Spustoszenie Jerozolimy i Judy
1 Tak, oto Pan, Pan Zastępów,
usuwa z Jerozolimy i z Judy
swoje wsparcie i podporę:
cały zapas chleba
i zapas wody,
2 bohatera i walecznego wojownika,
sędziego i proroka, wróżbitę i starca,
3 pięćdziesiątnika i dostojnika,
doradcę i biegłego w magii, oraz tego, który zna zaklęcia.
4 Chłopców ustanowię książętami,
lekkomyślni będą nimi rządzić.
5 Wśród ludu będzie gnębił jeden drugiego,
a bliźni bliźniego,
chłopiec wystąpi przeciw starcowi,
prostak przeciw szanowanemu.
6 Ktoś bowiem pochwyci swego brata
w domu swojego ojca i powie:
Ty posiadasz płaszcz, bądź więc naszym wodzem,
ta ruina niech będzie pod twoją władzą.
7 On zaś powstanie w tym dniu i odpowie:
Nie jestem lekarzem!
W moim domu nie ma chleba ani płaszcza,
nie czyńcie mnie przywódcą ludu!
8 Oto Jerozolima się chwieje
a Juda upada,
bo ich mowa i czyny są przeciw Panu
– buntują się przeciw Jego chwale.
9 Stronniczość wypisana na ich twarzach świadczy przeciw nim,
jak Sodoma ogłaszają swój grzech, nie ukrywają go.
Biada im,
gdyż przygotowują sobie nieszczęście.
10 Mówcie sprawiedliwemu, jaki jest dobry,
bo będzie spożywał owoc swoich czynów.
11 Biada niegodziwemu, bo otrzyma zło
jako zapłatę za dzieła swoich rąk.
12 Ludu Mój! Chłopcy – jego tyranami,
a kobiety nim rządzą.
Ludu Mój, twoi przywódcy cię zwodzą
i niszczą drogę, którą podążasz.
Pan sądzi przywódców ludu
13 Pan powstał, aby rozpocząć rozprawę,
stoi, aby osądzić swój lud.
14 Pan przychodzi z wyrokiem
przeciwko starszym swego ludu i jego książętom:
To wy zniszczyliście winnicę,
to, co zostało zrabowane ubogim, jest w waszych domach.
15 Dlaczego depczecie Mój lud
i uciskacie ubogich?
– wyrocznia Pana, Boga Zastępów.
Przeciwko córkom Syjonu
16 Pan mówi:
Ponieważ córki Syjonu się wywyższają
i chodzą z wyciągniętą szyją,
uwodzą oczyma,
przechadzają się, kołysząc biodrami,
i pobrzękują bransoletkami u stóp,
17 więc PAN sprawi, że będą łyse głowy córek Syjonu
i Pan obnaży ich czoło.
18 W tym dniu Pan usunie ozdoby:
klamry, słoneczka i półksiężyce,
19 kolczyki, bransolety i welony,
20 ozdoby z głów, łańcuszki z nóg,
ozdobne wstęgi, naczynia z wonnościami i amulety,
21 pierścionki i kolczyki z nosa,
22 cenne suknie, płaszcze, szale i torebki,
23 lusterka, tuniki, zawoje i okrycia.
24 Zamiast wonności będzie zgnilizna,
zamiast paska – sznur,
zamiast ułożonych loków – łysina,
zamiast ozdobnej szaty – przepasanie worem,
zamiast piękna – hańba.
Wdowy jerozolimskie
25 Twoi mężczyźni poginą od miecza,
twoi wojownicy w walce.
26 Jej bramy będą jęczeć i okryją się żałobą,
spustoszona usiądzie na ziemi.
Juicio de Dios contra Judá y Jerusalén
1 ¡Miren esto! Dios, el Señor de los ejércitos, va a dejar a Jerusalén y a Judá sin apoyo alguno y sin provisiones. Va a dejarlas sin pan y sin agua,
2 sin guerreros ni soldados, sin jueces ni profetas, sin adivinos ni ancianos,
3 sin capitanes ni líderes respetables, sin consejeros ni artesanos ni oradores.
4 Unos jovencitos serán sus líderes; unos chiquillos serán sus gobernantes.
5 Entre el pueblo, unos a otros se harán violencia: amigos contra amigos, jóvenes contra ancianos, marginados contra poderosos.
6 Si de la familia de su padre alguien toma a su hermano y le dice: «Tú, que estás bien vestido, serás nuestro príncipe. Hazte cargo de este montón de ruinas»,
7 aquel jurará ese día, y dirá: «No puedo aceptar ese cargo, pues en mi casa no tenemos qué comer ni qué vestir. No me hagan príncipe del pueblo.»
8 Jerusalén está en ruinas; Judá ha caído, porque con sus palabras y sus hechos han provocado al Señor; a sus ojos han ofendido su majestad.
9 La apariencia de su rostro los acusa; son como Sodoma, pues no disimulan su pecado sino que lo pregonan. ¡Ay de su alma, pues ellos mismos se perjudican!
10 Díganle al hombre justo que le irá bien, y que comerá del fruto de sus obras.
11 ¡Pero ay del malvado! Mal le irá, y conforme a sus obras se le pagará.
12 ¡Ay, pueblo mío! ¡Oprimido por los imberbes, gobernado por las mujeres! ¡Tus líderes te engañan y te hacen perder el rumbo!
13 El Señor se dispone a litigar. Ya ocupa su puesto para juzgar a los pueblos.
14 El Señor abrirá juicio contra ustedes, ancianos y príncipes de su pueblo, porque han devorado la viña y tienen en sus casas lo que les arrebataron a los pobres.
15 «¿Qué se creen ustedes, los que aplastan a mi pueblo y muelen a golpes el rostro de los pobres?»
—Palabra de Dios, el Señor de los ejércitos.Juicio contra las mujeres de Sión
16 El Señor dice:
«Por la soberbia de las hijas de Sión; por andar con el cuello erguido y con miradas provocativas; por su paso insinuante, con ritmo de danza;
17 por todo eso yo, el Señor, les raparé la cabeza a las hijas de Sión; ¡yo, el Señor, las dejaré trasquiladas!
18 »Ese día yo, el Señor, les quitaré los adornos de los tobillos, las diademas, las lunetas,
19 los collares, los pendientes, las pulseras,
20 las cofias, los atavíos en los tobillos, las peinetas, los frasquitos de perfume, los zarcillos,
21 los anillos, las argollas,
22 las ropas de gala, los mantos, los velos, las bolsas,
23 los espejos, el fino lino, las gasas y los tocados.
24 En lugar de finos aromas habrá pestilencia; cuerdas en lugar de cinturones, y cabezas rapadas en lugar de peinados ostentosos; en lugar de elegantes ropajes habrá harapiento cilicio, y marcas de hierro candente en lugar de hermosura.
25 Tus varones caerán a filo de espada, y tus valientes morirán en la guerra.
26 Luto y tristeza habrá en las puertas de la ciudad; y esta, abandonada, se sentará en el suelo.