Pan ogłasza rzeczy nowe
1 Słuchajcie tego, domu Jakuba,
wy, którzy nazywacie się imieniem Izraela
i pochodzicie od Judy,
którzy przysięgacie na imię Pana
i wyznajecie Boga Izraela,
ale nie w prawdzie ani w sprawiedliwości,
2 mimo że bierzecie nazwę od Miasta Świętego
i opieracie się na Bogu Izraela,
którego imię jest Pan Zastępów.
3 Od dawna zapowiedziałem przeszłe rzeczy,
z Moich ust one wyszły, ogłosiłem je,
a gdy nagle zacząłem działać – spełniły się.
4 Wiedziałem, że jesteś uparty,
że twój kark jest żelazną sztabą,
a twoje czoło ze spiżu,
5 dlatego od dawna ci zapowiedziałem,
ogłosiłem ci zanim nadeszło,
abyś nie powiedział: Mój bożek tego dokonał,
moja rzeźba, mój posąg to nakazał!
6 Usłyszałeś, zobacz to wszystko!
Czy wy nie powinniście o tym świadczyć?
Odtąd ogłaszam ci rzeczy nowe,
rzeczy tajemne, których nie znałeś.
7 Teraz zostały stworzone, a nie dawno temu,
przed dniem dzisiejszym o nich nie słyszałeś,
abyś nie powiedział: O, tak, wiedziałem o nich!
8 Ani nie słyszałeś, ani nie wiedziałeś,
ani twoje ucho nie otworzyło się wcześniej,
bo wiedziałem, że się sprzeniewierzysz,
bo od poczęcia zostałeś nazwany buntownikiem.
9 Przez wzgląd na swoje imię powściągam gniew
i dla Mojej chwały się powstrzymuję,
aby cię nie zgładzić.
10 Oczyszczę cię jednak, lecz nie jak srebro,
wypróbuję w piecu cierpienia.
11 Przez wzgląd na siebie, na siebie samego, to czynię,
bo czy mogę pozwolić się znieważać?
Mojej chwały nie oddam nikomu.
Cyrus, wybraniec Pana
12 Posłuchaj Mnie, Jakubie,
i Izraelu, którego wezwałem:
To Ja, Ja jestem pierwszy,
Ja też jestem ostatni.
13 To Moja ręka założyła fundamenty ziemi,
Moja prawica rozciągnęła niebiosa,
gdy je zawołam,
stawią się razem.
14 Zgromadźcie się wszyscy i posłuchajcie:
Czy ktoś z nich to zapowiedział?
Ten, którego Pan umiłował,
spełni Jego wolę wobec Babilonu,
jego ramię zaciąży na Chaldejczykach.
15 Ja, to Ja przemówiłem, Ja go wezwałem,
przyprowadziłem i zapewniłem mu
powodzenie na jego drodze.
16 Zbliżcie się do Mnie, posłuchajcie!
Od początku nie przemawiałem w ukryciu,
odkąd się to stało, Ja tam byłem.
– Teraz więc Pan, Bóg,
posłał mnie i swojego ducha.
Plany Pana wobec Jego ludu
17 Tak mówi Pan, twój Odkupiciel,
Święty Izraela:
Ja jestem Pan, twój Bóg,
który cię poucza, co pożyteczne
i prowadzi cię drogą, którą idziesz.
18 Gdybyś tylko zważał na Moje przykazania,
twój pokój byłby jak rzeka,
a twoja sprawiedliwość jak morskie fale.
19 Twój ród byłby jak piasek,
jak jego ziarenka potomkowie twego łona.
Twoje imię nie zostałoby wytępione
ani usunięte sprzed Mego oblicza!
Wezwanie do opuszczenia Babilonu
20 Wyjdźcie z Babilonu,
uciekajcie od Chaldejczyków!
Radosnym głosem ogłoście
i oznajmijcie,
rozgłaszajcie aż po krańce ziemi,
mówcie: Pan wykupił
swego sługę, Jakuba!
21 Nie odczuwali pragnienia,
gdy On prowadził ich przez pustynię.
Sprawił, że dla nich wytrysnęła woda ze skały
– rozłupał skałę i popłynęła woda.
22 Bezbożni nie zaznają pokoju – mówi Pan.
God Is Lord of the Future
1 Listen to this, people of Israel,
you that are descended from Judah:
You swear by the name of the Lord
and claim to worship the God of Israel—
but you don't mean a word you say.
2 And yet you are proud to say
that you are citizens of the holy city
and that you depend on Israel's God,
whose name is the Lord Almighty.
3 The Lord says to Israel,
“Long ago I predicted what would take place;
then suddenly I made it happen.
4 I knew that you would prove to be stubborn,
as rigid as iron and unyielding as bronze.
5 And so I predicted your future long ago,
announcing events before they took place,
to keep you from claiming
that your idols and images made them happen.
6 “All I foretold has now taken place;
you have to admit my predictions were right.
Now I will tell you of new things to come,
events that I did not reveal before.
7 Only now am I making them happen;
nothing like this took place in the past.
If it had, you would claim that you knew all about it.
8 I knew that you couldn't be trusted,
that you have always been known as a rebel.
That is why you never heard of this at all,
why no word of it ever came to your ears.
9 “In order that people will praise my name,
I am holding my anger in check;
I am keeping it back and will not destroy you.
10 I have tested you in the fire of suffering,
as silver is refined in a furnace.
But I have found that you are worthless.
11 What I do is done for my own sake—
I will not let my name be dishonored
or let anyone else share the glory
that should be mine and mine alone.”
Cyrus, the Lord's Chosen Leader
12 The Lord says,
“Listen to me, Israel, the people I have called!
I am God, the first, the last, the only God!
13 My hands made the earth's foundations
and spread the heavens out.
When I summon earth and sky,
they come at once and present themselves.
14 “Assemble and listen, all of you!
None of the gods could predict
that the man I have chosen would attack Babylon;
he will do what I want him to do.
15 I am the one who spoke and called him;
I led him out and gave him success.
16 “Now come close to me and hear what I say.
From the beginning I have spoken openly
and have always made my words come true.”
(Now the Sovereign Lord has given me his power and sent me.)
The Lord's Plan for His People
17 The holy God of Israel,
the Lord who saves you, says:
“I am the Lord your God,
the one who wants to teach you for your own good
and direct you in the way you should go.
18 “If only you had listened to my commands!
Then blessings would have flowed for you
like a stream that never goes dry.
Victory would have come to you
like the waves that roll on the shore.
19 Your descendants would be as numerous as grains of sand,
and I would have made sure they were never destroyed.”
20 Go out from Babylon, go free!
Shout the news gladly; make it known everywhere:
“The Lord has saved his servant Israel!”
21 When the Lord led his people through a hot, dry desert,
they did not suffer from thirst.
He made water come from a rock for them;
he split the rock open, and water flowed out.
22 “There is no safety for sinners,” says the Lord.