Bóg przestrzega Izraelitów
1 Anioł Pana przybył z Gilgal do Bokim i powiedział: Wyprowadziłem was z Egiptu i wprowadziłem do ziemi, którą poprzysiągłem waszym ojcom. Powiedziałem: Nie zerwę nigdy Mojego przymierza z wami, 2 wy zaś nie zawierajcie przymierza z mieszkańcami tej ziemi i zburzcie ich ołtarze. Nie usłuchaliście jednak Mojego głosu. Coście narobili? 3 Teraz więc ogłaszam: Nie wypędzę ich przed wami. Będą was uciskać, a ich bogowie staną się dla was pułapką. 4 Gdy anioł Pana wypowiedział te słowa do wszystkich Izraelitów, lud zaczął głośno płakać. 5 Dlatego nazwano to miejsce Bokim i złożono tam Panu ofiarę.
Śmierć Jozuego
6 Potem Jozue odprawił lud. Poszli więc Izraelici, każdy do swojego dziedzictwa, aby objąć tę ziemię w posiadanie. 7 Lud służył Panu przez całe życie Jozuego oraz przez wszystkie dni starszych, którzy żyli jeszcze długi czas po Jozuem, którzy oglądali wszystkie wielkie dzieła Pana, jakich dokonał dla Izraela. 8 Jozue, syn Nuna, sługa Pana, zmarł w wieku stu dziesięciu lat. 9 Pochowali go na terenie jego posiadłości w Timnat-Cheres na wyżynie efraimskiej, na północ od góry Gaasz. 10 Gdy całe to pokolenie zostało przyłączone do swoich przodków, nastało inne pokolenie, które nie znało Pana ani Jego dzieł uczynionych Izraelowi.
Izrael porzuca Pana
11 Izraelici czynili to, co złe w oczach Pana, i służyli baalom. 12 Opuścili Pana, Boga swoich ojców, który wyprowadził ich z ziemi egipskiej, i poszli za innymi bogami, za bogami ludów, które ich otaczały. Oddawali im pokłon i drażnili Pana. 13 Opuścili Pana i służyli Baalowi i asztartom. 14 Wtedy zapłonął gniew Pana przeciwko Izraelitom. Wydał ich w ręce grabieżców, którzy ich złupili. Oddał ich także w ręce mieszkających wokół wrogów, tak że nie mogli stawić im czoła. 15 Ilekroć wychodzili na wojnę, ręka Pana była przeciwko nim i ponosili klęskę, jak to im Pan zapowiedział i poprzysiągł. Byli bardzo uciskani.
16 Wówczas Pan ustanawiał sędziów, a ci wybawiali ich z ręki grabieżców. 17 Izraelici jednak nie słuchali swoich sędziów, bo uprawiali nierząd z innymi bogami i oddawali im pokłon. Szybko zboczyli z drogi, którą podążali ich ojcowie, posłuszni przykazaniom Pana. Oni tak nie czynili. 18 Kiedy zaś Pan ustanawiał dla nich sędziów, to Pan był z sędzią i wybawiał ich z ręki nieprzyjaciół, dopóki żył sędzia. Pan bowiem litował się, gdy jęczeli z powodu swoich ciemiężycieli i prześladowców. 19 Po śmierci sędziego jednak odwracali się i postępowali jeszcze gorzej niż ich ojcowie. Chodzili za innymi bogami, służyli im i oddawali pokłon. Nie porzucali swoich praktyk ani drogi zatwardziałości. 20 Dlatego zapłonął gniew Pana przeciwko Izraelowi. I powiedział: Ponieważ ten naród naruszył Moje przymierze, które nadałem ich przodkom, i Mnie nie posłuchał, 21 więc Ja także na jego oczach nie pozbawię już własności żadnego z narodów – które pozostawił Jozue zanim umarł – 22 aby wystawić na próbę Izraelitów: czy będą strzec drogi Pana i iść po niej, jak kroczyli ich przodkowie, czy też nie. 23 Tak więc Pan pozostawił te narody, nie pozbawił ich od razu własności i nie wydał w ręce Jozuego.
El ángel del Señor en Boquín
1 El ángel del Señor fue de Gilgal a Boquín, y les dijo a los israelitas:
«Yo los liberé de Egipto y los llevé a la tierra que prometí dar a sus antepasados, cuando les dije: “Nunca anularé mi pacto con ustedes,
2 mientras no hagan pacto con los que habitan en esta tierra, gente que tiene altares que ustedes deben destruir.” Pero ustedes no me hicieron caso. ¿Por qué no lo han hecho?
3 Por lo tanto, escúchenme bien: No voy a expulsar de estas tierras a sus habitantes, sino que ellos serán para ustedes como azotes en los costados, y sus dioses los confundirán.»
4 Cuando el ángel del Señor dijo esto a los israelitas, ellos se echaron a llorar con fuerte voz.
5 Por eso, a ese lugar lo llamaron Boquín, y allí ofrecieron sacrificios al Señor.
Muerte de Josué
(Jos 24.29-31)6 Josué despidió al pueblo de Israel, y cada uno fue y tomó posesión de su heredad.
7 Y mientras vivió Josué, y los ancianos que le sobrevivieron y que habían visto las obras del Señor en favor de Israel, todo el pueblo sirvió al Señor.
8 Y Josué hijo de Nun, siervo del Señor, murió a la edad de ciento diez años.
9 Lo sepultaron en Timnat Seraj, que era su heredad, en el monte de Efraín, al norte del monte de Gaas.
10 Y murió también toda esa generación, y se reunió con sus antepasados. Después de ellos vino otra generación que no conocía al Señor, ni sabía lo que el Señor había hecho por Israel.
Apostasía de Israel y surgimiento de los jueces
11 Los israelitas hicieron lo malo a los ojos del Señor, y adoraron a los baales.
12 Abandonaron al Señor, el Dios que sacó a sus antepasados de la tierra de Egipto, y empezaron a adorar a los dioses de los pueblos que vivían a su alrededor, con lo que provocaron el enojo del Señor.
13 Se apartaron del Señor, para adorar a Baal y a Astarot.
14 Por eso el Señor se enojó contra el pueblo de Israel y lo entregó en manos de ladrones, que lo despojaron de todo; lo dejó a merced de los enemigos que lo rodeaban, a los cuales ya no pudo vencer.
15 A dondequiera que iban, la mano del Señor estaba en contra de ellos para su mal, y tal como se lo había jurado, se vieron en gran aflicción.
16 Entonces el Señor suscitó caudillos para que los libraran de aquellos que los despojaban.
17 Pero ellos tampoco escuchaban a sus caudillos, sino que se fueron tras dioses ajenos, a los cuales adoraron, y pronto se apartaron del camino que habían seguido sus antepasados, pues sus antepasados habían obedecido los mandamientos del Señor, pero ellos no lo hicieron así.
18 Cuando el Señor suscitaba algún caudillo, también lo apoyaba y, mientras ese caudillo vivía, los libraba del poder de sus enemigos, pues el Señor se conmovía al escuchar los gemidos de su pueblo oprimido y afligido.
19 Pero al morir aquel caudillo, el pueblo volvía a corromperse aún más que sus antepasados, y seguía a los dioses ajenos para servirles y adorarlos; y no se arrepentían de sus obras, ni de su obstinada conducta.
20 Por eso la ira del Señor se encendió contra Israel, y dijo:
«Como este pueblo ha roto el pacto que establecí con sus antepasados, y no me obedece,
21 tampoco yo volveré a expulsar delante de ellos a ninguna de las naciones que Josué dejó al morir.»
22 Esta era una prueba para Israel, para ver si se esforzaban en volver al camino del Señor, como sus antepasados.
23 Por esta razón, el Señor no expulsó a aquellas naciones, ni se las entregó a Josué, sino que las dejó entre ellos.