Zagłada mieszkańców Jerozolimy
1 Ty zaś, synu człowieczy, weź sobie ostry miecz. Weźmiesz sobie brzytwę fryzjerską i pociągniesz po swojej głowie i brodzie. Weźmiesz też szalki wagi i podzielisz włosy. 2 Trzecią część spalisz w ogniu wewnątrz miasta, gdy wypełnią się dni oblężenia. Trzecią część weźmiesz, potniesz mieczem wokół niego, a trzecią część rzucisz na wiatr. Ja zaś dobędę miecza za nimi. 3 Weźmiesz stamtąd małą ilość, zawiniesz ją w poły swego płaszcza. 4 Z nich znów weźmiesz i rzucisz je w środek ognia i spalisz je w ogniu. Z niego wyjdzie ogień na cały dom Izraela.
Motyw surowej kary
5 Tak mówi Pan Bóg: To jest Jerozolima! Umieściłem ją wśród narodów, a wokół niej kraje. 6 Ale wystąpili przeciwko Moim wyrokom z bezbożnością większą niż narody i przeciwko Moim nakazom bardziej niż kraje, które ją otaczają, gdyż odrzucili Moje wyroki i nie postępowali według Moich nakazów.
7 Więc tak mówi Pan Bóg: Ponieważ burzyliście się bardziej niż narody, które są wokół was, nie postępowaliście według Moich nakazów i nie przestrzegaliście Moich wyroków, a nawet nie przestrzegaliście praw narodów, które są wokół was, 8 więc tak mówi Pan Bóg: Oto Ja także jestem przeciw tobie. Dokonam pośród ciebie sądów na oczach narodów. 9 Uczynię ci to, czego nie czyniłem i nic podobnego więcej nie uczynię z powodu wszystkich twoich obrzydliwości.
10 Dlatego ojcowie będą jedli dzieci pośród ciebie, a dzieci będą jadły ojców. Dokonam nad tobą sądów, rozproszę całą twoją resztę na wszystkie wiatry. 11 Dlatego: Na Moje życie – wyrocznia Pana Boga – ponieważ splamiłeś Mój przybytek swoimi ohydami i wszystkimi swoimi obrzydliwościami, więc Ja także cię odrzucę. Moje oko nie będzie litościwe. Ja także nie przebaczę. 12 Trzecia część twoich ludzi umrze od zarazy i zginie z głodu wewnątrz ciebie. Trzecia część padnie od miecza wokół ciebie, a trzecią część rozproszę na wszystkie wiatry i dobędę za nimi miecza. 13 Dopełni się Mój gniew, wyciszę nad nimi swoje oburzenie i uspokoję się. I poznają, że Ja, Pan, mówiłem w swojej zapalczywości, gdy dopełnię na nich swego oburzenia. 14 I wydam cię na spustoszenie i hańbę wśród narodów, które są wokoło ciebie, w oczach każdego przechodnia. 15 Staniesz się hańbą i pośmiewiskiem, przestrogą i zgrozą dla narodów, które cię otaczają, gdy dokonam nad tobą sądów w gniewie, oburzeniu i zawziętym karaniu – Ja, Pan, powiedziałem. 16 Gdy wypuszczę na nich srogie strzały głodu niosącego zagładę, które wyślę im ku waszej zgubie, wtedy wzmogę przeciw wam głód i złamię laskę chleba. 17 Ześlę na was głód i drapieżne zwierzęta. One cię osierocą. Zaraza i krew przejdą przez ciebie i sprowadzę na ciebie miecz – Ja, Pan, powiedziałem.
1 »Tú, hijo de hombre, toma un cuchillo afilado o una navaja de barbero, y aféitate la cabeza y la barba; toma luego una balanza, y divide y pesa los cabellos.
2 Cuando el sitio de la ciudad llegue a su fin echarás al fuego una tercera parte de ellos, a la vista de todos; otra tercera parte la desmenuzarás con espada por toda la ciudad; y la tercera parte restante la arrojarás al viento. Yo voy a perseguirlos espada en mano.
3 Toma también unos pocos de tus cabellos, y sujétalos en el borde de tu manto,
4 otros pocos de ellos los echarás al fuego, para que se quemen, y de allí el fuego se propagará por todo el pueblo de Israel.»
5 Así ha dicho Dios el Señor:
«¡Aquí tienen a Jerusalén! La establecí en medio de las naciones y de los países a su alrededor.
6 Pero ella cambió mis decretos y mis ordenanzas. Su maldad fue mayor que la de las naciones y países a su alrededor, pues no obedeció mis decretos y mis mandamientos, sino que los desechó.»
7 Por lo tanto, así ha dicho el Señor:
«Ustedes se han portado peor que las naciones a su alrededor. No han seguido mis mandamientos, ni han obedecido mis leyes. ¡Ni siquiera se han sujetado a las leyes de las naciones a su alrededor!»
8 Por lo tanto, así ha dicho Dios el Señor:
«Jerusalén, yo estoy contra ti, y voy a dictar sentencia contra ti a la vista de las naciones.
9 Por tus acciones tan repugnantes, voy a hacer contigo lo que nunca antes hice, ni volveré a hacer.
10 En tus calles, los padres se comerán a sus hijos, y los hijos se comerán a sus padres. Voy a dictar sentencia contra ti, y lanzaré a los cuatro vientos todo lo que de ti quede.
11 Por haber profanado mi santuario con todas tus abominaciones, yo, el Señor, juro que voy a destruirte por completo y sin misericordia. ¡No te voy a perdonar!
—Palabra del Señor.
12 »Una tercera parte de tus habitantes morirá en tus calles por causa de la peste y el hambre; una tercera parte de ellos morirá por la espada en tus alrededores, y la tercera parte restante la esparciré por los cuatro vientos. ¡Voy a perseguirlos espada en mano!
13 Así se calmará mi furor y se saciará mi enojo. Así quedaré satisfecho. Y una vez que se haya calmado mi enojo, ustedes sabrán que yo, el Señor, he hablado.
14 »Voy a dejarte en ruinas. Serás la burla de las naciones que te rodean, y de todos los que pasen a tu lado.
15 Cuando en mi furor e indignación te reprenda y dicte yo sentencia contra ti, serás motivo de burla y oprobio entre las naciones que te rodean. ¡Les servirás de escarmiento y de motivo de espanto! Yo, el Señor, lo he dicho.
16 »Cuando yo lance contra ustedes las mortales saetas del hambre, para destruirlos, haré también que aumente el hambre entre ustedes, pues les quitaré el abasto de pan.
17 Voy a lanzar contra ustedes hambre, peste y muerte, y bestias feroces que los devoren y espadas que les quiten la vida. Yo, el Señor, lo he dicho.»