PSALM 81 [80]
Hymn świąteczny
1 Przewodnikowi chóru. Na melodię z Gat. Asafa.
2 Śpiewajcie Bogu, naszej Mocy,
wykrzykujcie radośnie Bogu Jakuba!
3 Zanućcie pieśń i uderzcie w bęben,
w dźwięczną cytrę i harfę!
4 Zadmijcie w róg podczas nowiu,
podczas pełni księżyca, w dniu naszego święta,
5 bo takie jest prawo w Izraelu,
nakaz Boga Jakuba.
6 Przykazanie to dał Józefowi,
gdy wyszedł on z ziemi egipskiej.
Słyszę nieznaną mi mowę:
7 Zdjąłem ciężar z jego grzbietu,
jego ręce nie muszą już dźwigać koszy.
8 Wołałeś w nieszczęściu i wybawiłem ciebie,
odpowiedziałem ci pośród burzy,
doświadczyłem cię nad wodami Meriba.
9 Słuchaj, Mój ludu, bo chcę ciebie upomnieć!
Obyś usłuchał Mnie, Izraelu!
10 Nie będziesz miał innego boga,
cudzemu bogu nie będziesz się kłaniać!
11 Ja, Pan, jestem twoim Bogiem,
który cię wywiódł z ziemi egipskiej.
Otwórz szeroko usta, a Ja je napełnię!
12 Mój lud jednak nie usłuchał Mojego głosu,
Izrael nie był Mi uległy.
13 Zostawiłem ich w zatwardziałości serca,
aby postępowali według własnych planów.
14 Gdyby Mój lud Mnie słuchał,
gdyby Izrael szedł Moimi drogami,
15 prędko poskromiłbym ich wrogów
i podniósł rękę na ich ciemięzców.
16 Ci, którzy nienawidzą Pana, schlebialiby Izraelowi,
a czas ich trwałby wiecznie.
17 Nakarmiłbym Izraela wyborną pszenicą
i sycił miodem ze skały.
Bondad de Dios y perversidad de Israel
Al músico principal. Sobre Gitit. Salmo de Asaf.
1 Cantemos con gozo a Dios, nuestra fortaleza;
aclamemos con júbilo al Dios de Jacob.
2 Entonemos cánticos, al son del pandero,
de la melodiosa arpa y del salterio.
3 Toquemos la trompeta en el novilunio,
en el día señalado para nuestra fiesta solemne.
4 Esto es un estatuto para Israel;
es una ordenanza del Dios de Jacob,
5 que la constituyó como testimonio para José
cuando salió contra la tierra de Egipto.
Oí un lenguaje que no pude entender:
6 «Liberé tu hombro de llevar pesada carga;
tus manos dejaron de cargar los cestos.
7 En tu angustia clamaste a mí, y yo te salvé;
desde el centro del trueno te respondí,
y junto a las aguas de Meriba te puse a prueba.
8 »Escúchame, pueblo mío, que quiero amonestarte.
¡Cómo quisiera yo, Israel, que me escucharas!
9 No debes tener ningún dios ajeno.
No debes inclinarte ante dioses extraños.
10 Yo soy el Señor, tu Dios;
yo te saqué de la tierra de Egipto.
Abre la boca, y yo te daré de comer.
11 »Pero tú, mi pueblo, no escuchaste mi voz;
tú, Israel, no quisiste obedecerme,
12 y por tu obstinación te abandoné
para que siguieras tus propios consejos.
13 ¡Ay, pueblo mío! ¡Si me hubieras escuchado!
¡Ay, Israel! ¡Si hubieras seguido mis caminos!
14 ¡En un instante habría derrotado a tus enemigos,
y habría descargado mi mano sobre tus adversarios!
15 Los que me aborrecen se me habrían sometido,
y yo, el Señor, pondría para siempre fin a sus días.
16 Pero a ti te alimentaría con lo mejor del trigo,
y apagaría tu sed con miel extraída de la peña.»