Czwarta wizja: Kosz owoców
1 To ukazał mi Pan Bóg: Oto kosz dojrzałych owoców. 2 I zapytał mnie: Co widzisz, Amosie? Odpowiedziałem: Kosz dojrzałych owoców. Wtedy Pan powiedział do mnie:
Nadszedł kres dla Mego ludu, Izraela,
już więcej mu nie przebaczę.
3 Tego dnia zabrzmią w świątyni pieśni żałobne
– wyrocznia Pana Boga –
wokół będzie mnóstwo rozrzuconych trupów. Cisza!
Przeciwko oszustom
4 Słuchajcie tego wy, którzy uciskacie ubogich,
wyrzucacie biednych z ziemi,
5 i mówicie: Kiedy minie nów,
abyśmy mogli sprzedawać zboże!
Kiedy skończy się szabat,
abyśmy mogli otworzyć spichlerz,
pomniejszyć efę,
powiększyć odważniki
i – oszukując fałszywą wagą –
6 mogli kupować biedaków za pieniądze,
a ubogiego za parę sandałów
i sprzedawać plewy zboża?
7 Pan przysiągł na dumę Jakuba:
Nigdy nie zapomnę żadnego z ich uczynków!
8 Czy z tego powodu nie zatrzęsie się ziemia?
Czy nie będą lamentować wszyscy jej mieszkańcy?
Czy nie podniesie się jak Nil
i nie opadnie jak Nil w Egipcie?
9 W tym dniu
– wyrocznia Pana Boga –
sprawię, że zajdzie słońce w południe
i mrokiem okryję ziemię w biały dzień.
10 Wasze święta zamienię w żałobę,
a wszystkie wasze pieśni w lament.
Na wszystkie wasze biodra włożę wory pokutne,
a wszystkie głowy naznaczę łysiną.
Sprawię żałobę jak po jedynaku,
A jej koniec będzie jak dzień pełen goryczy.
11 Oto nadchodzą dni
– wyrocznia Pana Boga –
że ześlę głód na ziemię.
Nie głód chleba
ani pragnienie wody,
ale słuchania słów Pana.
12 Będą się włóczyć od morza do morza,
błąkać się z północy na wschód,
szukając słowa Pana,
lecz nie znajdą.
13 W tym dniu będą omdlewały z pragnienia
piękne dziewczęta i młodzieńcy,
14 którzy przysięgają na Aszimę, bożka Samarii
i mówią: Na życie twojego boga, Danie!
Niech żyje droga do Beer-Szeby!
Upadną i nie powstaną już więcej.
El cesto con fruta de verano
1 El Señor también me hizo ver esto: Me mostró un cesto lleno con fruta de verano,
2 y me dijo:
«¿Qué ves, Amós?»
Yo respondí:
«Veo un cesto con fruta de verano.»
Entonces el Señor me dijo:
«Ha llegado el fin de mi pueblo Israel. No voy a pasarle una más.
3 Cuando llegue el día, en el palacio habrá llanto y no cantos. Por todas partes abundarán los cadáveres, los cuales serán arrojados en silencio.»
—Palabra del Señor.Se acerca el juicio contra Israel
4 Oigan esto, ustedes, los que explotan a los menesterosos y dejan en la ruina a los pobres de la tierra.
5 Ustedes dicen:
«¿Cuándo pasará la fiesta de luna nueva? ¡Entonces podremos vender el trigo! ¿Y cuándo pasará el día de reposo, para que abramos los graneros? ¡Achicaremos la medida, subiremos el precio, y adulteraremos la balanza!
6 ¡Así podremos comprar a los pobres por dinero, y a los necesitados a cambio de un par de zapatos! ¡Hasta los desechos del trigo podremos vender!»
7 Pero el Señor ha jurado por la gloria de Jacob:
«¡No voy a olvidar ninguna de sus malas acciones!»
8 ¿Y no habrá de estremecerse la tierra por todo esto? ¿Y no habrán de llorar todos sus habitantes? ¡Toda ella subirá como un río! ¡Se encrespará y se hundirá como el río de Egipto!
9 «Cuando llegue ese día, haré que el sol se ponga a mediodía. El día estará claro, pero yo cubriré de tinieblas la tierra.
—Palabra del Señor.10 »Convertiré sus fiestas en velorios, y sus cantos de alegría en cantos fúnebres. Haré que todos se vistan de luto, que se rapen la cabeza, y que lloren como si se hubiera muerto su único hijo. El final será un día de amargura.
11 »Vienen días en que habrá en la tierra una gran hambre, pero no de pan ni de agua, sino hambre de oír mi palabra.
—Palabra del Señor.12 »Andarán errantes de mar a mar, y del norte hasta el oriente, en busca de mi palabra, pero no la hallarán.
13 »Cuando llegue ese día, la sed hará desfallecer a las doncellas más hermosas y a los jóvenes más fornidos.
14 Esos que juran por el pecado de Samaria, y dicen: “¡Va por tu Dios, Dan!”, y: “¡Va por el camino de Berseba!”, caerán para no volver a levantarse.»