Odnowienie obietnicy danej Abramowi
1 Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Pan i powiedział: Ja jestem Bóg Wszechmogący. Żyj świadomy Mojej obecności i bądź doskonały. 2 Chcę bowiem zawrzeć z tobą Moje przymierze i dać ci liczne potomstwo.
3 Wtedy Abram upadł na twarz, a Bóg przemówił do niego: 4 Oto Moje przymierze z tobą: Staniesz się ojcem wielu narodów, 5 i nie będziesz się już nazywał Abram. Odtąd twoje imię będzie brzmieć Abraham, gdyż ustanowiłem cię ojcem wielu narodów. 6 Dam ci liczne potomstwo, wyprowadzę z ciebie narody i od ciebie będą się wywodzić królowie. 7 Ustanowię Moje przymierze z tobą i z twoim potomstwem, które przyjdzie po tobie, jako wieczne przymierze, abym był Bogiem dla ciebie, a później dla twojego potomstwa. 8 Dam też tobie i twemu potomstwu, które przyjdzie po tobie, ziemię, w której jesteś przybyszem, całą ziemię kananejską w wieczne posiadanie, i będę ich Bogiem.
Obrzezanie znakiem przymierza
9 Potem Bóg powiedział do Abrahama: Przestrzegaj Mego przymierza, ty i twoje potomstwo, które przyjdzie po tobie, przez wszystkie pokolenia. 10 Oto Moje przymierze z wami i twoim potomstwem, które przyjdzie po tobie, przestrzegajcie go: Wszyscy wasi męscy potomkowie mają być obrzezani. 11 Będziecie obrzezywać ciało swojego napletka. To będzie znakiem przymierza między Mną a wami. 12 Dlatego każde ośmiodniowe dziecko płci męskiej będzie obrzezywane u was przez wszystkie pokolenia. Zarówno to, które urodziło się w domu, jak i to kupione za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z twego potomstwa, 13 powinno być obrzezane. Będzie obrzezany zarówno ten, kto urodzi się w twoim domu, jak i ten, który zostanie kupiony za twoje pieniądze. Moje przymierze będzie na waszym ciele jako przymierze wieczne. 14 A nieobrzezany mężczyzna, który nie obrzezał ciała swojego napletka, będzie usunięty z twego ludu, ponieważ złamał Moje przymierze.
Pierwsza zapowiedź narodzin Izaaka
15 Bóg powiedział do Abrahama: Nie będziesz już nazywał twojej żony Saraj imieniem Saraj, lecz Sara. 16 Będę jej błogosławił i dam ci też z niej syna. Będę jej błogosławił i zostanie matką narodów. Od niej będą pochodzić królowie ludów. 17 Wtedy Abraham upadł na twarz, roześmiał się i pomyślał: Czy stuletniemu człowiekowi może się urodzić syn? Czy Sara, mając dziewięćdziesiąt lat, może urodzić? 18 Abraham powiedział więc do Boga: Oby tylko Izmael żył pod Twoją opieką. 19 Bóg odpowiedział: Nie! Twoja żona, Sara, urodzi ci syna i dasz mu imię Izaak. I ustanowię z nim Moje przymierze, przymierze wieczne dla jego przyszłego potomstwa. 20 Co do Izmaela, wysłuchałem cię: Pobłogosławię mu, uczynię płodnym i dam mu liczne potomstwo. Spłodzi dwunastu książąt i uczynię z niego wielki naród. 21 Moje przymierze zaś ustanowię z Izaakiem, którego urodzi ci Sara, o tej samej porze przyszłego roku. 22 A kiedy Bóg zakończył rozmowę z Abrahamem, wzniósł się ponad niego.
23 Wtedy Abraham wziął Izmaela, swego syna, i wszystkich domowników płci męskiej – wszystkich urodzonych w jego domu oraz kupionych za jego pieniądze, i tego samego dnia ich obrzezał, jak mu nakazał Bóg. 24 Abraham miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, gdy go obrzezano. 25 A jego syn Izmael miał trzynaście lat, gdy go obrzezano. 26 W tym właśnie dniu Abraham i jego syn Izmael zostali obrzezani. 27 Wszyscy mężczyźni, zarówno urodzeni w jego domu, jak i kupieni za pieniądze od cudzoziemców, zostali obrzezani razem z nim.
La circuncisión, señal del pacto
1 Abrán tenía noventa y nueve años de edad cuando el Señor se le apareció y le dijo:
«Yo soy el Dios Todopoderoso. Anda siempre delante de mí y sé perfecto.
2 Yo estableceré mi pacto contigo, y haré que te multipliques en gran manera.»
3 Abrán se postró entonces sobre su rostro, y Dios habló con él. Le dijo:
4 «Este es el pacto que hago contigo: Tú serás el padre de muchísima gente.
5 Tu nombre ya no será Abrán, sino que ahora te llamarás Abrahán, porque te he puesto como padre de muchísima gente.
6 Yo haré que te multipliques en gran manera. De ti saldrán naciones y reyes.
7 Estableceré mi pacto contigo y con tus descendientes. Será un pacto perpetuo, y yo seré tu Dios y el de tu descendencia.
8 A ti y a tu descendencia les daré toda la tierra donde ahora habitas, la tierra de Canaán, como herencia perpetua, y yo seré el Dios de ellos.»
9 Dios también le dijo a Abrahán:
«Tú, por tu parte, guardarás mi pacto; tú y tu descendencia, por sus generaciones.
10 Este es el pacto que yo hago con ustedes, y que ustedes guardarán; es decir, tú y tu descendencia: Todo varón que haya entre ustedes será circuncidado.
11 Ustedes circuncidarán la carne de su prepucio, como señal del pacto entre nosotros.
12 A los ocho días de nacido será circuncidado todo varón que haya entre ustedes, en todas sus generaciones; lo mismo los nacidos en casa como los comprados por dinero a cualquier extranjero, y que no sean de su linaje.
13 Será circuncidado el que nazca en tu casa, y el que compres con tu dinero; mi pacto estará en la carne de ustedes como pacto perpetuo.
14 Todo hombre incircunciso, que no haya circuncidado la carne de su prepucio, será eliminado de su pueblo por haber violado mi pacto.»
15 Dios también le dijo a Abrahán: «A Saraí, tu mujer, ya no la llamarás Saraí. Ahora su nombre será Sara.
16 Yo la bendeciré, y también te daré un hijo de ella. Sí, yo la bendeciré, y ella será la madre de las naciones, los reyes y los pueblos que de ella nacerán.»
17 Abrahán se postró entonces sobre su rostro, y riéndose dijo en su corazón: «¿Acaso a un hombre de cien años le va a nacer un hijo? ¿Y acaso Sara, que tiene noventa años, va a concebir?»
18 Y Abrahán le dijo a Dios:
«¡Dígnate permitir que Ismael viva!»
19 Pero Dios le respondió:
«Lo que he dicho es que Sara, tu mujer, te dará un hijo, y tú le pondrás por nombre Isaac. Yo confirmaré mi pacto con él como un pacto perpetuo para sus descendientes.
20 En cuanto a Ismael, también te he oído, y yo lo bendeciré y haré que se reproduzca y se multiplique en gran manera. Él será padre de doce príncipes, y yo lo convertiré en una gran nación,
21 pero mi pacto lo estableceré con Isaac, el hijo que Sara te dará el año que viene por estos días.»
22 Y cuando Dios acabó de hablar con Abrahán, se fue de allí.
23 Ese mismo día Abrahán tomó a su hijo Ismael y lo circuncidó, lo mismo que a todos los siervos nacidos en su casa y a todos los que había comprado con su dinero; es decir, circuncidó la carne del prepucio de todos los varones que vivían en su casa, tal y como Dios se lo había dicho.
24 Abrahán tenía noventa y nueve años de edad cuando circuncidó la carne de su prepucio.
25 Su hijo Ismael tenía trece años cuando fue circuncidado.
26 Abrahán y su hijo Ismael fueron circuncidados el mismo día.
27 Con él fueron circuncidados todos los hombres que había en su casa, tanto los siervos nacidos en casa como los que había comprado de extranjeros por dinero.