Odrośl sprawiedliwa
1 Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają trzodę Mojego pastwiska – wyrocznia Pana! 2 Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela, przeciw pasterzom pasącym Mój lud: To wy rozproszyliście Moje owce! Rozgoniliście je i nie martwiliście się o nie. Oto Ja ukarzę was za wasze złe czyny – wyrocznia Pana. 3 Ja sam zgromadzę resztę trzody ze wszystkich ziem, do których je wypędziłem. Sprawię, że one powrócą na swoje pastwisko. Rozmnożą się i będą liczne. 4 I ustanowię nad nimi pasterzy, którzy będą je paść, tak że nie będą już się bać ani trwożyć, ani odczuwać niedostatku – wyrocznia Pana.
5 Oto nadchodzą dni
– wyrocznia Pana –
że wzbudzę Dawidowi odrośl sprawiedliwą.
Będzie panował jako król i mu się powiedzie.
Będzie stosował prawo i sprawiedliwość w kraju.
6 Za jego dni zostanie zbawiony Juda,
Izrael zaś zamieszka bezpiecznie.
A takie jest imię, którym będą go nazywać:
Pan naszą sprawiedliwością.
7 Dlatego oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana – gdy nie będzie się więcej mówić: Na życie Pana, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej, 8 lecz: Na życie Pana, który wyprowadził i sprowadził ród domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem – do których ich rozpędziłem – tak aby zamieszkali w swojej ziemi.
Wyrocznia przeciw fałszywym prorokom
9 O prorokach.
Moje serce jest we mnie złamane,
drżą wszystkie moje kości.
Stałem się podobny do pijanego,
podobny do człowieka, którego przemogło wino
z powodu Pana
i z powodu Jego świętych słów.
10 Kraj bowiem jest pełen cudzołożników.
Albowiem z powodu przekleństwa smutny jest kraj,
wyschły stepowe pastwiska.
Ich dążenia są złe,
ich siłą jest bezprawie.
11 Zarówno bowiem prorok, jak i kapłan są bezbożni.
Nawet w Moim domu znalazłem ich zło – wyrocznia Pana.
12 Dlatego ich droga będzie niczym śliskie miejsca.
W ciemności potkną się i upadną na niej.
Sprowadzę bowiem na nich nieszczęście,
ich rok kary – wyrocznia Pana.
13 Również wśród proroków Samarii
widziałem wstrętne rzeczy.
Prorokowali przez Baala,
zwodzili Mój lud – Izraela.
14 Jednak wśród proroków Jerozolimy
widziałem okropne rzeczy:
cudzołóstwo, życie w kłamstwie.
Wzmacniają ręce złoczyńców,
aby żaden nie odwrócił się od swojej nieprawości.
Wszyscy stali się dla Mnie jak Sodoma,
a jej mieszkańcy jak Gomora.
15 Dlatego tak mówi Pan Zastępów
przeciw prorokom:
Oto Ja zamierzam nakarmić ich piołunem
i napoić ich zatrutą wodą.
Gdyż od proroków Jerozolimy
wyszła bezbożność na cały kraj.
16 Tak bowiem mówi Pan Zastępów:
Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują
– oni was zwodzą.
Głoszą wam widzenia swego serca,
a nie to, co pochodzi z ust Pana.
17 Nieustannie mówią do tych,
którzy Mną gardzą: Mówi Pan:
Pokój mieć będziecie!
Każdemu, kto postępuje w zatwardziałości swego serca, mówią:
Nie przyjdzie na was nieszczęście!
18 Kto bowiem stał w radzie Pana,
widział i słyszał Jego słowo? Kto zwrócił uwagę na Jego słowo i je usłyszał?
19 Oto zawierucha od Pana wyrusza w gniewie,
a wichura się kłębi,
wiruje nad głową bezbożnych.
20 Nie odwróci się gniew Pana,
dopóki nie wypełni i nie zrealizuje
zamiarów swojego serca.
Przy końcu dni
całkowicie to pojmiecie.
21 Nie wysłałem tych proroków
– oni jednak biegną.
Nie mówiłem do nich
– oni jednak prorokują.
22 Gdyby stali w Mojej radzie,
to przyczyniliby się do tego, żeby Mój lud usłyszał Moje słowa
i odwróciliby ich od ich złej drogi
i złych czynów.
23 Czy Ja jestem Bogiem z bliska
– wyrocznia Pana –
a nie jestem Bogiem z daleka?
24 Jeśli człowiek schowa się w kryjówce,
to czy Ja nie będę go widział? – wyrocznia Pana.
Czy Ja nie wypełniam
niebios i ziemi?
– wyrocznia Pana.
25 Słyszałem, co mówili prorocy, którzy prorokują kłamstwo w Moim imieniu: Miałem sen! Miałem sen! 26 Jak długo to będzie trwać? Czy jestem w sercu proroków, którzy prorokują kłamstwo, prorokują oszustwa własnego serca? 27 Zamierzają sprawić, aby Mój lud zapomniał Mojego imienia przez ich sny, które opowiadają sobie nawzajem, jak ich ojcowie zapomnieli Mego imienia dla Baala. 28 Prorok, który ma sen, niech opowiada sen, lecz ten, kto ma Moje słowo, niech wiernie głosi Moje słowo!
Co ma plewa do ziarna? – wyrocznia Pana.
29 Czy Moje słowo nie jest jak ogień – wyrocznia Pana – i jak młot kruszący skałę?
30 Dlatego oto Ja jestem przeciwko tym prorokom – wyrocznia Pana – wykradającym Moje słowa sobie nawzajem. 31 Oto Ja jestem przeciwko tym prorokom – wyrocznia Pana – którzy posługują się swoim własnym językiem i prorokują: Wyrocznia! 32 Oto Ja jestem przeciwko prorokom kłamliwych snów – wyrocznia Pana. Opowiadają je i zwodzą Mój lud swymi kłamstwami i swoją chełpliwością. Ja zaś ich nie wysłałem ani niczego im nie poleciłem. Naprawdę nie są przydatni temu ludowi – wyrocznia Pana.
33 A gdyby zapytał cię ten lud albo prorok, albo kapłan, mówiąc: Co oznacza brzemię Pana?, to wtedy powiesz im, co oznacza brzemię: Zrzucę was – wyrocznia Pana. 34 A proroka lub kapłana czy lud, który powie: Brzemię Pana! – ukarzę tego człowieka wraz z jego domem. 35 Tak macie mówić do siebie nawzajem, każdy do swojego brata: Co odpowiedział Pan? Albo: Co powiedział Pan? 36 Jednak: Brzemię Pana! już nie wspominajcie, ponieważ brzemieniem Pana stanie się dla każdego jego słowo. Przekręciliście słowa żyjącego Boga, Pana Zastępów, naszego Boga. 37 Tak masz mówić do proroka: Co ci odpowiedział Pan? Co Pan powiedział? 38 Jeśli jednak będziecie mówić: Brzemię Pana!, to wtedy: Tak mówi Pan: Skoro ciągle używacie tego słowa: Brzemię Pana!, chociaż nie pozwoliłem wam mówić: Brzemię Pana!, 39 więc oto Ja naprawdę was podniosę i odrzucę was i to miasto, które dałem wam i waszym ojcom, sprzed Mojego oblicza. 40 Uczynię was wiecznym pośmiewiskiem, wieczną zniewagą, która nigdy nie będzie zapomniana.
Retorno del remanente
1 «¡Ay de los pastores que destruyen y dispersan a las ovejas de mi rebaño!»
—Palabra del Señor.2 Por tanto, así ha dicho el Señor y Dios de Israel a los pastores que apacientan a su pueblo:
«Ustedes dispersaron a mis ovejas. No se hicieron cargo de ellas, sino que las espantaron. Por eso ahora voy a hacerme cargo de ustedes y de sus malas obras.
—Palabra del Señor.3 »Yo mismo reuniré al resto de mis ovejas. Las haré venir de todos los países por los que las esparcí, para devolverlas a sus apriscos. Allí se reproducirán y se multiplicarán.
4 A cargo de ellas pondré pastores que las cuiden y alimenten, y nunca más volverán a tener miedo ni a asustarse, y ninguna de ellas se perderá.
—Palabra del Señor.5 »Vienen días en que haré que un descendiente de David surja como rey. Y será un rey justo, que practicará la justicia y el derecho en la tierra.
—Palabra del Señor.6 »Durante su reinado, Judá estará a salvo, e Israel podrá vivir confiado. Y ese rey será conocido por este nombre: “El Señor es nuestra justicia.”
7 »Por lo tanto, vienen días en que no volverá a decirse: “Viva el Señor, que sacó de la tierra de Egipto a los hijos de Israel”
—Palabra del Señor8 »sino que se dirá: “Viva el Señor, que sacó de la tierra del norte a los descendientes de la casa de Israel, y los trajo de todos los países por donde los había dispersado, para que habiten en su propia tierra.”»
Denuncia contra los falsos profetas
9 Por causa de los profetas siento que el corazón se me hace pedazos. ¡Todos los huesos me tiemblan! Hasta parece que estoy ebrio y bajo los efectos del vino, por causa del Señor y de sus santas palabras.
10 En realidad, la tierra está llena de gente adúltera. Por causa de la maldición la tierra está desierta, los pastizales del desierto se han secado; la vida que llevan es depravada, y usan mal su valentía.
11 Tanto los profetas como los sacerdotes son unos malvados. ¡Hasta en el templo se les halla cometiendo su maldad!
—Palabra del Señor.12 «Por eso su vida será semejante a un oscuro resbaladero: alguien los empujará, y ellos caerán en él. Cuando les llegue la hora de ser castigados, yo dejaré caer sobre ellos la calamidad.
—Palabra del Señor.13 »He visto a los profetas de Samaria cometer desatinos. Profetizaban en nombre de Baal, e hicieron que mi pueblo Israel perdiera el rumbo.
14 Pero a los profetas de Jerusalén los he visto incurrir en grandes torpezas. Cometen adulterio, van en pos de la mentira, fortalecen las manos de los malvados, para que ninguno se aparte de su maldad. Para mí, todos ellos son como los habitantes de Sodoma y de Gomorra.»
15 Por lo tanto, así ha dicho el Señor de los ejércitos acerca de esos profetas:
«Voy a hacerlos comer ajenjo; voy a hacerlos beber agua amarga. Porque la hipocresía que hay en toda la tierra tiene su origen en los profetas de Jerusalén.»
16 Así ha dicho el Señor de los ejércitos:
«No hagan caso de las palabras que los profetas les anuncian. Solo alimentan en ustedes vanas esperanzas. Sus visiones nacen de su propio corazón, y no de mis labios.
17 Se atreven a decir a los que me desprecian, que yo he dicho que tendrán paz; y a todos los que siguen a su obstinado corazón, les dicen que no les sobrevendrá ningún mal.»
18 A decir verdad, ¿quién conoce los secretos del Señor? ¿Quién vio y oyó su palabra? ¿Quién ha estado atento a su palabra, y la ha escuchado?
19 ¡De parte del Señor viene una furiosa tempestad! ¡Esa tempestad está a punto de caer sobre la cabeza de los malvados!
20 El furor del Señor no cesará hasta haberlo hecho, hasta que haya cumplido los designios de su corazón. Pero esto lo entenderán ustedes claramente cuando ya sea demasiado tarde.
21 «Yo no envié a esos profetas, y sin embargo ellos se dieron prisa; yo jamás les hablé, pero ellos profetizaron.
22 Si ellos realmente se hubieran reunido conmigo, habrían hecho que mi pueblo atendiera mis palabras y se apartara de su mal camino y de sus malas obras.
23 »¿Acaso soy Dios solo de cerca? ¡No! ¡También a la distancia soy Dios!
—Palabra del Señor.24 »¿Podrá alguien esconderse donde yo no pueda verlo? ¿Acaso no soy yo el Señor, que llena el cielo y la tierra?
—Palabra del Señor.25 »Yo sé bien que esos profetas mienten cuando profetizan en mi nombre y aseguran que han tenido un sueño.
26 ¿Hasta cuándo albergarán esos profetas tales mentiras en su corazón? ¡Lo que anuncian solo existe en su mente!
27 ¿Acaso creen que esos sueños que se cuentan harán que mi pueblo se olvide de mí? ¿Acaso creen que los harán olvidarme, como antes sus padres me olvidaron por seguir a Baal?
28 Si algún profeta tiene un sueño, que cuente su sueño. Pero si yo envío mi palabra a alguno de ellos, tiene que anunciar mi palabra verdadera. Una cosa es la paja, y otra cosa es el trigo.
—Palabra del Señor.29 »Mi palabra es como el fuego; ¡es como un mazo que parte las piedras!
—Palabra del Señor.30 »Por eso estoy en contra de los profetas que se roban entre sí sus palabras, y luego dicen que son mías.
—Palabra del Señor.31 »Yo estoy en contra de los profetas que hablan con dulzura, y luego afirman que yo he hablado.
—Palabra del Señor.32 »Yo estoy en contra de los que profetizan sueños mentirosos, pues con sus profecías mentirosas y lisonjeras hacen que mi pueblo pierda el camino. Yo no los envié a profetizar. ¡Ningún bien le hacen a mi pueblo!
—Palabra del Señor.33 »Y cuando este pueblo, o el profeta o el sacerdote, te pregunte y te diga “¿Cuál es, entonces, la profecía del Señor?”, tú les contestarás: “Esta es la profecía: ¡Voy a deshacerme de ustedes!”
—Palabra del Señor.34 »Y si algún profeta, o sacerdote, o alguien del pueblo afirma profetizar en mi nombre, yo castigaré a ese hombre y a su casa.
35 Ustedes deben responder así a sus hermanos y amigos: “¿Qué ha dicho el Señor? ¿Qué ha respondido?”
36 Y nunca más se acordarán de decir: “Profecía del Señor”, pues lo que cada uno de ustedes diga le servirá de profecía, ya que ustedes pervirtieron las palabras del Dios vivo, nuestro Dios, el Señor de los ejércitos.
37 »Al profeta le dirás: “¿Qué te respondió el Señor? ¿Qué te dijo?”
38 Pero si le dices: “Profecía del Señor”, entonces el Señor declara: “Por haber pronunciado la frase ‘Profecía del Señor’, siendo que yo les ordené que no la pronunciaran,
39 yo los echaré al olvido; a ustedes y a la ciudad que les di, a ustedes y a sus padres, los borraré de mi presencia.
40 Los haré sufrir una afrenta perpetua y una confusión sin fin, que el olvido jamás podrá borrar.”»