Kara i obietnica zbawienia
Jerozolima nieposłuszna Bogu
1 Biada krnąbrnemu i plugawemu
miastu ucisku!
2 Nie słuchało głosu,
nie przyjmowało upomnienia,
nie ufało Panu,
nie zbliżyło się do swojego Boga.
3 Jej książęta
są ryczącymi lwami,
jej sędziowie stepowymi wilkami,
które nic nie zostawiają do rana.
4 Jej prorocy są lekkomyślni
to ludzie zdradliwi,
Jej kapłani bezczeszczą świętość,
i łamią Prawo.
5 Pan jest w niej sprawiedliwy,
nie dopuszcza się nieprawości.
Każdego ranka będzie wydawał wyroki,
które jak światło nie będą zwodnicze,
grzesznik natomiast nie zna wstydu!
6 Zgładziłem narody,
ich wieże obronne zostały zburzone,
wyludniłem ich ulice,
nikt po nich nie chodzi.
Opustoszały ich miasta,
nie ma w nich nikogo,
nie ma mieszkańców.
7 Mówiłem: Na pewno będzie się Mnie bała,
przyjmie upomnienie.
Miasto nie zostanie zniszczone
i przejmie się tym wszystkim,
czym je ukarałem.
Jednak oni od samego rana
dopuszczali się jeszcze gorszych czynów.
8 Dlatego możecie się Mnie spodziewać
– wyrocznia Pana –
w dniu, w którym powstanę jako świadek.
Postanowiłem bowiem zebrać narody,
zgromadzić królestwa,
aby wylać na nią Mój gniew,
cały ogrom Mojego gniewu.
W ogniu Mojego uniesienia
zostanie strawiona cała ziemia.
Bóg odmieni narody
9 Wtedy przywrócę ludom czyste wargi,
aby wszyscy wzywali imienia Pana
i w jedności Mu służyli.
10 Zza rzeki Kusz Moi wyznawcy, córka Moich rozproszonych
przyniesie Mi dar.
Bóg odmieni Izraela
11 W tym dniu nie doznasz już hańby
z powodu żadnego z twoich uczynków,
którym Mi się sprzeciwiałaś.
Wtedy bowiem usunę spośród ciebie zarozumiałych
i nie będziesz się już więcej pyszniła
na Mojej świętej górze.
12 Pozostawię u ciebie lud
pokorny i biedny,
który będzie szukał schronienia w imieniu Pana.
13 Ocaleni z Izraela
nie będą czynić nieprawości,
nie będą mówić kłamliwie
ani nie pojawi się na ich ustach
mowa zdradliwa.
Będą się paść i wylegiwać
i nikt nie doświadczy trwogi.
Radość Jerozolimy
14 Raduj się, Córo Syjonu!
Głośno wykrzykuj, Izraelu!
Ciesz się i wesel się całym sercem,
Córo Jerozolimy!
15 Pan cofnął wyrok na ciebie,
oddalił od ciebie nieprzyjaciela.
Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie,
zła już więcej się lękać nie będziesz!
16 W tym dniu powiedzą Jerozolimie:
Nie bój się, Syjonie!
Niech nie opadają twoje ręce!
17 Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie,
Mocarz, który cię zbawi!
Bardzo się tobą ucieszy,
odnowi swoją miłość do ciebie
i będzie się tobą radować.
18 Jak w dniu uroczystego święta
zdejmę z ciebie brzemię,
abyś nie doznała już hańby.
19 Oto zajmę się wszystkimi, którzy cię gnębili,
w tym czasie wybawię tych, którzy kuleją,
a rozproszonych zgromadzę.
Obdarzę ich chwałą i sławą
na całej ziemi,
gdzie doznawali hańby.
20 W tym czasie was sprowadzę i zgromadzę,
obdarzę was sławą i chwałą
u wszystkich ludów ziemi
i zobaczycie, że odmienię wasz los
– mówi Pan.
Pecado y redención de Jerusalén
1 ¡Ay de la ciudad rebelde, contaminada y opresora!
2 No quiso escuchar la voz de su Dios, ni recibir su corrección. No confió en el Señor ni se acercó a él.
3 En sus calles, sus magnates parecen leones rugientes; sus jueces son lobos nocturnos que no dejan un solo hueso para el día siguiente.
4 Sus profetas son irresponsables y traicioneros; sus sacerdotes contaminan el santuario y falsean la ley.
5 En sus calles, el Señor es justo y no hace iniquidad; por la mañana saca a luz su juicio, y nunca faltará. Pero el perverso no conoce la vergüenza.
6 «Yo permití que las naciones fueran destruidas, y que sus habitaciones quedaran asoladas; yo dejé sus calles desiertas, hasta que no quedó quien pasara por ellas; sus ciudades quedaron asoladas, hasta que no quedó nadie, ni un solo habitante.
7 »Yo me dije: “Seguramente esta ciudad me temerá; aceptará ser corregida, y no será destruida su habitación por todo aquello por lo que la castigué.” Pero ellos se apresuraron a corromper todos sus hechos.
8 »Por lo tanto, espérenme hasta el día en que me levante para juzgarlos; porque he decidido reunir a las naciones y juntar los reinos para derramar sobre ellos todo mi enojo y el ardor de mi ira. ¡El fuego de mi celo consumirá toda la tierra!»
—Palabra del Señor.9 «Cuando llegue el momento, devolveré a los pueblos la pureza de labios, para que todos invoquen mi nombre y me sirvan con espíritu unánime.
10 De allende los ríos de Etiopía mi pueblo esparcido vendrá a adorarme y me traerá ofrendas.
11 »Cuando llegue ese día, no tendrás que avergonzarte por ninguna de tus rebeliones contra mí, porque yo quitaré de en medio de ti a los que se alegran por tu soberbia, y nunca más volverás a envanecerte en mi santo monte.
12 En medio de ti dejaré a un pueblo humilde y pobre, el cual confiará en mi nombre.
13 El remanente de Israel no cometerá injusticias ni dirá mentiras, ni habrá entre ellos gente mentirosa, porque yo los cuidaré como un pastor, y ellos dormirán sin que nadie los atemorice.»
14 ¡Canta, hija de Sión!
¡Da voces de júbilo, Israel!
¡Regocíjate de todo corazón, hija de Jerusalén!
15 ¡El Señor ha apartado tus juicios,
y ha expulsado a tus enemigos!
¡El Señor es el Rey de Israel,
y está en medio de ti!
¡Nunca más verás el mal!
16 Cuando llegue el momento, se dirá a Jerusalén: «No temas, Sión; que no se debiliten tus manos.
17 El Señor está en medio de ti, y te salvará con su poder; por ti se regocijará y se alegrará; por amor guardará silencio, y con cánticos se regocijará por ti.»
18 «Yo reuniré a tus habitantes, a los que por tanto tiempo han tenido que cargar con tu oprobio.
19 Cuando llegue el momento, perseguiré a todos tus opresores; salvaré a las ovejas que cojean e iré en busca de las que perdieron el camino. Yo haré que ustedes sean motivo de alabanza, y que gocen de renombre en toda la tierra.
20 »Cuando llegue el momento, yo mismo los haré venir. Cuando llegue el momento yo mismo los reuniré. Cuando ponga fin a su cautiverio, lo cual ustedes mismos verán, los haré gozar de renombre y haré que sean motivo de alabanza entre todos los pueblos de la tierra.»
—Palabra del Señor.