Dwanaście pamiątkowych kamieni
1 Gdy cały naród zakończył przeprawę przez Jordan, Pan powiedział do Jozuego: 2 Wybierzcie sobie spośród ludu dwunastu ludzi, po jednym z każdego szczepu, 3 i wydajcie im taki rozkaz: Zabierzcie stąd – ze środka Jordanu, gdzie stały mocno nogi kapłanów – dwanaście kamieni. Zabierzcie je ze sobą i połóżcie w miejscu, gdzie zatrzymacie się na nocleg.
4 Wówczas Jozue wezwał dwunastu ludzi, których wybrał spośród Izraelitów, po jednym z każdego szczepu, 5 i rozkazał im: Przejdźcie przed Arką Pana, waszego Boga, na środek Jordanu, i niech każdy wyniesie na swych barkach jeden kamień, zgodnie z liczbą szczepów Izraelitów. 6 Niech będzie to znakiem wśród was. Gdy w przyszłości będą pytać wasi synowie: Co oznaczają dla was te kamienie? 7 to odpowiecie im, że rozdzieliły się wody Jordanu przed Arką Przymierza Pana. Gdy przekraczała Jordan, rozdzieliły się wody Jordanu. A te kamienie są dla Izraelitów pamiątką na wieki.
8 Izraelici uczynili tak, jak nakazał im Jozue. Wydobyli dwanaście kamieni ze środka Jordanu, według liczby szczepów Izraelitów, zgodnie z tym, co Pan polecił Jozuemu, przynieśli je na miejsce noclegu i tam położyli. 9 A dwanaście innych kamieni Jozue położył na środku Jordanu, w miejscu, gdzie stały stopy kapłanów niosących Arkę Przymierza. Leżą tam aż do dnia dzisiejszego.
10 Kapłani, którzy nieśli Arkę, stali na środku Jordanu, aż wykonano wszystko, co Pan nakazał Jozuemu oznajmić ludowi, zgodnie z nakazem Mojżesza danym Jozuemu. Lud zaś przeprawiał się pospiesznie. 11 A gdy cały lud zakończył przeprawę, wtedy przed ludem przeszła Arka Pana i kapłani. 12 Rubenici, Gadyci i połowa szczepu Manassesa przeszli gotowi do walki na czoło Izraelitów, zgodnie z rozkazem Mojżesza. 13 Około czterdziestu tysięcy zbrojnych wojowników przeszło przed Panem, aby walczyć na stepach Jerycha.
14 Tego dnia Pan wywyższył Jozuego w oczach całego Izraela i bali się go przez całe jego życie, tak jak bali się Mojżesza. 15 Wtedy Pan polecił Jozuemu: 16 Rozkaż kapłanom, którzy niosą Arkę Świadectwa, aby wyszli z Jordanu.
17 Jozue rozkazał więc kapłanom: Wyjdźcie z Jordanu! 18 A gdy kapłani, którzy nieśli Arkę Przymierza Pana, wyszli ze środka Jordanu i ich stopy stanęły na suchym gruncie, wtedy wody Jordanu wróciły na swoje miejsce i jak dawniej sięgnęły aż po same brzegi. 19 Dziesiątego dnia pierwszego miesiąca lud wyszedł z Jordanu i rozłożył się obozem w Gilgal na wschód od Jerycha. 20 A te dwanaście kamieni, które zabrano z Jordanu, ustawił Jozue w Gilgal 21 i powiedział do Izraelitów: Gdy w przyszłości wasi potomkowie zapytają swoich ojców, co oznaczają te kamienie, 22 wtedy pouczycie waszych synów: Izrael przeszedł przez ten oto Jordan suchą stopą, 23 ponieważ Pan, wasz Bóg, osuszył przed wami wody Jordanu, dopóki nie przeszliście, tak jak uczynił Pan, wasz Bóg, z Morzem Sitowia, które osuszył przed nami, aż przeszliśmy. 24 Aby wszystkie ludy ziemi poznały, że ręka Pana jest mocna, i abyście bali się Pana, waszego Boga, po wszystkie dni.
Las doce piedras del Jordán
1 Cuando toda la gente terminó de cruzar el Jordán, el Señor le dijo a Josué:
2 «Elijan ustedes de entre el pueblo doce hombres, uno por cada tribu,
3 y díganles que tomen doce piedras de en medio del Jordán, de donde están parados los sacerdotes, y que se las lleven y las pongan donde van a pasar la noche.»
4 Josué llamó entonces a los doce hombres que había escogido de entre los hijos de Israel, uno por cada tribu,
5 y les dijo:
«Pasen ahora delante del arca del Señor nuestro Dios, hasta la mitad del Jordán, y tome cada uno de ustedes una piedra y échesela al hombro, una por cada tribu de los hijos de Israel.
6 Cada una de ellas será una señal. Y el día de mañana, cuando los hijos les pregunten a sus padres qué significan estas piedras,
7 ellos les responderán: “Cuando el pueblo cruzó el Jordán, las aguas del río se partieron en dos delante del arca del pacto del Señor. Así que estas piedras son para que los hijos de Israel recuerden siempre lo que aquí pasó.”»
8 Los hijos de Israel hicieron lo que Josué les mandó, tal y como el Señor se lo había dicho a Josué: tomaron doce piedras de en medio del Jordán, conforme al número de las tribus de los hijos de Israel, y las llevaron al lugar donde iban a acampar, y allí las pusieron.
9 Además, Josué tomó otras doce piedras de en medio del Jordán, de donde los sacerdotes que llevaban el arca del pacto plantaron sus pies, y las levantó como monumento. Hasta el día de hoy las piedras están allí.
10 Los sacerdotes que llevaban el arca se pararon en medio del Jordán hasta que el pueblo hizo todo lo que el Señor le había ordenado a Josué, cumpliendo así con todo lo que Moisés le había mandado hacer. El pueblo se apresuró a cruzar el río.
11 En cuanto el pueblo todo terminó de cruzar, cruzaron también el arca del Señor y los sacerdotes, en presencia del pueblo.
12 Delante de Israel pasaron también los hijos de Rubén y de Gad y la media tribu de Manasés, que iban armados en obediencia a lo que Moisés les había dicho.
13 Eran como cuarenta mil hombres armados y listos para la guerra. Pasaron delante del Señor y se dirigieron a la llanura de Jericó.
14 Ese día el Señor le dio plena autoridad a Josué delante de todo Israel. Y ellos lo respetaron durante toda su vida, como antes habían respetado a Moisés.
15 El Señor le dijo a Josué:
16 «Ordena a los sacerdotes que llevan el arca del testimonio, que salgan del Jordán.»
17 Y Josué les dio a los sacerdotes la orden de salir del Jordán,
18 y cuando los sacerdotes que llevaban el arca del pacto del Señor salieron de en medio del Jordán, y pisaron tierra seca, las aguas volvieron a su cauce y siguieron corriendo y desbordándose como antes.
19 El pueblo cruzó el Jordán el día diez del mes primero, y acampó en Gilgal, en el extremo oriental de Jericó.
20 Allí en Gilgal, Josué levantó las doce piedras que habían tomado del Jordán,
21 y les habló a los hijos de Israel de esta manera:
«El día de mañana, cuando los hijos pregunten a sus padres qué es lo que significan estas piedras,
22 ustedes les harán saber que Israel cruzó este río sin mojarse los pies,
23 porque el Señor nuestro Dios secó el río mientras nosotros lo cruzábamos, tal y como lo hizo con el Mar Rojo, que también lo secó delante de nosotros, hasta que lo cruzamos.
24 Lo hizo así, para que todos los pueblos de la tierra sepan que la mano del Señor es poderosa, y para que ustedes honren siempre al Señor nuestro Dios.»