Przeciw bałwochwalstwu
1 Przyszli do mnie mężczyźni ze starszyzny Izraela i usiedli przede mną. 2 Doszło do mnie słowo Pana: 3 Synu człowieczy, ci ludzie wprowadzili swoje bożki do swoich serc i dali okazję do grzechu. Czy mam pozwolić, żeby u Mnie zasięgali rady?
4 Dlatego przemów do nich i powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Każdy człowiek z domu Izraela, który wprowadzi swe bożki do swojego serca i da okazję do grzechu, a przyjdzie do proroka – to Ja, Pan, odpowiem mu według mnóstwa jego bożków, 5 żeby przeniknąć serca Izraelitów, gdyż wszyscy odwrócili się ode Mnie z powodu swych bożków.
6 Dlatego mów domowi Izraela: Tak mówi Pan Bóg: Wróćcie! Odwróćcie się od waszych bożków. Odwróćcie swoje oblicza od wszystkich waszych obrzydliwości. 7 Każdemu bowiem mężczyźnie z domu Izraela i cudzoziemcowi, który przebywa w Izraelu – a odstąpi ode Mnie, wprowadzi swe bożki do swojego serca oraz da okazję do grzechu, i przyjdzie do proroka, żeby u Mnie zasięgnąć rady – Ja, Pan, sam mu odpowiem. 8 Zwrócę swe oblicze przeciwko temu mężczyźnie i uczynię z niego znak oraz przysłowie. Zgładzę go spośród Mojego ludu i poznacie, że Ja jestem Panem.
9 Gdy prorok da się uwieść i wygłosi słowo – Ja, Pan, zwiodłem tego proroka – to wyciągnę Moją rękę przeciw niemu i usunę go spośród Mojego ludu izraelskiego. 10 Poniosą swą winę. Wina proroka będzie taka sama jak wina zasięgającego radę, 11 żeby dom Izraela nie odchodził już więcej ode Mnie i nie plamił się więcej żadnymi swymi odstępstwami, ale żeby byli dla Mnie Moim ludem, a Ja żebym był dla nich ich Bogiem – wyrocznia Pana Boga.
Odpowiedzialność za własne czyny
12 Doszło do mnie słowo Pana: 13 Synu człowieczy, jeśli kraj zgrzeszy przeciw Mnie, dopuszczając się niewierności, i wyciągnę Moją rękę przeciw niemu, złamię mu laskę chleba, ześlę na niego głód, wytracę z niego ludzi i bydło, 14 i jeśli byliby w nim owi trzej mężczyźni: Noe, Daniel i Hiob, to oni przez swą sprawiedliwość ocaliliby swoje życie – wyrocznia Pana Boga. 15 Jeślibym sprawił, że dzikie zwierzęta przeszłyby przez kraj, wyludniły go, stałby się pustkowiem i nikt nie przechodziłby z powodu zwierząt, 16 to owi trzej mężczyźni, którzy byliby w nim – na Moje życie, wyrocznia Pana Boga – nie uratowaliby ani synów, ani córek. Tylko oni by ocaleli, a kraj byłby pustkowiem. 17 Gdybym przywiódł miecz na ten kraj i powiedział: Niech miecz przejdzie przez kraj. I wytraciłbym w nim ludzi i bydło, 18 to owi trzej mężczyźni, którzy byliby w nim – na Moje życie, wyrocznia Pana Boga – nie ocaliliby synów i córek, bo tylko oni sami by ocaleli. 19 Gdybym zesłał zarazę na ten kraj i wylał na niego Moje oburzenie przez krew, żeby wytracić w nim ludzi i bydło, 20 to Noe, Daniel i Hiob, którzy byliby w nim – na Moje życie, wyrocznia Pana Boga – nie uratowaliby ani syna, ani córki. Przez swoją sprawiedliwość ocaliliby swoje życie.
21 Tak bowiem mówi Pan Bóg: Nawet jeśli ześlę na Jerozolimę Moje cztery srogie kary: miecz, głód, dzikie zwierzęta i zarazę, by wytracić w niej ludzi i bydło, 22 oto pozostaną w niej uciekinierzy, którzy zostali wyprowadzeni: synowie i córki. Oni udadzą się do was, a gdy zobaczycie ich postępowanie oraz ich czyny, będziecie zadowoleni z kary, którą sprowadziłem na Jerozolimę i ze wszystkiego, co na nią sprowadziłem. 23 Pocieszą was, bo zobaczycie ich postępowanie oraz ich czyny i poznacie, że nie na próżno dokonałem tego wszystkiego, co jej uczyniłem – wyrocznia Pana Boga.
Castigo contra los idólatras
1 Algunos de los ancianos de Israel vinieron a verme, y se sentaron delante de mí.
2 Entonces la palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
3 «Hijo de hombre, en lo íntimo de su corazón estos hombres adoran a los ídolos. ¡En la cara se les ve el tropiezo de su maldad! ¿Y todavía he de permitir que vengan a consultarme?
4 Habla con ellos, pero diles de mi parte que yo, el Señor su Dios, he dicho: “A los israelitas que en lo íntimo de su corazón adoren a los ídolos y lleven marcado en el rostro el tropiezo de su maldad, y vengan a consultar al profeta, yo el Señor les responderé conforme a la multitud de sus ídolos,
5 y recuperaré el corazón del pueblo de Israel, pues por causa de sus ídolos se han apartado de mí.”
6 »Por lo tanto, dile de mi parte al pueblo de Israel: “Apártense de sus ídolos y vuélvanse al Señor su Dios. Vuélvanles la espalda a todas sus acciones repugnantes.”
7 Porque si algún israelita, o algún extranjero que habite en Israel, viene en busca del profeta para consultarlo y preguntarle por mí, yo mismo le responderé, si es que se ha apartado de mí, y en lo íntimo de su corazón adora a los ídolos, y lleva marcado en el rostro el tropiezo de su maldad.
8 Yo me opondré a ese hombre, y lo pondré por ejemplo y escarmiento, y lo expulsaré de mi pueblo. Así sabrán que yo soy el Señor.
9 »Y si el profeta es engañado y profetiza, será porque yo, el Señor, lo engañé. Así que descargaré mi mano sobre él, y lo expulsaré de mi pueblo Israel.
10 Pero los dos recibirán el castigo de su maldad, lo mismo el profeta que quien lo haya consultado,
11 para que el pueblo de Israel no se aparte más de mí ni se siga contaminando con todas sus rebeliones, sino que sea mi pueblo y yo sea su Dios.»
—Palabra de Dios el Señor.El castigo de Jerusalén es justo
12 La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
13 «Hijo de hombre, si la tierra se obstinara en pecar contra mí, yo descargaría mi mano contra ella y le cortaría el abasto de pan para que sufriera de hambre, y acabaría con hombres y animales.
14 En caso de que allí vivieran Noé, Daniel y Job, solo estos tres hombres se salvarían por su justicia.
—Palabra de Dios el Señor.15 »Y si yo hiciera que los animales feroces recorrieran la tierra para asolarla, y esta quedara tan asolada que por causa de esas fieras nadie se atreviera a pasar por ella,
16 yo, su Señor y Dios, les juro que, si estos tres hombres vivieran en la tierra, ni sus hijos ni sus hijas saldrían bien librados; solo ellos se salvarían, y la tierra quedaría desolada.
17 »Y si yo mandara a la espada para atacar a la tierra, y le ordenara: “Espada, recorre la tierra y destruye a hombres y animales”,
18 yo, su Señor y Dios, les juro que, si estos tres hombres vivieran en ella, ni sus hijos ni sus hijas saldrían bien librados; solo ellos se salvarían.
19 »Y si yo enviara peste sobre la tierra y descargara sobre ella mi enojo y les quitara la vida a hombres y animales,
20 yo, su Señor y Dios, les digo que si Noé, Daniel y Job vivieran en ella, ni sus hijos ni sus hijas saldrían bien librados; solo ellos se salvarían por su justicia.»
21 Por lo tanto, así ha dicho Dios el Señor:
«¿Y no será peor cuando yo envíe contra Jerusalén mis cuatro castigos terribles, es decir, la espada, el hambre, las fieras y la peste, para acabar con todos sus hombres y animales?
22 Sin embargo, voy a dejar en ella un remanente de jóvenes y doncellas, que serán llevados a otro país. Pero ellos volverán a ustedes, y ustedes verán su conducta y sus acciones, y así se consolarán del mal que envié sobre Jerusalén y de todo lo que la hice sufrir.
23 Cuando ustedes vean su conducta y sus acciones, reconocerán que había razón en todo lo que hice contra ella.»
—Palabra de Dios el Señor.