Część druga
Ore˛dzie pocieszenia i nadziei
Słowa pociechy
1 Pocieszajcie, pocieszajcie Mój lud!
– mówi wasz Bóg.
2 Przemawiajcie do serca Jerozolimy
i wołajcie do niej,
że czas jej służby się dopełnił.
Jej wina została odpuszczona,
bo odebrała z ręki Pana podwójną karę
za wszystkie swoje grzechy.
3 Głos wzywa:
Przygotujcie na pustyni drogę dla Pana,
wyrównajcie na stepie
drogę dla naszego Boga!
4 Niech zostanie podniesiona każda dolina,
niech wszystkie góry i wzgórza się obniżą!
Nierówności niech staną się równiną,
a teren górzysty łagodną doliną!
5 Ukaże się chwała Pana,
wszyscy ludzie ją zobaczą,
bo usta Pana to wypowiedziały.
6 Rozlega się głos: Ogłaszaj!
Zapytałem: Co mam ogłosić?
Wszelkie ciało jest trawą,
a cały jego wdzięk jak kwiat polny.
7 Trawa usycha, kwiat więdnie,
gdy wiatr Pana powieje.
Rzeczywiście trawą jest naród.
8 Trawa usycha, kwiat więdnie,
lecz słowo naszego Boga trwa na wieki.
9 Wejdź na wysoką górę
zwiastunie dobrej nowiny, Syjonie!
Podnieś z mocą swój głos
zwiastunko dobrej nowiny, Jerozolimo!
Podnieś się, nie lękaj!
Powiedz miastom Judy:
Oto wasz Bóg!
10 Oto Pan Bóg przychodzi z mocą,
silnym ramieniem sprawuje władzę.
Oto Jego nagroda jest razem z Nim,
przed Nim Jego zapłata.
11 On pasie swe stado jak pasterz,
zbiera je swoim ramieniem,
jagnięta nosi na piersi,
owce karmiące prowadzi ostrożnie.
Kto jest jak Pan?
12 Kto garścią odmierzył wody
i dłonią wymierzył niebiosa?
Kto zdołał miarką objąć proch ziemi,
zważyć góry na wadze
i pagórki na szalach?
13 Kto ocenił ducha Pana
i pouczył Go jako Jego doradca?
14 Kogo się radził, aby pomógł Mu zrozumieć,
by Go nauczył drogi prawa,
aby przekazał Mu wiedzę,
żeby dał Mu poznać drogę mądrości?
15 Oto narody są jak kropla wody w wiadrze,
mają wartość pyłku na szalach,
oto wyspy ważą tyle co proch.
16 Libanu nie wystarczy na ogień ofiarny,
a jego zwierzyny na całopalenie.
17 Wszystkie narody są niczym przed Nim,
uważa je za nicość i pustkę.
18 Do kogo porównacie Boga
i jak Go przedstawicie?
19 Rzemieślnik odlewa posąg,
złotnik powleka go złotem
i wykuwa srebrne łańcuszki.
20 Ten, kto jest zbyt ubogi na taką ofiarę,
wybiera drewno, które nie próchnieje,
wyszukuje sobie zręcznego rzemieślnika,
aby postawić posąg, który się nie zachwieje.
21 Czy tego nie wiecie? Czy nie słyszeliście o tym?
Czy nie opowiadano wam od początku?
Czy nie powinniście tego pojąć od założenia świata?
22 On zasiada ponad okręgiem ziemi,
której mieszkańcy są jak szarańcza.
On rozpina niebiosa jak zasłonę,
rozciąga je jak namiot mieszkalny.
23 On niszczy książęta,
unicestwia sędziów na ziemi.
24 Zaledwie zostali zasadzeni,
ledwie posiani,
zaledwie ich pień
zapuścił korzenie w ziemi,
a oto On powiał na nich, i usychają,
wicher ich unosi niczym plewy.
25 Z kim Mnie możecie porównać,
do kogo miałbym być podobny?
– mówi Święty.
26 Wznieście oczy w górę,
spójrzcie: Kto to stworzył?
Ten, który wyprowadza wojsko w pełnej liczbie,
woła wszystkich po imieniu.
Z powodu Jego wielkiej siły i wszechmocnej potęgi
nikogo nie brakuje.
27 Dlaczego mówisz, Jakubie,
i twierdzisz, Izraelu:
Moja droga jest ukryta przed Panem,
moja sprawa uchodzi uwadze mego Boga?
28 Czy nie wiesz?
Może nie słyszałeś?
Pan jest Bogiem wieczności,
Stwórcą krańców ziemi.
On się nie męczy ani nie nuży,
Jego rozumu nie można zgłębić.
29 On dodaje mocy zmęczonemu
i pomnaża siły słabego.
30 Młodzi ludzie męczą się i nużą,
młodzieńcy chwieją się z wyczerpania,
31 lecz ci, którzy ufają Panu, odnawiają siły,
unoszą się na skrzydłach jak orły,
biegną bez zmęczenia,
podążają bez znużenia.
Words of Hope
1 “Comfort my people,” says our God. “Comfort them!
2 Encourage the people of Jerusalem.
Tell them they have suffered long enough
and their sins are now forgiven.
I have punished them in full for all their sins.”
3 A voice cries out,
“Prepare in the wilderness a road for the Lord!
Clear the way in the desert for our God!
4 Fill every valley;
level every mountain.
The hills will become a plain,
and the rough country will be made smooth.
5 Then the glory of the Lord will be revealed,
and all people will see it.
The Lord himself has promised this.”
6 A voice cries out, “Proclaim a message!”
“What message shall I proclaim?” I ask.
“Proclaim that all human beings are like grass;
they last no longer than wild flowers.
7 Grass withers and flowers fade
when the Lord sends the wind blowing over them.
People are no more enduring than grass.
8 Yes, grass withers and flowers fade,
but the word of our God endures forever.”
9 Jerusalem, go up on a high mountain
and proclaim the good news!
Call out with a loud voice, Zion;
announce the good news!
Speak out and do not be afraid.
Tell the towns of Judah
that their God is coming!
10 The Sovereign Lord is coming to rule with power,
bringing with him the people he has rescued.
11 He will take care of his flock like a shepherd;
he will gather the lambs together
and carry them in his arms;
he will gently lead their mothers.
Israel's Incomparable God
12 Can anyone measure the ocean by handfuls
or measure the sky with his hands?
Can anyone hold the soil of the earth in a cup
or weigh the mountains and hills on scales?
13 Can anyone tell the Lord what to do?
Who can teach him or give him advice?
14 With whom does God consult
in order to know and understand
and to learn how things should be done?
15 To the Lord the nations are nothing,
no more than a drop of water;
the distant islands are as light as dust.
16 All the animals in the forests of Lebanon
are not enough for a sacrifice to our God,
and its trees are too few to kindle the fire.
17 The nations are nothing at all to him.
18 To whom can God be compared?
How can you describe what he is like?
19 He is not like an idol that workers make,
that metalworkers cover with gold
and set in a base of silver.
20 Anyone who cannot afford silver or gold
chooses wood that will not rot.
He finds a skillful worker
to make an image that won't fall down.
21 Do you not know?
Were you not told long ago?
Have you not heard how the world began?
22 It was made by the one who sits on his throne
above the earth and beyond the sky;
the people below look as tiny as ants.
He stretched out the sky like a curtain,
like a tent in which to live.
23 He brings down powerful rulers
and reduces them to nothing.
24 They are like young plants,
just set out and barely rooted.
When the Lord sends a wind,
they dry up and blow away like straw.
25 To whom can the holy God be compared?
Is there anyone else like him?
26 Look up at the sky!
Who created the stars you see?
The one who leads them out like an army,
he knows how many there are
and calls each one by name!
His power is so great—
not one of them is ever missing!
27 Israel, why then do you complain
that the Lord doesn't know your troubles
or care if you suffer injustice?
28 Don't you know? Haven't you heard?
The Lord is the everlasting God;
he created all the world.
He never grows tired or weary.
No one understands his thoughts.
29 He strengthens those who are weak and tired.
30 Even those who are young grow weak;
young people can fall exhausted.
31 But those who trust in the Lord for help
will find their strength renewed.
They will rise on wings like eagles;
they will run and not get weary;
they will walk and not grow weak.