Bóg postępuje sprawiedliwie
1 I Elihu mówił dalej:
2 Zaczekaj chwilę, a wyjaśnię tobie,
bo mam jeszcze słowa na obronę Boga.
3 Z daleka przynoszę moją wiedzę,
aby oddać sprawiedliwość memu Stwórcy.
4 Bez wątpienia w moich słowach nie ma kłamstwa,
a przed tobą stoi mąż doskonałej wiedzy.
5 Oto Bóg jest potężny, ale nikim nie gardzi,
potężny jest On mocą swego rozumu.
6 Nie zachowuje przy życiu bezbożnego
i prawo przyznaje ubogim.
7 On nie odwraca swych oczu od sprawiedliwych,
osadza ich z królami na tronie,
umacnia ich na wieki i są wywyższeni.
8 A jeśli zostaną związani sznurami,
spętani więzami niedoli,
9 wtedy ukazuje im ich uczynki,
ich występki wyrosłe z pychy.
10 I otwiera ich uszy na karcenie
i każe im odstąpić od grzechu.
11 Jeżeli posłuchają i będą Mu służyć,
zakończą swoje dni w szczęściu
i swoje lata w rozkoszach.
12 Jeżeli zaś nie posłuchają,
zginą od miecza, umrą w swej głupocie.
13 Ludzie niegodziwego serca trwają w gniewie,
nie wołają o pomoc, kiedy ich związuje.
14 Umierają w młodości,
żyjąc wśród uprawiających nierząd.
15 Ale On wybawia cierpiącego przez cierpienie
i w utrapieniu otwiera jego uszy.
Hiob powinien się nawrócić i chwalić Boga
16 Także ciebie skłania do wyjścia z nieszczęścia,
z ciasnoty na wolną przestrzeń,
a twój stół chce napełnić tłustym pokarmem.
17 Ale skoro osądzasz jak bezbożnik,
to sąd i kara cię dosięgną.
18 Niech cię nie zwiodą bogactwa
i nie zmyli wielkość okupu.
19 Czy pomogą ci twoje nieograniczone bogactwa
lub największy wysiłek?
20 Nie tęsknij do nocy,
która porywa narody z ich miejsca.
21 Strzeż się, abyś nie zwrócił się ku grzechowi,
gdyż przedkładasz go ponad cierpienie.
22 Zobacz, jak wielki jest Bóg w swej mocy,
kto naucza jak On?
23 Kto wyznaczy Mu drogę?
Kto powie: Zło popełniłeś?
24 Pamiętaj, abyś wychwalał Jego dzieła,
o których ludzie śpiewają.
25 Wszyscy je widzą,
chociaż oglądają z daleka.
26 O tym, jak Bóg jest wielki, my nie wiemy,
liczba Jego lat jest nieprzenikniona.
Bóg kieruje naturą
27 On zbiera krople wody,
zamienia je w strugi deszczu,
28 które sączą się z chmur
i spadają obficie na ludzi.
29 Kto zrozumie, jak zawieszony jest obłok
i groźne odgłosy z Jego namiotu?
30 Oto On roztacza nad nim swą światłość
i zakrywa głębiny morza.
31 Z ich pomocą sądzi ludy
i daje pokarm w obfitości.
32 On w dłoniach kryje ogień
i każe mu celnie uderzać.
33 Oznajmia o Nim Jego grzmot,
gdy płonie gniewem przeciw nieprawości.
Cuarto discurso de Eliú
1 Todavía añadió Eliú:
2 «Tenme un poco de paciencia, y te mostraré
que de Dios aún tengo mucho que decir.
3 Lo que de él sé tiene una larga historia,
y voy a demostrarte que mi Creador es justo.
4 En mis palabras no hay nada de mentira;
¡tienes ante ti a la sabiduría perfecta!
5 »Aunque Dios es grande y poderoso,
no desprecia a los de corazón sincero;
6 no da larga vida a los malvados,
y sí hace justicia a los oprimidos;
7 está al pendiente de los hombres justos,
para exaltarlos siempre junto con los reyes.
8 Aunque estén encadenados y en la cárcel,
sujetos a las ataduras de la aflicción,
9 Dios da a conocer sus malas obras
y la insolencia de sus rebeliones.
10 Les abre los oídos para que se corrijan,
y los exhorta a apartarse del mal.
11 Si obedecen a Dios y le sirven,
Dios les concede días de paz y bienestar;
12 pero si no obedecen, la espada les espera
y mueren sin llegar a tener entendimiento.
13 »Los hipócritas son rencorosos con Dios,
y no piden clemencia aunque sufran su castigo.
14 Pierden la vida en plena juventud,
como la pierden los que se han prostituido.
15 Pero Dios libra al pobre de su pobreza,
y en la aflicción le enseña a ser obediente;
16 lo libra de vivir siempre angustiado
y lo lleva a lugares espaciosos,
donde le prepara un suculento banquete.
17 »Pero tú no llevaste a juicio al malvado,
ni defendiste al huérfano en los tribunales.
18 Cuídate de no dejarte llevar por las riquezas,
ni te dejes seducir por el soborno.
19 Ante Dios, de nada te sirven todas tus riquezas,
ni todo tu poder y tu fuerza.
20 No esperes que llegue la noche,
momento en que los pueblos desaparecen.
21 Cuídate de no caer en la maldad,
pues por preferirla ahora sufres.
22 Mira que el poder de Dios es sublime;
no hay maestro que se le pueda comparar.
23 ¿Quién le puede señalar el camino a seguir?
¿Quién puede reprenderlo por lo que hace?
24 »No te olvides de exaltar su creación,
la cual admira la humanidad entera.
25 Todo el mundo puede contemplarla,
no importa cuán lejos se encuentre.
26 Dios es grande, pero no lo conocemos;
nadie sabe cuántos años ha existido.
27 Dios reúne las gotas de agua,
y hace que el vapor se convierta en lluvia;
28 las nubes contienen esa lluvia,
y esta cae en abundancia sobre la humanidad.
29 »¿Quién conoce la extensión de las nubes,
o entiende el estruendo de los rayos en su seno?
30 Dios derrama su luz sobre la tierra,
y cubre con ella las profundidades del mar.
31 Con la lluvia da vida a los pueblos
y la tierra produce el sustento de muchos.
32 Las densas nubes esconden la luz,
y la tierra se cubre de sombras.
33 El trueno denuncia la ira de Dios;
la tempestad proclama su rechazo a la maldad.