Sąd i wybawienie sąsiednich narodów
1 Wyrocznia. Słowo Pana:
W ziemi Chadrak
i w Damaszku będzie Jego odpoczynek,
gdyż do Pana należy Oko Aramu
i wszystkie plemiona Izraela.
2 Również Chamat, które z nim graniczy,
Tyr i Sydon, gdyż są bardzo mądre.
3 Tyr zbudował wał obronny,
nagromadził srebra jak piasku,
a złota jak błota na ulicy.
4 Ale Pan weźmie go w posiadanie,
strąci do morza jego wały,
a jego samego ogień pochłonie.
5 Zobaczy to Aszkelon i się zlęknie,
Gaza bardzo się przestraszy, a także Ekron,
ponieważ jego ufność okazała się złudna.
Zginie król Gazy,
Aszkelon opustoszeje.
6 W Aszdodzie zamieszkają bękarci
i zniszczę pychę Filistynów.
7 Usunę krew z jego ust
i obrzydliwości spomiędzy jego zębów;
pozostanie on przy naszym Bogu
i stanie się jak jeden z naczelników rodów w Judzie,
a Ekron jak Jebusyci.
8 Rozbiję obóz, by bronić Mojego domu przed wojskiem,
które przychodzi lub powraca.
Nie napadnie na was ciemięzca,
widzę to teraz własnymi oczyma.
Król, który przywróci pokój
9 Raduj się bardzo, Córo Syjonu,
głośno wykrzykuj, Córo Jerozolimy!
Oto twój Król przychodzi do ciebie,
sprawiedliwy, zbawiający, pokorny!
Jedzie na ośle, na oślątku, źrebięciu oślicy!
10 On zniszczy rydwany Efraima
i konie Jerozolimy,
złamie łuk wojenny,
ogłosi pokój narodom,
a Jego panowanie od morza do morza
i od Rzeki aż po krańce ziemi.
Wyzwolenie jeńców
11 A co do ciebie, to
– ze względu na krew twego przymierza–
wypuszczę twoich jeńców z cysterny,
w której nie ma wody.
12 Wróćcie do twierdzy, więźniowie,
którzy macie nadzieję!
Zapewniam cię dzisiaj,
że nagrodzę cię w dwójnasób.
13 Bo jak łuk napiąłem Judę,
jak strzałę kładę na niego Efraima!
Wezwałem twoich synów, Syjonie,
przeciwko twoim synom, Jawanie!
Posłużę się tobą jak mieczem bohatera!
14 Pan ukaże się nad nimi
i pomknie jak błyskawica Jego strzała.
PanBóg zadmie w trąbę
i przyjdzie jak burza z Temanu.
15 Pan Zastępów ich ochroni,
zniszczą i zdepczą kamienie z procy,
będą pili krew jak wino
i napełnią się jak misa, jak rogi ołtarza.
16 Pan, ich Bóg, w tym dniu ich wybawi,
On będzie pasł swój lud jak trzodę,
jak klejnoty w diademie będą błyszczeć ponad Jego ziemią.
17 Czym będzie jego dobro, czym będzie jego piękno?
Zboże da siłę młodzieńcom,
a moszcz – dziewczętom.
El castigo para las naciones vecinas
1 La palabra profética del Señor está en contra de la tierra de Jadrac y de Damasco. Ciertamente, todas las tribus de Israel, y la humanidad entera, deben volver los ojos al Señor,
2 lo mismo que Jamat, vecina de Tiro y Sidón, a pesar de su sabiduría.
3 Y aunque Tiro edificó una fortaleza para sí, y amontonó plata y oro como si amontonara el polvo o el lodo de las calles,
4 el Señor la despojará de sus riquezas, acabará con su poderío marítimo, y hará que el fuego la consuma.
5 Cuando Ascalón vea esto, se llenará de miedo, y Gaza sufrirá en gran manera, lo mismo que Ecrón, porque verá desvanecerse su esperanza. El rey de Gaza perecerá, y Ascalón se quedará deshabitada.
6 Asdod será habitada por extraños.
«Yo pondré fin a la soberbia de los filisteos:
7 les quitaré la sangre de la boca, y de entre los dientes les arrancaré sus abominaciones.»
Pero quedará también un remanente para nuestro Dios, y en Judá ellos serán como capitanes, y los de Ecrón serán como los jebuseos.
8 «Entonces acamparé alrededor de mi casa para vigilarla, para que nadie entre ni salga, y nunca más habrá quien oprima a mi pueblo, porque esta vez yo mismo los estaré vigilando.»
El futuro rey de Sión
9 «¡Llénate de alegría, hija de Sión!
¡Da voces de júbilo, hija de Jerusalén!
Mira que tu rey viene a ti,
justo, y salvador y humilde,
y montado sobre un asno,
sobre un pollino, hijo de asna.
10 Yo destruiré los carros de guerra de Efraín
y los briosos caballos de Jerusalén,
y los arcos de guerra serán hechos pedazos.
Tu rey anunciará la paz a las naciones,
y su señorío se extenderá de mar a mar,
y del río Éufrates a los límites de la tierra.
11 »También tú serás salvada por la sangre de tu pacto, y yo sacaré a tus presos de esa cisterna sin agua.
12 ¡Vuelvan, pues, a la fortaleza, prisioneros de la esperanza! En este preciso día yo les hago saber que les devolveré el doble de lo que perdieron.
13 Ya he tensado a Judá como un arco, y de Efraín he hecho una flecha; voy a incitar a los hijos de Sión contra los hijos de Grecia, y haré de ti una espada de guerrero.»
14 Entonces se verá cómo el Señor los cubre, y cómo su dardo sale como un relámpago. Y el Señor tocará la trompeta, mientras avanza entre los torbellinos del sur.
15 El Señor de los ejércitos les dará su protección, y ellos lo destruirán todo: despedazarán las piedras para las hondas, y beberán y se carcajearán como embriagados de vino, y se derramarán sus copas como los cuernos del altar.
16 Cuando llegue ese día, el Señor su Dios salvará a su pueblo como si fuera un rebaño, y los exaltará en su tierra como a las piedras de una diadema.
17 ¡Cuánta bondad, y cuánta hermosura! ¡El trigo y el vino llenarán de alegría a los jóvenes y a las doncellas!