Bóg ukarze obce narody pogańskie
Pan ześle karę na Babilon
1 Wyrocznia o Babilonie, którą ujrzał Izajasz, syn Amosa:
2 Na łysym wzgórzu zatknijcie sztandar,
wznieście okrzyk wojenny,
dajcie znak ręką, aby wkroczyli
w bramy książąt!
3 Ja rozkazałem
Moim poświęconym,
z powodu Mego gniewu,
wezwałem też Moich wojowników,
tych, którymi się chlubię.
4 Odgłos wrzawy wśród gór,
jakby licznego tłumu.
Odgłos zgiełku królestw,
narodów, które się zgromadziły.
To Pan Zastępów dokonuje
przeglądu wojska przed bitwą.
5 Pan i narzędzia Jego gniewu
przychodzą z dalekiej ziemi,
z krańców nieba,
aby zniszczyć całą ziemię.
6 Płaczcie, bo bliski jest dzień Pana,
nadchodzi jak zniszczenie od Wszechmogącego.
7 Dlatego wszystkim ręce opadają,
serce każdego ogarnia zwątpienie.
8 Wszyscy się lękają,
ogarniają ich cierpienie i bóle
jak rodzącą kobietę.
Jedni na drugich patrzą ze zdziwieniem,
rumieńce pokrywają ich twarze.
9 Oto nadchodzi okrutny dzień Pana,
oburzenie i płomień gniewu,
aby z ziemi uczynić pustkowie
i wyniszczyć na niej grzeszników.
10 Bo gwiazdy niebios i ich konstelacje
nie będą jaśnieć światłem,
o poranku zaćmi się słońce,
księżyc nie rozbłyśnie swym blaskiem.
11 I ukarzę ziemię za jej zło,
niegodziwców za ich grzechy.
Powstrzymam pychę zuchwalców,
poniżę wyniosłość ciemięzców.
12 Trudniej będzie znaleźć śmiertelnika niż czyste złoto,
człowieka niż złoto z Ofiru.
13 Poruszę niebo, zadrży ziemia,
gdy rozsierdzi się Pan Zastępów,
w dniu, w którym zapłonie Jego gniew.
14 Staną się jak spłoszone gazele,
jak stado, którego nikt nie gromadzi.
Każdy zwróci się ku swojemu ludowi,
każdy ucieknie do swojego kraju.
15 Kogo odnajdą – zostanie przebity,
kogo złapią – zginie od miecza.
16 Ich dzieci zostaną roztrzaskane
na ich oczach,
domy splądrowane,
żony zgwałcone.
17 Oto Ja wzbudzę przeciw nim
Medów, którzy nie cenią srebra
i nie mają upodobania w złocie.
18 Łukami powalą młodzieńców,
nie zlitują się nawet nad noworodkami,
nie okażą miłosierdzia dzieciom.
19 Babilon, klejnot królestw,
pyszna ozdoba Chaldejczyków,
stanie się jak Sodoma i Gomora,
które zniszczył Bóg.
20 Nikt nigdy w nim nie zamieszka,
nie będzie zaludniony przez pokolenia.
Arab nie rozbije tam namiotu,
pasterze nie będą tam odpoczywać.
21 Będą się tam wylegiwać zwierzęta pustyni,
sowy zagoszczą w ich domach,
zamieszkają tam strusie,
kozły będą skakać.
22 Hieny będą wyć w jego zamkach,
a szakale we wspaniałych pałacach.
Jego czas wkrótce nadejdzie,
jego dni zostały policzone.
Profecía sobre Babilonia
1 Profecía sobre Babilonia, que fue revelada a Isaías hijo de Amoz.
2 ¡Levanten la bandera sobre un alto monte! ¡Levanten la voz contra ellos! ¡Levanten la mano, para que entren por las puertas de los príncipes!
3 Yo di órdenes a mis consagrados; convoqué también a mis valientes, a los que se alegran con mi triunfo, para que ejecuten mi castigo.
4 Hay gran estruendo en los montes, como de mucha gente; ruidoso estruendo de reinos, de naciones que se reúnen. El Señor de los ejércitos pasa revista a las tropas para la batalla.
5 El Señor y los instrumentos de su ira vienen de lejanas tierras, desde los confines de los cielos, para destruir toda la tierra.
6 ¡Griten de dolor, que cercano está el día del Señor! ¡Viene como asolamiento del Todopoderoso!
7 Por eso pierde su fuerza toda mano; por eso desfallece todo corazón.
8 Se llenan de terror; la angustia y el dolor los domina; tienen dolores como de parturienta; con el rostro encendido, unos a otros se miran con asombro.
9 ¡Viene ya el terrible día del Señor! ¡Día de ardiente ira e indignación, que hará de la tierra un páramo, y que raerá de ella a los pecadores!
10 Ese día las estrellas y los luceros de los cielos no darán su luz; el sol se oscurecerá al amanecer, y la luna no dará su resplandor.
11 Yo castigaré al mundo por su maldad, y a los impíos por su iniquidad; acabaré con la arrogancia de los soberbios y abatiré la altivez de los fuertes.
12 Haré que los hombres sean más escasos que el fino oro de Ofir.
13 Por la indignación del Señor de los ejércitos, en el día de su ardiente ira haré que se estremezcan los cielos, y que la tierra se mueva de su lugar.
14 Cada uno mirará hacia su pueblo, como oveja sin pastor; cada uno huirá a su tierra, como gacela perseguida.
15 Todo el que sea hallado, caerá atravesado por una lanza; todo el que caiga preso, morirá a filo de espada.
16 Ante sus propios ojos, sus niños serán estrellados contra el suelo, sus casas serán saqueadas, y sus mujeres serán violadas.
17 Voy a incitar contra ellos a los medos, para quienes el oro y la plata no es lo más importante.
18 Con sus flechas despedazarán a los niños, y de los hijos no tendrán compasión; ¡no perdonarán a nadie en quien pongan sus ojos!
19 El hermoso reino de Babilonia, joya de la grandeza caldea, vendrá a ser como Sodoma y Gomorra, ciudades a las que Dios destruyó.
20 Jamás volverá a ser habitado. Para siempre quedará deshabitado. Ningún nómada volverá a plantar allí su tienda, ni pastor alguno apacentará allí su rebaño.
21 Allí dormirán solo las fieras del desierto, y sus casas se llenarán de chacales; allí solo vivirán los avestruces, y retozarán las cabras salvajes.
22 En sus palacios y en sus casas veraniegas aullarán las hienas y los chacales. Ya se acerca su tiempo; sus días están contados.