1 Gdy Roboam utwierdził królestwo i się wzmocnił, porzucił Prawo Pana a wraz z nim cały Izrael.
2 Ponieważ postępowali niewiernie wobec Pana, w piątym roku króla Roboama najechał na Jerozolimę Sziszak, król Egiptu, 3 z tysiącem dwustu rydwanami, sześćdziesięcioma tysiącami jeźdźców i niezliczonym ludem, który przybył z nim z Egiptu: Libijczykami, Sukkijczykami i Kuszytami. 4 Zdobył miasta warowne, które należały do Judy, i przybył do Jerozolimy.
5 Wówczas prorok Szemajasz przyszedł do Roboama i książąt Judy, którzy zgromadzili się w Jerozolimie, uciekając przed Sziszakiem, i powiedział do nich: Tak mówi Pan: Wy Mnie zostawiliście, to i Ja was zostawiłem w rękach Sziszaka. 6 Książęta Izraela oraz król okazali skruchę i powiedzieli: Sprawiedliwy jest Pan. 7 Gdy Pan zobaczył, że okazali skruchę, wtedy doszło do Szemajasza słowo Pana: Okazali skruchę, nie zniszczę ich i dam im wkrótce wybawienie i nie wyleje się Mój gniew na Jerozolimę za pośrednictwem Sziszaka. 8 Lecz będą dla niego sługami i poznają różnicę między służbą u Mnie, a służbą królestwom ziemskim.
9 Sziszak, król Egiptu, wystąpił przeciwko Jerozolimie i zabrał skarbce domu Pana i skarbce domu króla – wszystko zabrał, zabrał też złote tarcze, które sporządził Salomon. 10 Król Roboam sporządził więc zamiast nich tarcze z brązu i powierzył je dowódcom straży u wejścia do domu króla. 11 Za każdym razem, gdy król wchodził do domu Pana, przychodzili strażnicy, wnosili je, a następnie odnosili do pomieszczenia straży. 12 Gdy więc okazał skruchę, odwrócił się od niego gniew Pana i nie zniszczył go całkowicie. W Judzie działy się jeszcze nawet dobre rzeczy.
13 Król Roboam umocnił się w Jerozolimie i królował. Roboam miał czterdzieści jeden lat, gdy został królem, i królował siedemnaście lat w Jerozolimie, mieście, które Pan wybrał ze wszystkich plemion Izraela, aby tam umieścić swe imię. A jego matka, Ammonitka, miała na imię Naama. 14 Postępował jednak źle, ponieważ nie skłonił swego serca, aby szukać Pana.
15 A dzieje Roboama, od pierwszych do ostatnich, czyż nie są opisane w Dziejach proroka Szemajasza oraz Iddo – Widzącego, według rodowodu? A wojny między Roboamem a Jeroboamem trwały przez wszystkie dni. 16 Spoczął Roboam przy swoich przodkach i został pochowany w Mieście Dawida, a królem po nim został Abiasz, jego syn.
An Egyptian Invasion of Judah
(1 Kings 14.25-28)1 As soon as Rehoboam had established his authority as king, he and all his people abandoned the Law of the Lord. 2 In the fifth year of Rehoboam's reign their disloyalty to the Lord was punished. King Shishak of Egypt attacked Jerusalem 3 with an army of twelve hundred chariots, sixty thousand cavalry, and more soldiers than could be counted, including Libyan, Sukkite, and Ethiopian troops. 4 He captured the fortified cities of Judah and advanced as far as Jerusalem.
5 Shemaiah the prophet went to King Rehoboam and the Judean leaders who had gathered in Jerusalem to escape Shishak. He said to them, “This is the Lord's message to you: ‘You have abandoned me, so now I have abandoned you to Shishak.’”
6 The king and the leaders admitted that they had sinned, and they said, “What the Lord is doing is just.”
7 When the Lord saw this, he spoke again to Shemaiah and said to him, “Because they admit their sin, I will not destroy them. But when Shishak attacks, they will barely survive. Jerusalem will not feel the full force of my anger, 8 but Shishak will conquer them, and they will learn the difference between serving me and serving earthly rulers.”
9 King Shishak came to Jerusalem and took the treasures from the Temple and from the palace. He took everything, including the gold shields that King Solomon had made. 10 To replace them, Rehoboam made bronze shields and entrusted them to the officers responsible for guarding the palace gates. 11 Every time the king went to the Temple, the guards carried the shields and then returned them to the guardroom. 12 Because he submitted to the Lord, the Lord's anger did not completely destroy him, and things went well for Judah.
Summary of Rehoboam's Reign
13 Rehoboam ruled in Jerusalem and increased his power as king. He was forty-one years old when he became king, and he ruled for seventeen years in Jerusalem, the city which the Lord had chosen from all the territory of Israel as the place where he was to be worshiped. Rehoboam's mother was Naamah, from the land of Ammon. 14 He did what was evil, because he did not try to find the Lord's will.
15 Rehoboam's acts from beginning to end and his family records are found in The History of Shemaiah the Prophet and The History of Iddo the Prophet. Rehoboam and Jeroboam were constantly at war with each other. 16 Rehoboam died and was buried in the royal tombs in David's City and his son Abijah succeeded him as king.