Hiob broni swej niewinności
1 Hiob zaś odpowiedział:
2 Z pewnością jesteście znaczącymi ludźmi
i wraz z wami umrze mądrość.
3 Ale i ja mam rozum jak wy
i wcale nie jestem od was gorszy.
Kto nie zna tych rzeczy?
4 Staję się pośmiewiskiem dla mego przyjaciela,
gdy wzywam Boga, by mi odpowiedział.
Pośmiewiskiem jest sprawiedliwy i czysty.
5 Gardzi nieszczęściem, kto jest pewny siebie,
popychają tego, kto się chwieje.
6 Spokojnie stoją namioty grabieżców,
bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga
i mają Go na każde skinienie.
Hiob jest świadomy działania Boga
7 Jednak spytaj zwierząt, a one cię pouczą,
i ptactwa podniebnego, a ono ci powie.
8 Przemów do ziemi, a ona cię pouczy,
i ryby morskie będą ci opowiadać.
9 Kto nie pozna w tym wszystkim,
że ręka Pana to uczyniła?
10 W Jego ręku jest tchnienie wszystkiego, co żyje,
i duch każdego człowieka.
11 Czy ucho nie rozróżnia słów,
jak podniebienie smaku pokarmów?
12 Czy mądrość nie należy do starszych,
czy długie życie nie daje roztropności?
13 Lecz tylko On ma mądrość i moc,
Jego jest roztropność i rada.
14 Jeśli On zburzy, nikt nie odbuduje,
jeśli On zamknie, nikt nie otworzy.
15 Jeśli wstrzyma wody, one wysychają,
jeśli je wypuści, pustoszą ziemię.
16 W Nim jest moc i mądrość,
do Niego należy zwiedziony i zwodzący.
17 On radców odziera z rozumu,
a sędziów czyni głupcami.
18 Rozrywa oznaki władzy królów
i przepasuje ich biodra sznurem.
19 On kapłanom każe iść boso
i powala największych mocarzy.
20 Odejmuje mowę doświadczonym mówcom,
a starcom odbiera rozsądek.
21 Pogardę wylewa na książęta
i pas mocarzy rozluźnia.
22 Odsłania tajemnice ukryte w ciemnościach,
a cień śmierci wyprowadza na światło.
23 On narody wywyższa i wytraca,
pozwala im na podboje i sprowadza klęskę.
24 Odbiera rozum wodzom ludu ziemi
i każe im błądzić po bezdrożach pustyni.
25 Chodzą po omacku w ciemności,
sprawia, że zataczają się jak pijani.
Job responde a Sofar
1 Job tomó la palabra y dijo:
2 «¡No hay duda! ¡Ustedes son la voz del pueblo!
¡Cuando ustedes mueran, morirá la sabiduría!
3 Pero yo también tengo un poco de sesos,
y no me siento inferior a ustedes.
¿Quién no sabe todo lo que han dicho?
4 »Yo invocaba a Dios, y él me respondía;
¡pero ahora hasta mis amigos se burlan de mí!
¡Por ser honesto soy objeto de burlas!
5 “El que está por caer, ¡que se caiga!”
Eso piensan quienes se sienten seguros.
6 En esta vida los ladrones prosperan,
Y se sienten seguros los que ofenden a Dios.
¡Creen que Dios mismo les ha dado todo!
7 »Observa a los animales, y aprende de ellos;
Mira a las aves en los cielos, y oye lo que te dicen.
8 Habla con la tierra, para que te enseñe;
hasta los peces te lo han de contar.
9 ¿Habrá entre estos alguien que no sepa
que todo esto lo hizo la mano del Señor?
10 La vida de todo ser está en sus manos;
¡él infunde vida a toda la humanidad!
11 »El oído distingue las palabras,
el paladar reconoce los sabores,
12 los ancianos poseen sabiduría,
y una larga vida acumula entendimiento;
13 pero la sabiduría y el poder son de Dios,
y suya también la decisión inteligente.
14 Lo que Dios destruye, nadie lo reconstruye;
a quien él encierra, nadie puede liberarlo;
15 si él detiene las aguas, viene la sequía;
si envía lluvias torrenciales, la tierra se inunda.
16 Suyos son la sabiduría y el poder;
suyos son los que yerran y los que hacen errar.
17 Él despoja de buen juicio a los consejeros,
y entorpece el criterio de los jueces;
18 deshace las cadenas de los tiranos,
y los manda en cadena al cautiverio;
19 despoja de su poder a los sacerdotes,
y derriba del trono a los poderosos;
20 arrebata la palabra a los consejeros,
y deja a los ancianos sin inteligencia;
21 cubre de ignominia a los príncipes,
y expone a la vergüenza a los poderosos;
22 saca a la luz las fuerza ocultas,
y pone al descubierto las más densas tinieblas.
23 Por él las naciones prosperan o son destruidas;
es él quien las dispersa o las vuelve a reunir;
24 él entorpece el juicio de los gobernantes,
y los hace vagar sin rumbo por el desierto;
25 y estos caminan a tientas, como ciegos sin guía,
y van dando traspiés, como todo borracho.