1 Za jego panowania wkroczył Nebukadnessar, król Babilonu, i Jojakim przez trzy lata był jego wasalem. Potem jednak na nowo zbuntował się przeciwko niemu. 2 Pan zsyłał na niego bandy Chaldejczyków, Aramejczyków, Moabitów i Ammonitów. Posłał je przeciwko Judzie, aby go zniszczyć, według słowa Pana, które wypowiedział przez swoje sługi, proroków. 3 Wyłącznie z wyroku Pana przyszło to na Judę, że został odrzucony sprzed Jego oblicza za grzechy Manassesa, za wszystko, co zrobił, 4 a także z powodu niewinnej krwi, którą przelał i napełnił Jerozolimę niewinną krwią. Dlatego Pan nie chciał przebaczyć.
5 Pozostałe dzieje Jojakima i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 6 I spoczął Jojakim przy swoich przodkach, a po nim królem został jego syn, Jojakin.
7 Król egipski nie wyprawiał się więcej ze swego kraju, ponieważ król Babilonu zdobył wszystko, co należało do króla egipskiego, od Potoku Egipskiego aż do rzeki Eufrat.
Jojakin królem Judy, pierwsze przesiedlenie
8 Jojakin miał osiemnaście lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka, córka Elnatana z Jerozolimy, miała na imię Nechuszta. 9 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to czynił we wszystkim jego ojciec.
10 W tym czasie słudzy Nebukadnessara, króla babilońskiego wystąpili przeciwko Jerozolimie i doszło do oblężenia miasta. 11 Król babiloński Nebukadnessar przybył pod miasto, gdy jego słudzy je oblegali. 12 Jojakin zaś, król Judy, wyszedł do króla babilońskiego wraz ze swoją matką, sługami, książętami i dworzanami. Król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.
13 Wyniósł stamtąd wszystkie skarby domu Pana i skarby domu królewskiego. Rozbił wszystkie złote naczynia, które sporządził Salomon, król Izraela, w świątyni Pana, tak jak to Pan zapowiedział. 14 Uprowadził do niewoli całą Jerozolimę: wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników – dziesięć tysięcy uprowadzonych oraz wszystkich rzemieślników i ślusarzy. Nie pozostał nikt, oprócz ubogiej ludności kraju. 15 Uprowadził do Babilonu Jojakina wraz z matką króla, królewskimi żonami, dworzanami i możnymi kraju. Uprowadził ich z Jerozolimy do Babilonu – na wygnanie. 16 Wszystkich możnych ludzi w liczbie siedmiu tysięcy, rzemieślników i ślusarzy w liczbie tysiąca oraz wszystkich walecznych wojowników, uprowadził król babiloński do Babilonu – na wygnanie. 17 Zamiast niego król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, i zmienił mu imię na Sedecjasz.
Sedecjasz królem Judy
18 Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka, córka Jeremiasza z Libny, miała na imię Chamutal. 19 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to we wszystkim czynił Jojakim. 20 Stało się to w Jerozolimie i w Judzie z powodu gniewu Pana, który w końcu odrzucił ich sprzed swego oblicza. Sedecjasz zaś zbuntował się przeciwko królowi babilońskiemu.
1 While Jehoiakim was king, King Nebuchadnezzar of Babylonia invaded Judah, and for three years Jehoiakim was forced to submit to his rule; then he rebelled. 2 The Lord sent armed bands of Babylonians, Syrians, Moabites, and Ammonites against Jehoiakim to destroy Judah, as the Lord had said through his servants the prophets that he would do. 3 This happened at the Lord's command, in order to banish the people of Judah from his sight because of all the sins that King Manasseh had committed, 4 and especially because of all the innocent people he had killed. The Lord could not forgive Manasseh for that.
5 Everything that Jehoiakim did is recorded in The History of the Kings of Judah. 6 Jehoiakim died, and his son Jehoiachin succeeded him as king.
7 The king of Egypt and his army never marched out of Egypt again, because the king of Babylonia now controlled all the territory that had belonged to Egypt, from the Euphrates River to the northern border of Egypt.
King Jehoiachin of Judah
(2 Chronicles 36.92 10)8 Jehoiachin was eighteen years old when he became king of Judah, and he ruled in Jerusalem for three months. His mother was Nehushta, the daughter of Elnathan from Jerusalem. 9 Following the example of his father, Jehoiachin sinned against the Lord.
10 It was during his reign that the Babylonian army, commanded by King Nebuchadnezzar's officers, marched against Jerusalem and besieged it. 11 During the siege Nebuchadnezzar himself came to Jerusalem, 12 and King Jehoiachin, along with his mother, his sons, his officers, and the palace officials, surrendered to the Babylonians. In the eighth year of Nebuchadnezzar's reign he took Jehoiachin prisoner 13 and carried off to Babylon all the treasures in the Temple and the palace. As the Lord had foretold, Nebuchadnezzar broke up all the gold utensils which King Solomon had made for use in the Temple. 14 Nebuchadnezzar carried away as prisoners the people of Jerusalem, all the royal princes, and all the leading men, ten thousand in all. He also deported all the skilled workers, including the blacksmiths, leaving only the poorest of the people behind in Judah.
15 Nebuchadnezzar took Jehoiachin to Babylon as a prisoner, together with Jehoiachin's mother, his wives, his officials, and the leading men of Judah. 16 Nebuchadnezzar deported all the important men to Babylonia, seven thousand in all, and one thousand skilled workers, including the blacksmiths, all of them able-bodied men fit for military duty.
17 Nebuchadnezzar made Jehoiachin's uncle Mattaniah king of Judah and changed his name to Zedekiah.
King Zedekiah of Judah
(2 Chronicles 36.112 12Jeremiah 52.1-3a)18 Zedekiah was twenty-one years old when he became king of Judah, and he ruled in Jerusalem for eleven years. His mother was Hamutal, the daughter of Jeremiah from the city of Libnah. 19 King Zedekiah sinned against the Lord, just as King Jehoiakim had done. 20 The Lord became so angry with the people of Jerusalem and Judah that he banished them from his sight.