DAWID KRÓLEM CAŁEGO IZRAELA
Pierwsze lata
1 Wszystkie plemiona Izraela przyszły do Dawida do Hebronu i oświadczyły: Jesteśmy twoją kością i twoim ciałem! 2 Już dawniej, gdy Saul był naszym królem, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. Tobie także obiecał Pan: Ty będziesz pasł Mój lud Izraela i ty sam będziesz wodzem Izraela. 3 I wszyscy starsi Izraela przyszli do króla do Hebronu, a król Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie w obecności Pana. I namaścili Dawida na króla Izraela.
4 Dawid miał trzydzieści lat, gdy został królem, panował zaś lat czterdzieści. 5 W Hebronie panował nad Judą przez siedem lat i sześć miesięcy, a w Jerozolimie był królem całego Izraela i Judy przez trzydzieści trzy lata.
Dawid zdobywa Jerozolimę
6 Król wyruszył ze swoimi ludźmi do Jerozolimy przeciwko Jebusytom, którzy zamieszkiwali tę ziemię, a oni oświadczyli Dawidowi: Nie wejdziesz tutaj, gdyż odpędzą cię ślepi i kulawi! Co oznaczało: Dawid tutaj nie wejdzie. 7 Jednak Dawid zdobył twierdzę Syjon. Ona stała się miastem Dawida.
8 W tym dniu Dawid rozkazał: Każdy, kto uderza na Jebusytów, niech ich atakuje przez kanał wodny. Dawid znienawidził kulawych i ślepych. Dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do domu. 9 Dawid zamieszkał w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Zabudował też teren dookoła: od Millo aż do pałacu. 10 I wzrastał Dawid w potęgę, a Pan, Bóg Zastępów, był z nim.
11 Chiram, król Tyru, wyprawił do Dawida posłów z drzewem cedrowym, cieśli i murarzy, którzy zbudowali Dawidowi dom. 12 Przekonał się wówczas Dawid, że Pan utwierdził go jako króla nad Izraelem i wyniósł jego królestwo ze względu na swój lud izraelski.
Synowie Dawida urodzeni w Jerozolimie
13 Po przybyciu z Hebronu Dawid pojął kolejne nałożnice i żony z Jerozolimy. I urodziło się Dawidowi jeszcze więcej synów i córek. 14 Oto imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, 15 Jibchar, Eliszua, Nefeg, Jafija, 16 Eliszama, Eliada i Elifelet.
Zwycięstwo Dawida nad Filistynami
17 Gdy Filistyni usłyszeli, że namaszczono Dawida na króla Izraela, wyruszyli wszyscy, aby go pojmać, lecz Dawid dowiedział się o tym i zszedł do twierdzy. 18 Tymczasem Filistyni przybyli i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 19 Wtedy Dawid poradził się Pana: Czy powinienem wyruszyć przeciw Filistynom? Czy wydasz ich w moje ręce? A Pan odpowiedział Dawidowi: Ruszaj, bo na pewno wydam Filistynów w twoje ręce! 20 Dawid przybył więc do Baal-Perasim i tam ich pokonał, a potem powiedział: Pan roztrzaskał moich wrogów jak nawałnica. Dlatego miejsce to nazywa się Baal-Perasim. 21 Filistyni zostawili tam swoje bożki, a Dawid i jego ludzie je zabrali. 22 Lecz Filistyni znowu się wyprawili i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 23 Dawid więc ponownie radził się Pana, a On mu odpowiedział: Nie nacieraj bezpośrednio, lecz obejdź ich z tyłu i nacieraj na nich od strony drzew balsamowych. 24 Gdy usłyszysz odgłosy kroków wśród wierzchołków drzew balsamowych, wtedy pospiesz się, gdyż wówczas Pan wyjdzie przed tobą, aby rozbić wojsko filistyńskie. 25 Dawid uczynił tak, jak mu nakazał Pan i pobił Filistynów od Geba aż do przejścia do Gezer.
David Becomes King of Israel and Judah
(1 Chronicles 11.1-91 14.1-7)1 Then all the tribes of Israel went to David at Hebron and said to him, “We are your own flesh and blood. 2 In the past, even when Saul was still our king, you led the people of Israel in battle, and the Lord promised you that you would lead his people and be their ruler.” 3 So all the leaders of Israel came to King David at Hebron. He made a sacred alliance with them, they anointed him, and he became king of Israel. 4 David was thirty years old when he became king, and he ruled for forty years. 5 He ruled in Hebron over Judah for seven and a half years, and in Jerusalem over all Israel and Judah for thirty-three years.
6 The time came when King David and his men set out to attack Jerusalem. The Jebusites, who lived there, thought that David would not be able to conquer the city, and so they said to him, “You will never get in here; even the blind and the crippled could keep you out.” ( 7 But David did capture their fortress of Zion, and it became known as “David's City.”)
8 That day David said to his men, “Does anybody here hate the Jebusites as much as I do? Enough to kill them? Then go up through the water tunnel and attack those poor blind cripples.” (That is why it is said, “The blind and the crippled cannot enter the Lord's house.”)
9 After capturing the fortress, David lived in it and named it “David's City.” He built the city around it, starting at the place where land was filled in on the east side of the hill. 10 He grew stronger all the time, because the Lord God Almighty was with him.
11 King Hiram of Tyre sent a trade mission to David; he provided him with cedar logs and with carpenters and stone masons to build a palace. 12 And so David realized that the Lord had established him as king of Israel and was making his kingdom prosperous for the sake of his people.
13 After moving from Hebron to Jerusalem, David took more concubines and wives, and had more sons and daughters. 14 The following children were born to him in Jerusalem: Shammua, Shobab, Nathan, Solomon, 15 Ibhar, Elishua, Nepheg, Japhia, 16 Elishama, Eliada, and Eliphelet.
Victory over the Philistines
(1 Chronicles 14.8-17)17 The Philistines were told that David had been made king of Israel, so their army set out to capture him. When David heard of it, he went down to a fortified place. 18 The Philistines arrived at Rephaim Valley and occupied it. 19 David asked the Lord, “Shall I attack the Philistines? Will you give me the victory?”
“Yes, attack!” the Lord answered. “I will give you the victory!”
20 So David went to Baal Perazim and there he defeated the Philistines. He said, “The Lord has broken through my enemies like a flood.” And so that place is called Baal Perazim. 21 When the Philistines fled, they left their idols behind, and David and his men carried them away.
22 Then the Philistines went back to Rephaim Valley and occupied it again. 23 Once more David consulted the Lord, who answered, “Don't attack them from here, but go around and get ready to attack them from the other side, near the balsam trees. 24 When you hear the sound of marching in the treetops, then attack because I will be marching ahead of you to defeat the Philistine army.” 25 David did what the Lord had commanded, and was able to drive the Philistines back from Geba all the way to Gezer.