1 Strzeżmy się więc, chociaż trwa obietnica wejścia do miejsca Jego odpoczynku, żeby się kiedyś nie okazało, że ktoś z was został jej pozbawiony. 2 I my bowiem otrzymaliśmy Dobrą Nowinę, podobnie jak tamci. Tamtym jednak usłyszane Słowo nie przyniosło żadnej korzyści, ponieważ nie złączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli. 3 My zaś, którzy uwierzyliśmy, wchodzimy do miejsca odpoczynku. Powiedział przecież:
Wówczas przysiągłem w Moim gniewie:
Nie wejdą do miejsca Mojego odpoczynku,
chociaż Jego dzieła zostały dokonane od założenia świata. 4 Powiedział gdzieś bowiem o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg w siódmym dniu od wszystkich swoich dzieł . 5 Tutaj natomiast: Nie wejdą do miejsca Mojego odpoczynku . 6 Ponieważ więc zostało ustalone, że niektórzy wejdą do niego, a ci, którzy wcześniej otrzymali Dobrą Nowinę, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa, 7 to Bóg ponownie ustala jakiś dzień – dzisiaj – mówiąc przez Dawida po tak długim czasie, jak wcześniej zostało powiedziane:
Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos,
nie zatwardzajcie waszych serc.
8 Jeśli bowiem Jozue zapewniłby im odpoczynek, Bóg nie mówiłby po tych dniach o jakimś innym. 9 Pozostaje więc odpoczynek szabatowy dla ludu Bożego. 10 Ten bowiem, kto wszedł do miejsca Jego odpoczynku, odpoczął od swoich dzieł, podobnie jak Bóg od swoich. 11 Postarajmy się więc wejść do miejsca owego odpoczynku, aby przykład nieposłuszeństwa już nikogo nie skłonił do upadku.
12 Żywe jest bowiem Słowo Boga i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić myśli i zamiary serca. 13 Żadne stworzenie nie ukryje się przed Nim, bo wszystko jest odkryte i jawne przed oczami Tego, któremu musimy zdać sprawę.
JEZUS ARCYKAPŁANEM
14 Jeśli więc mamy tak wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Boga, trzymajmy się mocno wyznania wiary. 15 Nie mamy bowiem arcykapłana, który nie mógłby współczuć w naszych słabościach, lecz podobnie jak my doświadczonego we wszystkim, oprócz grzechu. 16 Śmiało więc zbliżajmy się do tronu łaski, abyśmy we właściwym czasie otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę pomocy.
1 Por eso, temamos a Dios mientras tengamos todavía la promesa de entrar en su reposo, no sea que alguno de ustedes parezca haberse quedado atrás.
2 Porque la buena nueva se nos ha anunciado a nosotros lo mismo que a ellos; pero de nada les sirvió a ellos el oír esta palabra porque, cuando la oyeron, no la acompañaron con fe.
3 Pero los que creímos hemos entrado en el reposo, conforme a lo que él dijo:
«Por eso, en mi furor juré:
“No entrarán en mi reposo”»,
aun cuando sus obras estaban acabadas desde la creación del mundo.
4 En cierto lugar se dice así del séptimo día: «Dios reposó de todas sus obras en el séptimo día.»
5 Y una vez más dice: «No entrarán en mi reposo».
6 Por lo tanto, y puesto que aún falta que algunos entren en el reposo, y como aquellos a quienes primero se les anunció la buena nueva no entraron por causa de su desobediencia,
7 vuelve a determinarse un día, «Hoy», al decir después de tanto tiempo, por medio de David:
«Si ustedes oyen hoy su voz,
no endurezcan su corazón».
8 Si Josué les hubiera dado el reposo, no habría hablado después de otro día.
9 De modo que aún queda un reposo para el pueblo de Dios.
10 Porque el que entra en su reposo, reposa también de sus obras, como Dios reposó de las suyas.
11 Procuremos, pues, entrar en ese reposo, para que nadie siga el ejemplo de los que desobedecieron.
12 La palabra de Dios es viva y eficaz, y más cortante que las espadas de dos filos, pues penetra hasta partir el alma y el espíritu, las coyunturas y los tuétanos, y discierne los pensamientos y las intenciones del corazón.
13 Nada de lo que Dios creó puede esconderse de él, sino que todas las cosas quedan al desnudo y descubiertas a los ojos de aquel a quien tenemos que rendir cuentas.
Jesús el gran sumo sacerdote
14 Por lo tanto, y ya que en Jesús, el Hijo de Dios, tenemos un gran sumo sacerdote que traspasó los cielos, retengamos nuestra profesión de fe.
15 Porque no tenemos un sumo sacerdote que no pueda compadecerse de nuestras debilidades, sino uno que fue tentado en todo de la misma manera que nosotros, aunque sin pecado.
16 Por tanto, acerquémonos confiadamente al trono de la gracia, para alcanzar misericordia y hallar gracia para cuando necesitemos ayuda.