1 Dwunastego roku, w dwunastym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 2 Synu człowieczy, podnieś lament nad faraonem, królem Egiptu, i powiedz mu:
Młody lwie narodów, zostałeś ścięty.
Byłeś jak krokodyl w morzach.
Spieniałeś wody swoimi nozdrzami,
mąciłeś je swoimi łapami,
wzburzałeś ich strumienie.
3 Tak mówi Pan Bóg:
Rozciągnę nad tobą Moją sieć,
przez zgromadzenie licznych narodów
wciągnę cię w Moją sieć.
4 Powalę cię na ziemię,
rzucę cię na otwarte pole.
Sprawię, że siądą na tobie wszystkie ptaki podniebne
i nasycę tobą zwierzęta całej ziemi.
5 Twoje ciało położę na górach,
a doliny napełnię twą padliną.
6 Upływem twojej krwi napoję ziemię aż po góry.
Potoki się tobą napełnią.
7 Zakryję, gdy zgaśniesz, niebiosa
i zaciemnię ich gwiazdy.
Słońce zasłonię chmurą
i księżyc nie będzie świecił swym blaskiem.
8 Wszystkie światła świecące na niebie
zaciemnię z twego powodu.
Sprowadzę ciemność nad twoim krajem
– wyrocznia Pana Boga.
9 Rozdrażnię serce licznych ludów, gdy sprowadzę na ciebie zniszczenie wśród narodów, na ziemiach, których nie znałeś. 10 Przerażę tobą liczne ludy, a ich królowie zdrętwieją przez ciebie ze strachu, gdy będę wywijał Mym mieczem przed nimi. Będą wciąż drżeć, każdy o swoje życie w dniu twego upadku.
11 Tak bowiem mówi Pan Bóg: Przyjdzie na ciebie miecz króla Babilonu.
12 Sprawię, że twoja rzesza padnie od miecza bohaterów,
wszystkich okrutnych narodów.
Zniszczą pychę Egiptu,
a cała jego rzesza zostanie wyniszczona.
13 Wytępię całe jego bydło
znad obfitych wód.
I nie zmąci ich już więcej ludzka stopa
ani nie zmąci ich kopyto bydlęcia.
14 Wtedy uspokoję ich wody
i sprawię, że ich rzeki będą płynąć jak oliwa
– wyrocznia Pana Boga.
15 Gdy ziemię Egiptu obrócę w pustkowie
– ziemia zostanie ogołocona z tego, co ją napełnia –
gdy wytracę wszystkich, którzy w niej mieszkają,
wtedy poznają, że Ja jestem Panem.
16 To jest lamentacja. Będą ją śpiewać córki narodów. Będą ją śpiewać nad Egiptem. Będą ją śpiewać nad całą jego rzeszą – wyrocznia Pana Boga.
17 Dwunastego roku, w piętnastym dniu miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 18 Synu człowieczy, lamentuj nad rzeszą Egipcjan. Spraw, niech zejdzie ona i córki potężnych narodów
do krainy podziemia,
do tych, którzy zstąpili do dołu.
19 Od kogo jesteś powabniejszy? Zstąp!
Połóż się wraz z nieobrzezanymi.
20 Padną pośród zabitych mieczem.
Miecz został dany.
Niech go wciągną i całą jego rzeszę.
21 Będą z nim mówili najznakomitsi bohaterowie spośród Szeolu, jego pomocnicy.
Zstąpili i się położyli. Nieobrzezani, przebici mieczem.
22 Tam jest Asyria i całe jej zgromadzenie.
Wokół niej są jej groby.
Wszyscy pomordowani,
którzy padli od miecza.
23 Jej groby są położone w najgłębszym dole.
Jej zgromadzenie jest wokół jej grobu.
Wszyscy pomordowani, którzy padli od miecza,
którzy siali postrach na ziemi żyjących.
24 Tam jest Elam i cała jego rzesza
wokół jego grobu.
Wszyscy pomordowani, którzy padli od miecza.
Nieobrzezani, którzy zeszli do krainy podziemia,
bo siali postrach na ziemi żyjących.
Znoszą swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
25 Dano mu spoczynek między pomordowanymi
z całą jego rzeszą.
Wokół niego, jego grobu,
wszyscy nieobrzezani, pomordowani mieczem,
ponieważ siali postrach na ziemi żyjących.
Znoszą więc swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
Wśród pomordowanych jest położony.
26 Tam jest Meszek, Tubal i cała jego rzesza
wokół niego, jego grobów.
Wszyscy nieobrzezani, którzy zostali pomordowani mieczem,
ponieważ siali postrach na ziemi żyjących.
27 Nie spoczywają z bohaterami,
z nieobrzezanymi, którzy padli,
którzy zstąpili do Szeolu ze swoim orężem wojennym.
Podłożono ich miecze pod ich głowy,
a ich tarcze są na ich kościach,
gdyż postrach bohaterów był na ziemi żyjących.
28 A ty będziesz zesłany między nieobrzezanych i będziesz leżał pośród pomordowanych mieczem.
29 Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta, którzy mimo ich męstwa, zostali położeni wśród pomordowanych mieczem. Leżą oni z nieobrzezanymi i z tymi, którzy zstąpili do dołu. 30 Tam są wszyscy książęta północy i wszyscy Sydończycy, którzy zeszli z pomordowanymi, okryci hańbą, mimo przerażenia, które budzili swym męstwem. Leżą nieobrzezani z pomordowanymi mieczem. Znoszą swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
31 Ujrzy ich faraon i pocieszy się z powodu całej swej rzeszy. Pomordowani mieczem: faraon i całe jego wojsko – wyrocznia Pana Boga. 32 Ponieważ zasiałem Mój strach na ziemi żyjących, więc zostanie położony wśród nieobrzezanych i pomordowanych mieczem: faraon i cała jego rzesza – wyrocznia Pana Boga.
1 El día primero del mes duodécimo del año duodécimo, la palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
2 «Hijo de hombre, entona un lamento por el faraón, el rey de Egipto, que diga:
»Entre las naciones, te pareces a un león;
en los mares, eres semejante a un dragón.
Con las patas enturbias el agua y secas los ríos,
mientras chapoteas en sus riberas.»
3 Así ha dicho Dios el Señor:
«Voy a lanzar mi red sobre ti, y con ella muchos ejércitos te sacarán del agua.
4 Te pondré en tierra, te tenderé sobre el suelo, y dejaré que todas las aves del cielo se posen sobre ti. ¡Contigo saciaré el hambre de todas las fieras salvajes!
5 Pondré tus restos sobre los montes, y llenaré los valles con tus cadáveres.
6 Con tu sangre regaré la tierra donde ahora nadas, hasta la cumbre los montes, y con ella se llenarán los arroyos.
7 Cuando te hayas consumido, haré que se oscurezcan los cielos y se eclipsen las estrellas; cubriré de nubes el sol, y la luna dejará de brillar.
8 Por tu culpa haré que se apaguen todos los astros del cielo, y cubriré de tinieblas tu país.
—Palabra de Dios el Señor.9 »Cuando lleve a tu pueblo al cautiverio entre las naciones, a países que no conocías, haré que el corazón de muchos pueblos se entristezca.
10 Cuando por tu culpa haga yo que mi espada resplandezca delante de sus rostros, dejaré atónitos a muchos pueblos; el día que caigas, los reyes de esos pueblos quedarán grandemente horrorizados, y todos ellos se sobresaltarán a cada instante.»
11 Sí, así ha dicho Dios el Señor:
«Sobre ti va a caer la espada del rey de Babilonia.
12 Voy a hacer que tu pueblo caiga bajo la espada de poderosos guerreros. Todos ellos serán soldados de naciones poderosas, y acabarán con la soberbia de Egipto. ¡Todos tus ejércitos serán derrotados!
13 Nunca más ningún pie humano ni pezuña animal volverá a enturbiar las aguas de tus ríos, porque yo voy a destruir todos tus ganados.
14 Después de eso dejaré que las aguas se asienten, para que sus ríos vuelvan a correr como el aceite.
—Palabra de Dios el Señor.15 »Cuando yo haya asolado la tierra de Egipto y acabado con todos sus habitantes, y la tierra quede despojada de todo lo que en ella había, sabrán que yo soy el Señor.
16 »Este lamento lo cantarán las hijas de las naciones. Lo cantarán por Egipto y por todos sus ejércitos.»
—Palabra de Dios el Señor.17 El día quince del mes duodécimo del año duodécimo, la palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
18 «Hijo de hombre, entona un lamento por el ejército de Egipto. Arrójalo a lo profundo de la tierra, junto con los que bajan al sepulcro, y con él arroja a las hijas de las naciones poderosas.
19 Se creía muy hermoso, pero ahora ha caído y yace junto con los incircuncisos.
20 Ha caído entre los que murieron a filo de espada, pues a la espada fue entregado, junto con todos sus ejércitos.
21 Allá, en el sepulcro, hablarán de ellos los guerreros más aguerridos, y también sus aliados, los cuales quedaron tendidos junto con los incircuncisos que murieron a filo de espada.
22 »Allí está Asiria con todo su ejército. A su alrededor están los sepulcros de todos ellos, pues cayeron a filo de espada.
23 Todos ellos sembraron el terror en la tierra de los vivientes, pero ahora sus sepulcros están al lado de la gran fosa; ¡su ejército es un conjunto de sepulcros!
24 »Allí está Elam con todo su ejército. A su lado están los sepulcros de todos ellos, pues cayeron a filo de espada. Sembraron el terror en la tierra de los vivientes, pero bajaron incircuncisos a lo más profundo de la tierra; ¡se llevaron su confusión con los que descienden al sepulcro!
25 Entre los muertos yace tendido con todo su ejército, rodeado de sepulcros, todos ellos de incircuncisos muertos a filo de espada. Sembraron el terror en la tierra de los vivientes, pero se llevaron su confusión con los que descienden al sepulcro. Y allí quedó, entre los muertos.
26 »Allí están Mesec y Tubal, con todos sus ejércitos. A su lado están los sepulcros de todos ellos, de incircuncisos muertos a filo de espada, porque sembraron el terror en la tierra de los vivientes.
27 No yacen con los guerreros incircuncisos que murieron y descendieron al sepulcro con sus armas de guerra, y cuyas espadas fueron puestas debajo de su cabeza, pero sus pecados recaerán sobre sus huesos, porque estos guerreros sembraron el terror en la tierra de los vivientes.
28 Y tú también, Egipto, quedarás sin vida entre los incircuncisos; ¡quedarás tendido entre los que murieron a filo de espada!
29 »Allí está Edom, con sus reyes y todos sus príncipes. Con todo su poderío, quedaron tendidos entre los que murieron a filo de espada, y ahora yacen entre los incircuncisos que descienden al sepulcro.
30 »Allí están todos los príncipes del norte, y todos los sidonios. Aunque sembraron el terror, ahora yacen entre los muertos, entre los incircuncisos que murieron a filo de espada. Avergonzados de su poderío, ahora comparten su confusión con los que descienden al sepulcro.
31 »Cuando el faraón vea a todos estos, se consolará de haber perdido a todos sus ejércitos, pues el faraón y todos sus ejércitos morirán a filo de espada.
—Palabra de Dios el Señor.32 »Aunque el faraón y todo su ejército sembraron el terror en la tierra de los vivientes, también ellos quedarán tendidos, entre los incircuncisos que murieron a filo de espada.»
—Palabra de Dios el Señor.