Zapowiedź odnowy Izraela
1 Doszło do Jeremiasza następujące słowo od Pana: 2 Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Zapisz sobie w księdze wszystkie słowa, które powiedziałem do ciebie. 3 Oto bowiem nadchodzą dni – wyrocznia Pana – gdy odmienię los Mojego ludu, Izraela i Judy – mówi Pan. Pozwolę im wrócić do ziemi, którą dałem ich ojcom, aby ją wzięli w posiadanie.
4 Oto słowa, które wypowiedział Pan do Izraela i do Judy:
5 Tak bowiem mówi Pan:
Usłyszeliśmy odgłos przerażenia.
Zgroza! Nie ma pokoju!
6 Zapytajcie więc i zobaczcie:
Czy mężczyzna może rodzić?
Czemu widzę każdego mężczyznę
z rękoma na biodrach jak u rodzącej,
a wszystkie twarze są blade?
7 Biada! Wielki bowiem jest ten dzień
i żaden nie jest podobny do niego.
Jest on czasem nieszczęścia dla Jakuba,
lecz zostanie z niego wybawiony.
8 W tym dniu – wyrocznia Pana Zastępów – złamię jego jarzmo na twoim karku i rozerwę twoje więzy. Obcy nie będą cię już zniewalać. 9 Będą służyć Panu, swojemu Bogu, oraz Dawidowi, swemu królowi, którego im wzbudzę.
10 Ty zaś, Mój sługo, Jakubie, nie lękaj się
– wyrocznia Pana –
ani nie trwóż się, Izraelu!
Oto bowiem wybawię cię z daleka,
a twoje potomstwo z ziemi ich niewoli.
Jakub powróci
i będzie żył w spokoju
i bez zmartwień – nikt go nie przestraszy.
11 Gdyż Ja jestem z tobą – wyrocznia Pana – aby cię wybawić.
Położę bowiem kres tym wszystkim narodom,
wśród których cię rozproszyłem.
Jednak tobie nie położę kresu.
Będę cię karać według prawa i nie pozostawię cię całkowicie bez kary.
12 Tak bowiem mówi Pan:
Nieuleczalne jest twoje złamanie,
twoja rana – bolesna!
13 Nikt nie broni twojej sprawy.
Na wrzód są lekarstwa,
dla ciebie nie ma uleczenia.
14 Wszyscy twoi kochankowie zapomnieli o tobie,
nie troszczą się o ciebie,
ponieważ ciosem wroga cię uderzyłem, okrutną karą,
z powodu twojej wielkiej winy,
twoich licznych grzechów.
15 Czemu krzyczysz z powodu swego złamania,
swego nieuleczalnego bólu?
Z powodu twojej wielkiej winy, twoich licznych grzechów
sprawiłem to tobie!
16 Dlatego wszyscy, którzy cię pożerali, będą pożarci,
a wszyscy, którzy cię uciskali, wszyscy pójdą do niewoli.
Ci, którzy cię rabowali,
zostaną obrabowani,
a wszystkich, którzy cię łupili, wydam na łup.
17 Sprawię bowiem, że zabliźnią się twoje rany,
wyleczę cię z twoich ciosów
– wyrocznia Pana –
choć nazwali cię zabłąkaną
– to jest Syjon –
o którą nikt się nie troszczy.
18 Tak mówi Pan:
Oto Ja odmienię los namiotów Jakuba
i zlituję się nad jego siedzibami.
Miasto zostanie odbudowane na swym rumowisku,
a pałac stanie zgodnie z prawem.
19 I będzie się rozlegać z nich pieśń dziękczynna
i zgiełk rozradowanych.
Rozmnożę ich i nie będzie ich za mało,
okryję ich chwałą, aby nie byli pogardzani.
20 Jego synowie będą jak dawniej,
jego zgromadzenie będzie trwać przed Moim obliczem.
Ukarzę wszystkich, którzy go uciskają.
21 Z niego będzie się wywodzić jego książę,
jego władca wyjdzie z niego.
Pozwolę mu podejść, aby mógł zbliżyć się do Mnie.
Kto bowiem naraziłby swoje życie,
żeby zbliżyć się do Mnie?
– wyrocznia Pana.
22 I będziecie Moim ludem, Ja zaś będę waszym Bogiem.
23 Oto zawierucha od Pana wyrusza w gniewie,
wichura się zrywa,
wiruje nad głową bezbożnych.
24 Nie odwróci się płonący gniew Pana,
dopóki nie wypełni i nie wykona
zamiarów swojego serca.
Przy końcu dni to pojmiecie.
Dios anuncia el retorno de los cautivos
1 La palabra del Señor vino a Jeremías, y le dijo:
2 «Así ha dicho el Señor y Dios de Israel: “Escribe en un rollo de cuero cada una de las palabras que te he dicho.
3 Porque se acerca el día en que haré volver del exilio a mi pueblo, Israel y Judá. Los traeré a la tierra que le entregué a sus padres, y tomarán posesión de ella.”»
—Palabra del Señor.4 El Señor habló también acerca de Israel y de Judá. Estas fueron sus palabras:
5 «Así ha dicho el Señor: “Se oye un grito de terror; un grito de miedo y no de paz.
6 Vamos a ver: ¿Desde cuándo los hombres dan a luz? ¿Cómo es que a todos ellos los veo con los brazos en jarras, como mujeres parturientas? ¿Cómo es que todos ellos tienen pálido el rostro?
7 ¡Ah, qué terrible será ese día! ¡Terrible como ningún otro! ¡Serán tiempos de angustia para los de Jacob, pero lograrán sobrevivir!”
8 »En aquel día, yo haré pedazos el yugo que pesa sobre su cuello, y reventaré sus coyundas. Ningún extranjero volverá a esclavizarlos.
—Palabra del Señor de los ejércitos.9 »Solo servirán al Señor su Dios, a David su rey, y a quien yo haga reinar en su lugar.
10 »Así que no tengas miedo, mi querido siervo Jacob. No tengas ningún temor, Israel, porque yo te salvaré, a ti y a tu descendencia, de esa tierra lejana donde ahora estás cautivo. Tú, Jacob, volverás de allá, y vivirás tranquilo y en paz, sin que nadie te infunda terror.
—Palabra del Señor.11 »Yo estoy contigo, para salvarte. Destruiré a todas las naciones entre las cuales te esparcí, pero a ti no te destruiré. Por supuesto, no dejaré de castigarte, pero mi castigo será lo justo.
—Palabra del Señor.12 »Así ha dicho el Señor: “Tu fractura es incurable, y muy dolorosa tu llaga.
13 No hay quien defienda tu caso. Ningún remedio sirve para sanar tu herida.
14 Todos tus amantes te han olvidado. Ya no te buscan. Y es que yo te herí como se hiere a un enemigo. Por causa de tu mucha maldad y de tus muchos pecados te azoté como a un cruel adversario.
15 ¿Para qué gritar por causa de tu fractura? Tu dolor es incurable. Y te he tratado así por causa de tu mucha maldad y de tus muchos pecados.
16 Pero todos los que te devoran serán devorados; todos tus adversarios serán llevados al cautiverio. Los que te pisotearon serán pisoteados, y los que te saquearon serán saqueados.
17 Aunque te han llamado ‘la despreciada’, y aunque dicen: ‘Esta es Sión, de la que nadie se acuerda’, yo te devolveré la salud y sanaré tus heridas.”
—Palabra del Señor.18 »Así ha dicho el Señor: “Fíjate bien: Yo haré que cambie la suerte de las tiendas de Jacob. Tendré misericordia de sus campamentos; la ciudad será edificada sobre su colina, y el templo será restaurado.
19 De en medio de ellos saldrán alabanzas, voces de una nación en pleno regocijo. Yo haré que, lejos de disminuir, el número de ellos se multiplique. Yo los multiplicaré, y aumentaré su número.
20 Sus hijos volverán a ser lo que antes fueron, y su congregación será confirmada ante mí. ¡Yo castigaré a todos sus opresores!
21 De entre ellos surgirá su príncipe, que será quien los gobierne. Yo le permitiré acercarse a mí, y él se acercará; pues ¿de qué otra manera podría alguien atreverse a acercarse a mí?”
—Palabra del Señor.22 »Y ustedes serán mi pueblo, y yo seré su Dios.»
23 La tempestad del Señor se desata con furor; la tempestad que se está gestando caerá sobre la cabeza de los impíos.
24 El ardor de la ira del Señor no se calmará hasta que haya realizado los designios de su corazón. Pero esto lo entenderán ustedes cuando ya sea demasiado tarde.