Błogosławieństwa dla gór Izraela
1 Ty, synu człowieczy, prorokuj górom Izraela i powiedz: Góry Izraela, słuchajcie słowa Pana. 2 Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ nieprzyjaciel mówił przeciwko wam: Ha! Starożytne wzgórza stały się naszą posiadłością; 3 więc prorokuj i mów: Tak mówi Pan Bóg: Właśnie dlatego, że was pustoszono i napadano zewsząd, żebyście się stały posiadłością reszty narodów i zostałybyście wzięte na języki i zniesławienie u ludzi, 4 dlatego, góry Izraela, słuchajcie słowa Pana Boga: Tak mówi Pan Bóg górom, pagórkom, potokom i dolinom, spustoszonym ruinom, opuszczonym miastom, które stały się łupem i pośmiewiskiem dla reszty narodów będących dokoła.
5 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Zaprawdę w ogniu Mojej gorliwości wypowiedziałem przeciw reszcie narodów i przeciw całemu Edomowi, którzy wzięli sobie Mój kraj w posiadanie z radością całego serca, z pogardą w duszy, żeby rzucić na łup. 6 Dlatego prorokuj o ziemi Izraela i powiedz górom, pagórkom, potokom i dolinom: 7 Tak mówi Pan Bóg: Ja przysiągłem! Narody, które są wokół was, one będą znosić swoją zniewagę. 8 Wy zaś, góry Izraela, wypuścicie swoje gałęzie, przyniesiecie swoje owoce dla Mojego ludu izraelskiego, bo wkrótce mają przyjść. 9 Oto bowiem Ja jestem z wami. Zwróciłem się ku wam. Będziecie uprawiane i będziecie zasiewane. 10 Pomnożę w was ludzi, cały dom Izraela, w całości. Miasta będą zamieszkane, ruiny zostaną zabudowane. 11 Pomnożę w was ludzi i zwierzęta. Będą liczni i płodni. Sprawię, że będziecie zamieszkane jak poprzednio. Okażę wam dobro bardziej niż na początku i poznacie, że Ja jestem Panem. 12 Sprawię, że będą po was chodzić ludzie, Mój lud izraelski. Posiądą cię. Będziesz dla nich dziedzictwem i nie będziesz ich już więcej osierocać. 13 Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ mówili o tobie, że pożerasz ludzi, osierocałaś swój naród, 14 więc nie będziesz już więcej pożerać ludzi i nie będziesz już więcej osierocać swego ludu – wyrocznia Pana Boga. 15 Sprawię, że nie będziesz już więcej słyszeć zniewagi narodów. Nie będziesz już znosić obelgi ludów, a swego ludu nie będziesz już więcej osierocać – wyrocznia Pana Boga.
16 Doszło do mnie słowo Pana: 17 Synu człowieczy, dom Izraela, mieszkający w swej ziemi, splamił ją swym postępowaniem i czynami. Ich postępowanie wobec Mnie było jak nieczystość miesięczna. 18 Wylałem więc na nich Moje oburzenie za krew, którą rozlali w tym kraju. Za ich bożki, którymi ją splamili. 19 Rozproszyłem ich między narodami i rozrzuciłem po krajach. Osądziłem ich według ich postępowania i według ich uczynków. 20 Przyszli do narodów. Gdy tam przybyli, zbezcześcili Moje święte imię, gdy mówiono o nich: Oni są ludem Pana i opuścili Jego kraj. 21 Ale ulitowałem się nad Moim świętym imieniem, które zbezcześcił dom Izraela u narodów, gdy tam przybyli.
22 Dlatego powiedz domowi Izraela: Tak mówi Pan Bóg: Nie z powodu was Ja działam, domu Izraela, ale ze względu na Moje święte imię, które zbezcześciliście u narodów, gdy tam przybyliście. 23 Uświęcę Moje wielkie imię znieważone u narodów, które zbezcześciliście wśród nich. Narody poznają, że ja jestem Panem – wyrocznia Pana Boga – gdy okażę się świętym wśród was na ich oczach. 24 Wezmę was spośród narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę was do waszej ziemi. 25 Pokropię was czystą wodą i będziecie czyści. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków. 26 Dam wam nowe serce i nowego ducha dam w wasze wnętrze. Usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce cielesne. 27 Ducha Mojego dam w wasze wnętrze i sprawię, że będziecie postępowali według Moich nakazów i strzegli Mojego prawa. Będziecie je wypełniali. 28 Zamieszkacie w kraju, który dałem waszym ojcom. Będziecie dla Mnie ludem, Ja zaś będę dla was Bogiem. 29 Uwolnię was od wszystkich waszych nieczystości. Przywołam zboże, rozmnożę je i nie ześlę na was głodu. 30 Rozmnożę owoce drzew i plony ziemi, żebyście nie znosili już więcej hańby głodu u narodów. 31 Przypomnicie sobie wasze złe postępowanie i wasze czyny, które nie były dobre. Będziecie się brzydzić samych siebie z powodu waszych grzechów i waszych obrzydliwości. 32 Nie z powodu was Ja działam – wyrocznia Pana Boga – niech wam będzie wiadomo. Wstydźcie się i rumieńcie się z powodu waszego postępowania, domu Izraela.
33 Tak mówi Pan Bóg: W dniu, w którym was oczyszczę ze wszystkich waszych grzechów, sprawię, że miasta będą zamieszkane, ruiny będą odbudowane. 34 Spustoszony kraj będzie uprawiany, żeby nie był pustkowiem w oczach każdego przechodnia. 35 Wtedy będą mówić: Ten spustoszony kraj stał się jak ogród Edenu. Zrujnowane, spustoszone i zburzone miasta są umocnione i zamieszkane. 36 I poznają narody, które pozostały wokół was, że Ja jestem Panem. Odbudowałem to, co było zburzone. Obsadziłem to, co było spustoszone. Ja, Pan, powiedziałem i wykonam.
37 Tak mówi Pan Bóg: Jeszcze w tym wysłucham prośby domu Izraela, żeby im to uczynić – rozmnożę im ludzi jak owce. 38 Jak poświęconych owiec, jak owiec Jerozolimy na jej święta, tak zrujnowane miasta będą pełne tłumu ludzi. I poznają, że Ja jestem Panem.
Restauración futura de Israel
1 »Tú, hijo de hombre, profetiza a los montes de Israel. Diles que oigan la palabra del Señor.»
2 Así ha dicho Dios el Señor:
«El enemigo se burla de ustedes, y dice: “¡Vaya! ¡Hasta las alturas eternas se nos han dado en posesión!”
3 Por eso, profetiza contra ellos.»
Así ha dicho Dios el Señor:
«Ustedes han sido asolados. Por todos lados, gente de otras naciones se los han tragado; ¡los han convertido en su propiedad!; ¡los han hecho caer en boca de habladores, para que sean la burla de todos los pueblos!
4 Por eso, montes de Israel, escuchen la palabra de Dios el Señor.»
Así ha dicho Dios el Señor a los montes y a las colinas, a los arroyos y a los valles, a las ruinas desoladas y a las ciudades desamparadas, que quedaron expuestas a la burla de las naciones vecinas, y a ser su botín de guerra.
5 Sí, así ha dicho Dios el Señor:
«En el ardor de mi enojo ciertamente he hablado en contra de las demás naciones y en contra de todo Edom, porque alegremente y con enconada vehemencia se disputaron mi tierra para quedarse con ella. Quisieron tomar prisioneros a los que fueron expulsados de allí.
6 Por eso, profetiza acerca de la tierra de Israel, y diles a sus montes y colinas, y a sus arroyos y valles, que yo, su Dios y Señor, he dicho: “En mi enojo y furor he hablado, porque ustedes han tenido que soportar los insultos de las naciones.
7 Por eso yo, su Dios y Señor, levanto mi mano y juro que las naciones que están alrededor de ustedes tendrán que soportar su propia afrenta.”
8 Pero ustedes, montes de Israel, extenderán su follaje y darán su fruto para mi pueblo Israel, porque ya pronto van a volver.
9 »Como pueden ver, yo estoy en favor de ustedes, y voy a cuidarlos, y ustedes serán cultivados y sembrados.
10 Yo multiplicaré en ustedes a todos los habitantes de Israel, y las ciudades volverán a ser habitadas, y sus ruinas serán reconstruidas.
11 Multiplicaré en ustedes el número de hombres y del ganado, y estos serán multiplicados y crecerán. Haré que vuelvan a vivir como en el pasado, y los trataré mejor que antes. Así sabrán que yo soy el Señor.
12 »Yo haré que mi pueblo Israel vuelva a ser transitado. Mi pueblo tomará posesión de ti, y tú serás de ellos, y nunca más les quitarás la vida a sus hijos.»
13 Así ha dicho Dios el Señor:
«Se dice que ustedes, como nación, se comen a la gente y matan a sus propios hijos.
14 Pero ya no volverán a devorarse a la gente, ni a matar a sus propios hijos.
—Palabra de Dios el Señor.15 »Nunca más permitiré que oigas los insultos de las naciones, ni que vuelvas a soportar las ofensas de otros pueblos, ni que les quites la vida a tus propios hijos.»
—Palabra de Dios el Señor.16 La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
17 «Hijo de hombre, mientras el pueblo de Israel habitaba en su tierra, la contaminó con sus hechos y su modo de proceder. A mis ojos, su manera de actuar fue tan repugnante como si estuvieran menstruando.
18 Por la sangre que derramaron, descargué mi enojo sobre ellos, pues con sus ídolos contaminaron la tierra.
19 Por eso los dispersé por todas las naciones y por todos los países, pues los juzgué como lo merecían sus acciones y su conducta.
20 Cuando llegaron a las naciones a las que fueron llevados, profanaron mi santo nombre, pues de ellos se decía que eran el pueblo del Señor, y que de la tierra del Señor habían salido.
21 Y me ha dolido ver que mi santo nombre ha sido profanado por el pueblo de Israel entre las naciones a las que fueron llevados.
22 »Por eso, dile al pueblo de Israel que yo, su Señor y Dios he dicho: “Pueblo de Israel, no lo hago por ustedes, sino por causa de mi santo nombre, el cual ustedes profanaron entre las naciones a las que fueron llevados.
23 Pero yo santificaré la grandeza de mi nombre, el cual ustedes profanaron entre las naciones. Y cuando delante de sus ojos yo sea santificado en medio de ustedes, las naciones sabrán que yo soy el Señor.
—Palabra de Dios el Señor.24 »”Yo los recogeré de todas las naciones y países, y los traeré de vuelta a su tierra.
25 Esparciré agua limpia sobre ustedes, y ustedes quedarán limpios de todas sus impurezas, pues los limpiaré de todos sus ídolos.
26 Les daré un corazón nuevo, y pondré en ustedes un espíritu nuevo; les quitaré el corazón de piedra que ahora tienen, y les daré un corazón sensible.
27 Pondré en ustedes mi espíritu, y haré que cumplan mis estatutos, y que obedezcan y pongan en práctica mis preceptos.
28 Y ustedes habitarán en la tierra que les di a sus padres, y serán mi pueblo, y yo seré su Dios.
29 Yo los limpiaré de todas sus impurezas, y haré que venga el trigo, y lo multiplicaré para que no pasen hambre.
30 Multiplicaré también el fruto de los árboles, y el fruto de los campos, para que nunca más vuelvan a sufrir el oprobio de pasar hambre entre las naciones.
31 Y ustedes se acordarán de su mal proceder y de sus malas acciones, y se avergonzarán de ustedes mismos y de las iniquidades y de los actos repugnantes que cometieron.
32 Sépanlo bien, pueblo de Israel, que no lo hago por ustedes, así que deben avergonzarse y sentirse mal por las iniquidades que han cometido.”»
—Palabra de Dios el Señor.33 Así ha dicho Dios el Señor:
«El día que yo los limpie de todas sus iniquidades, haré también que las ciudades vuelvan a ser habitadas, y que las ruinas sean reconstruidas.
34 La tierra asolada volverá a ser cultivada, en vez de permanecer asolada a la vista de todos los que pasan.
35 »Entonces se dirá: “Esta tierra, que alguna vez fue asolada, ha llegado a ser como el huerto de Edén. Estas ciudades, que habían quedado desiertas y asoladas y en ruinas, ahora están fortificadas y habitadas.”
36 Entonces las naciones que hayan quedado a su alrededor sabrán que yo reconstruí lo que fue derribado y planté lo que estaba desolado. Yo, el Señor, lo he dicho y lo haré.»
37 Así ha dicho Dios el Señor:
«Todavía el pueblo de Israel habrá de pedirme que los multiplique, de la manera que se multiplican los rebaños.
38 Y las ciudades ahora desiertas se llenarán de gente, como se llena Jerusalén con los rebaños de ovejas consagradas en sus fiestas solemnes. Así sabrán que yo soy el Señor.»