1 Tak mówi Pan Bóg: Brama dziedzińca wewnętrznego, zwrócona na wschód, będzie zamknięta przez sześć dni pracy. Będzie natomiast otwarta w dniu szabatu i w dniu nowiu. 2 Książę wejdzie przez przedsionek bramy z zewnątrz i stanie w odrzwiach bramy. Kapłani złożą jego ofiarę całopalną i jego ofiary wspólnotowe. Pokłoni się głęboko na progu bramy i wyjdzie. A brama nie będzie zamknięta aż do wieczora. 3 Lud kraju również pokłoni się głęboko przed Panem u wejścia tej bramy, w szabaty i w święta nowiu. 4 Ofiara całopalna, którą książę ofiaruje dla Pana w dniu szabatu, będzie się składać z sześciu baranków bez skazy i barana bez skazy. 5 Natomiast ofiara pokarmowa to efa do barana, a do baranków złoży ofiarę pokarmową według swego uznania oraz hin oliwy do każdej efy. 6 W dniu nowiu będą to: młody byk bez skazy, sześć baranków i baran bez skazy. 7 Złoży też w ofierze efę do młodego byka i efę do barana jako ofiarę pokarmową. A do baranków według swego uznania oraz hin oliwy do każdej efy.
8 Książę, gdy będzie wchodził, to wejdzie przez przedsionek bramy i tą samą drogą wyjdzie. 9 Natomiast lud ziemi, gdy będzie w święta wchodził przed oblicze Pana, to będzie wchodził przez bramę północną, żeby pokłonić się głęboko i wyjdzie przez bramę południową. Wchodzący przez bramę południową wyjdzie przez bramę północną. Nie wróci przez bramę, przez którą wszedł, gdyż wyjdzie przez przeciwległą. 10 Książę, podczas wchodzenia, wejdzie wraz z nimi, a gdy oni będą wychodzić – wyjdzie.
11 W święta i podczas uroczystości, na ofiarę pokarmową złoży efę do młodego byka, efę do barana, a do baranków według swego uznania oraz hin oliwy do każdej efy. 12 Gdy książę złoży dobrowolną ofiarę całopalną lub dobrowolne ofiary wspólnotowe dla Pana, to otworzy się mu bramę zwróconą ku wschodowi. Złoży swoją ofiarę całopalną i swoje ofiary wspólnotowe tak, jak składa w dzień szabatu, i wyjdzie. Po jego wyjściu zamknie się bramę.
13 Codziennie złożysz w ofierze dla Pana jednorocznego baranka bez skazy na ofiarę całopalną. Co rano złożysz go w ofierze. 14 Jako ofiarę pokarmową złożysz do niego co rano w ofierze szóstą część efy i trzecią część hinu oliwy dla zwilżenia najprzedniejszej mąki na ofiarę pokarmową dla Pana. Są to nakazy nieustannej ofiary całopalnej. 15 Baranka, ofiarę pokarmową i oliwę złożą co rano jako nieustanną ofiarę całopalną.
16 Tak mówi Pan Bóg: Jeśli książę wręczy dar jednemu ze swoich synów, to będzie to dziedzictwo jego i jego dzieci, ich dziedziczna posiadłość. 17 Jeśli zaś wręczy dar ze swego dziedzictwa jednemu ze swoich sług, to będzie to należało do niego aż do roku jego wyzwolenia i wróci do księcia. Jego dziedzictwo będzie tylko dla jego synów. 18 Książę nie weźmie z dziedzictwa ludu, żeby ograbić ich z ich posiadłości. Ze swojej posiadłości będzie dawał w dziedzictwo swym synom, żeby nikt z Mojego ludu nie był pozbawiony swej posiadłości.
19 Wprowadził mnie potem przez wejście, znajdujące się z boku bramy do świętych sal dla kapłanów, które były zwrócone ku północy. Oto tam było miejsce wysunięte najdalej na zachód. 20 Powiedział do mnie: To jest miejsce, w którym kapłani będą gotować mięso ofiary zadośćuczynienia i ofiary przebłagalnej za grzech, gdzie będą piec ofiarę pokarmową, żeby nie wychodzili na dziedziniec zewnętrzny, by nie uświęcić ludu.
21 Wyprowadził mnie następnie na dziedziniec zewnętrzny i oprowadził po czterech rogach dziedzińca. Oto w każdym rogu dziedzińca znajdował się dziedziniec. 22 W czterech rogach dziedzińca były cztery małe dziedzińce – miały czterdzieści łokci długości i trzydzieści szerokości. Cztery narożne dziedzińce miały jeden wymiar. 23 Wszystkie cztery miały obmurowanie dookoła. Paleniska były położone wewnątrz otaczających obmurowań. 24 Powiedział do mnie: Oto miejsca palenisk, w których służba świątyni gotuje mięso krwawej ofiary ludu.
1 Así ha dicho Dios el Señor:
«La puerta del atrio interior que da al oriente permanecerá cerrada durante los seis días de trabajo, pero se abrirá el día de reposo y también durante los días de luna nueva.
2 El príncipe entrará por el camino del portal de la puerta exterior, y se quedará de pie junto al umbral de la puerta mientras los sacerdotes ofrecen su holocausto y sus ofrendas de paz; luego adorará junto a la entrada de la puerta, y entonces podrá salir; pero la puerta no se cerrará hasta la tarde.
3 Así mismo, el pueblo del país adorará delante del Señor, a la entrada de la puerta, en los días de reposo y en los días de luna nueva.
4 El holocausto que el príncipe ofrecerá al Señor en el día de reposo consistirá en seis corderos sin defecto y en un carnero sin tacha;
5 con cada carnero ofrecerá veinte litros de cereal, con cada cordero la ofrenda será conforme a sus posibilidades, y con los veinte litros de cereal ofrecerá seis litros de aceite.
6 El día de la luna nueva la ofrenda será de un becerro sin tacha, más seis corderos y un carnero, todos ellos sin defecto.
7 Con el becerro y con cada carnero ofrecerá veinte litros de cereal, pero con los corderos la ofrenda será conforme a sus posibilidades; por cada veinte litros de cereal deberá ofrecer seis litros de aceite.
8 »El príncipe debe entrar y salir por el camino del portal de la puerta,
9 pero cuando el pueblo de la tierra se presente ante el Señor durante las fiestas, los que entren por la puerta del norte deberán salir por la puerta del sur, y los que entren por la puerta del sur deberán salir por la puerta del norte. No podrán regresar por la misma puerta por la que entraron, sino que saldrán por la puerta de enfrente.
10 Cuando ellos entren, el príncipe entrará con ellos, y cuando ellos salgan, también el príncipe saldrá.
11 »En las fiestas y en las asambleas solemnes, la ofrenda será de veinte litros de cereal con cada becerro y con cada carnero; con los corderos, la ofrenda será conforme a sus posibilidades; con cada veinte litros de cereal deberá ofrecerse seis litros de aceite.
12 »Cuando el príncipe ofrezca al Señor voluntariamente un holocausto u ofrendas de paz, se le abrirá la puerta que da al oriente, y presentará su holocausto y sus ofrendas de paz tal y como las ofrece en el día de reposo; después de eso saldrá, y en cuanto salga se cerrará la puerta.
13 »Cada mañana ofrecerás en holocausto al Señor un cordero de un año, sin defecto,
14 junto con seis litros de cereal como ofrenda, más dos litros de aceite para mezclarlo con la flor de harina. Esta ofrenda para el Señor es un estatuto perpetuo, y se le debe ofrecer continuamente.
15 Así que todas las mañanas deberán ofrecer el cordero, la ofrenda y el aceite, como holocausto continuo.»
16 Así ha dicho Dios el Señor:
«Si el príncipe da a sus hijos una parte de su propiedad, esta propiedad será la herencia de ellos.
17 Pero si da parte de su propiedad a alguno de sus siervos, esta será propiedad del siervo hasta el año del jubileo, después del cual volverá a ser propiedad del príncipe. En cambio, su herencia será de sus hijos.
18 Pero el príncipe no podrá tomar nada de la herencia del pueblo ni despojarlos de sus propiedades; la herencia que dé a sus hijos será de sus propiedades, para que ninguno de mi pueblo sea expulsado de su propiedad.»
19 El hombre me llevó después por la entrada que daba hacia la puerta, hacia las cámaras que daban al norte y que estaban consagradas para los sacerdotes, y allí, en el fondo del ala occidental, vi un lugar.
20 Entonces aquel hombre me dijo:
«En este lugar los sacerdotes cocerán la ofrenda por el pecado y por la expiación; cocerán aquí la ofrenda para no sacarla al atrio exterior, porque entonces el pueblo quedaría santificado.»
21 Luego me llevó al atrio exterior y me condujo por los cuatro rincones del atrio; y en cada rincón había un patio.
22 En los cuatro rincones del atrio había patios cercados, de veinte metros de largo y quince metros de ancho. Los cuatro patios medían lo mismo.
23 Alrededor de los cuatro había una pared, y alrededor de las paredes, por la parte baja, había fogones.
24 Entonces me dijo:
«Estas son las cocinas donde los servidores del templo cocerán la ofrenda del pueblo.»