 18 Bethany was less than two miles from Jerusalem, 19 and many Judeans had come to see Martha and Mary to comfort them about their brother's death.
20 When Martha heard that Jesus was coming, she went out to meet him, but Mary stayed in the house. 21 Martha said to Jesus, “If you had been here, Lord, my brother would not have died! 22 But I know that even now God will give you whatever you ask him for.”
23 “Your brother will rise to life,” Jesus told her.
24 “I know,” she replied, “that he will rise to life on the last day.”
25 Jesus said to her, “I am the resurrection and the life. Those who believe in me will live, even though they die; 26 and those who live and believe in me will never die. Do you believe this?”
27 “Yes, Lord!” she answered. “I do believe that you are the Messiah, the Son of God, who was to come into the world.”
Jesus Weeps
28 After Martha said this, she went back and called her sister Mary privately. “The Teacher is here,” she told her, “and is asking for you.” 29 When Mary heard this, she got up and hurried out to meet him. ( 30 Jesus had not yet arrived in the village, but was still in the place where Martha had met him.) 31 The people who were in the house with Mary comforting her followed her when they saw her get up and hurry out. They thought that she was going to the grave to weep there.
32 Mary arrived where Jesus was, and as soon as she saw him, she fell at his feet. “Lord,” she said, “if you had been here, my brother would not have died!”
33 Jesus saw her weeping, and he saw how the people with her were weeping also; his heart was touched, and he was deeply moved. 34 “Where have you buried him?” he asked them.
“Come and see, Lord,” they answered.
35 Jesus wept. 36 “See how much he loved him!” the people said.
37 But some of them said, “He gave sight to the blind man, didn't he? Could he not have kept Lazarus from dying?”
Lazarus Is Brought to Life
38 Deeply moved once more, Jesus went to the tomb, which was a cave with a stone placed at the entrance. 39 “Take the stone away!” Jesus ordered.
Martha, the dead man's sister, answered, “There will be a bad smell, Lord. He has been buried four days!”
40 Jesus said to her, “Didn't I tell you that you would see God's glory if you believed?” 41 They took the stone away. Jesus looked up and said, “I thank you, Father, that you listen to me. 42 I know that you always listen to me, but I say this for the sake of the people here, so that they will believe that you sent me.” 43 After he had said this, he called out in a loud voice, “Lazarus, come out!” 44 He came out, his hands and feet wrapped in grave cloths, and with a cloth around his face. “Untie him,” Jesus told them, “and let him go.”
The Plot against Jesus
(Matthew 26.1-5Mark 14.1Mark 2Luke 22.1Luke 2)45 Many of the people who had come to visit Mary saw what Jesus did, and they believed in him. 46 But some of them returned to the Pharisees and told them what Jesus had done. 47 So the Pharisees and the chief priests met with the Council and said, “What shall we do? Look at all the miracles this man is performing! 48 If we let him go on in this way, everyone will believe in him, and the Roman authorities will take action and destroy our Temple and our nation!”
49 One of them, named Caiaphas, who was High Priest that year, said, “What fools you are! 50 Don't you realize that it is better for you to have one man die for the people, instead of having the whole nation destroyed?” 51 Actually, he did not say this of his own accord; rather, as he was High Priest that year, he was prophesying that Jesus was going to die for the Jewish people, 52 and not only for them, but also to bring together into one body all the scattered people of God.
53 From that day on the Jewish authorities made plans to kill Jesus. 54 So Jesus did not travel openly in Judea, but left and went to a place near the desert, to a town named Ephraim, where he stayed with the disciples.
55 The time for the Passover Festival was near, and many people went up from the country to Jerusalem to perform the ritual of purification before the festival. 56 They were looking for Jesus, and as they gathered in the Temple, they asked one another, “What do you think? Surely he will not come to the festival, will he?” 57 The chief priests and the Pharisees had given orders that if anyone knew where Jesus was, he must report it, so that they could arrest him.