Objawienie mocy Bożej
1 Mojżesz odpowiedział: A jeśli mi nie uwierzą i mnie nie posłuchają, lecz stwierdzą: Pan ci się nie ukazał? 2 Wtedy Pan go zapytał: Co masz w ręku? Odpowiedział: Laskę. 3 I rozkazał: Rzuć ją na ziemię! I rzucił ją na ziemię, ona przemieniła się w węża, a Mojżesz uciekł przed nim. 4 Wówczas Pan nakazał Mojżeszowi: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon! Wyciągnął więc rękę, chwycił go, a on stał się laską w jego dłoni. 5 Zrób tak, aby uwierzyli, że ukazał ci się Pan, Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. 6 Pan powiedział do niego: Włóż jeszcze rękę w zanadrze! I włożył rękę w zanadrze. A gdy ją wyciągnął, jego ręka była pokryta trądem jak śniegiem. 7 I nakazał: Jeszcze raz włóż rękę w zanadrze! Włożył więc rękę w zanadrze. A gdy ją wyciągnął, była jak reszta ciała. 8 Jeżeli więc ci nie uwierzą i nie usłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi drugiego znaku. 9 A jeżeli nie uwierzą tym dwom znakom i nie posłuchają cię, wtedy zaczerpniesz wody z Nilu i wylejesz na suchą ziemię, a woda, którą zaczerpniesz z Nilu, stanie się krwią na suchej ziemi.
Aaron pełnomocnikiem Mojżesza
10 Mojżesz zwrócił się do Pana: Panie mój, proszę! Nie jestem człowiekiem wymownym ani od wczoraj, ani od przedwczoraj, ani od czasu, gdy przemówiłeś do swego sługi, ponieważ mam ociężałe usta i ociężały język. 11 Pan mu odpowiedział: Kto dał człowiekowi usta? Kto czyni go niemym, głuchym, widzącym albo niewidomym? Czy nie Ja, Pan? 12 A teraz idź, a Ja będę przy twoich ustach i pouczę cię, co masz mówić. 13 On zaś prosił: Panie mój, proszę, poślij kogoś innego! 14 Pan rozgniewał się na Mojżesza i powiedział: Czy nie ma Aarona, twego brata, Lewity? Wiem, że on umie mówić. On wyjdzie ci na spotkanie, zobaczy cię i szczerze się ucieszy. 15 Przemówisz do niego i włożysz słowa w jego usta, a Ja będę przy twoich ustach i przy jego ustach i pouczę was, co macie robić. 16 On będzie mówił do ludu zamiast ciebie, on będzie twoimi ustami, a ty będziesz dla niego jakby Bogiem. 17 Weź do ręki tę laskę, bo będziesz nią czynił znaki.
Nakaz powrotu do Egiptu
18 Mojżesz odszedł, powrócił do swego teścia Jetry i oznajmił mu: Pragnę wrócić do moich braci, którzy przebywają w Egipcie, i zobaczyć, czy jeszcze żyją. Jetro odpowiedział Mojżeszowi: Idź w pokoju! 19 Pan zaś powiedział do Mojżesza w kraju Madianitów: Idź, wróć do Egiptu, ponieważ umarli wszyscy ludzie, którzy nastawali na twoje życie. 20 Mojżesz wziął więc żonę i synów, wsadził ich na osła i wrócił do ziemi egipskiej. Mojżesz wziął w rękę laskę Bożą. 21 Pan zwrócił się do Mojżesza: Gdy wrócisz do Egiptu, pamiętaj, abyś przed faraonem uczynił wszystkie cuda, które przekazałem w twoje ręce. Ja zaś uczynię jego serce zatwardziałym i nie wypuści ludu. 22 A do faraona powiesz: Tak mówi Pan: Moim pierworodnym synem jest Izrael. 23 Zwracam się do ciebie: Wypuść Mego syna, aby Mi służył. Jeżeli nie będziesz chciał go wypuścić, Ja zabiję twego pierworodnego syna.
Obrzezanie syna Mojżesza
24 A w drodze, podczas noclegu, spotkał go Pan i chciał zabić. 25 Wówczas Sefora wzięła ostry kamień, obcięła napletek swego syna, dotknęła nóg Mojżesza i oświadczyła: Jesteś dla mnie oblubieńcem krwi. 26 I odstąpił od niego. Wtedy powiedziała: Jesteś oblubieńcem krwi przez obrzezanie.
Spotkanie Mojżesza z Aaronem i ich przybycie do Egiptu
27 Pan zwrócił się do Aarona: Wyjdź na pustynię na spotkanie Mojżeszowi! Poszedł więc, spotkał go przy górze Bożej i ucałował. 28 Mojżesz powiedział Aaronowi o wszystkich słowa Pana, który go posłał, oraz o wszystkich znakach, które polecił mu uczynić. 29 Mojżesz i Aaron poszli więc i zgromadzili wszystkich starszych Izraela. 30 Aaron zaś powtórzył wszystkie słowa, które Pan powiedział Mojżeszowi. I na oczach ludu uczynił znaki. 31 I lud uwierzył. A gdy usłyszał, że Pan ujął się za Izraelitami, ponieważ widział ich niedolę, skłonili się do ziemi i oddali pokłon.
1 Moisés respondió:
«Va a resultar que ellos no me creerán, ni oirán mi voz. Más bien, dirán: “El Señor no se te ha aparecido.”»
2 El Señor dijo:
«¿Qué es lo que tienes en la mano?»
Y él respondió:
«Una vara.»
3 El Señor le dijo:
«Tírala al suelo.»
Y él tiró la vara al suelo, y esta se hizo una culebra, de la cual Moisés huía.
4 Entonces el Señor le dijo a Moisés:
«Extiende tu mano, y toma la culebra por la cola.»
Y él extendió la mano y la tomó, y la culebra se volvió una vara en su mano.
5 «Con esto creerán que se te ha aparecido el Señor, el Dios de tus padres, el Dios de Abrahán, Dios de Isaac y Dios de Jacob.»
6 Además, el Señor le dijo:
«Mete ahora la mano en tu pecho.»
Y él metió la mano en su pecho, y resultó que al sacarla esta estaba leprosa como la nieve.
7 Entonces dijo:
«Vuelve a meter la mano en tu pecho.»
Y Moisés metió otra vez la mano en su pecho, y al sacarla de nuevo del pecho, esta estaba tan limpia como la otra carne.
8 «Si resulta que a la voz de la primera señal no te creen ni te obedecen, te creerán a la voz de la segunda.
9 Y si ni siquiera con estas dos señales te creen ni oyen tu voz, tomarás agua del río y la derramarás en el suelo; y el agua que tomes del río se convertirá en sangre al tocar el suelo.»
10 Entonces Moisés le dijo al Señor:
«¡Ay, Señor! Yo nunca he sido hombre de fácil palabra, ni antes ni ahora que hablas con este siervo tuyo. Y es que soy muy lento para hablar, y mi lengua es muy torpe.»
11 Pero el Señor le respondió:
«¿Y quién le dio la boca al hombre? ¿O quién hizo al mudo y al sordo, o al que ve y al que no ve? ¿Acaso no soy yo el Señor?
12 Así que anda ya, que yo estaré con tu boca y te enseñaré lo que tengas que decir.»
13 Y Moisés dijo:
«¡Ay, Señor! ¡Por favor, envía a quien debes enviar!»
14 Entonces el Señor se enojó con Moisés, y le dijo:
«¿Acaso no conozco yo a tu hermano Aarón, el levita, y sé que él habla bien? Pues él saldrá a recibirte, y al verte su corazón se alegrará.
15 Tú hablarás con él, y pondrás las palabras en su boca, y yo estaré con tu boca y con la suya, y les enseñaré lo que tienen que hacer.
16 Así él hablará con el pueblo por ti, como si tú mismo hablaras, y tú hablarás con él como si hablara yo.
17 Y con la vara que tienes en la mano harás las señales.»
Moisés vuelve a Egipto
18 Fue así como Moisés se fue, y al volver a la casa de su suegro Jetro, le dijo:
«Ahora voy a volver a Egipto, donde están mis hermanos. Quiero ver si aún viven.»
Y Jetro le dijo a Moisés:
«Vete en paz.»
19 En Madián, el Señor también le dijo a Moisés:
«Anda, regresa a Egipto, pues ya han muerto todos los que querían matarte.»
20 Entonces Moisés tomó a su mujer y a sus hijos, y los puso sobre un asno, y volvió a la tierra de Egipto. En su mano llevaba Moisés la vara de Dios.
21 El Señor le había dicho a Moisés:
«Cuando vuelvas a Egipto, asegúrate de hacer delante del faraón todas las maravillas que he puesto en tu mano. Yo endureceré su corazón, de modo que no dejará ir al pueblo,
22 pero tú le dirás al faraón: “Así ha dicho el Señor: ‘Israel es mi hijo. Es mi primogénito.’
23 Ya te he dicho que dejes ir a mi hijo, para que me sirva, pero tú no has querido dejarlo ir. Por eso, ahora voy a matar a tu hijo primogénito.”»
24 Ya en el camino sucedió que, en una posada, el Señor le salió al encuentro y quiso matarlo.
25 Pero Séfora tomó un pedernal afilado y le cortó el prepucio a su hijo; luego lo arrojó a sus pies y dijo:
«A decir verdad, tú eres para mí un esposo de sangre.»
26 Entonces el Señor dejó ir a Moisés. Pero ella dijo «esposo de sangre» por causa de la circuncisión.
27 El Señor le dijo a Aarón:
«Ve al desierto, a recibir a Moisés.»
Y Aarón fue y encontró a Moisés en el monte de Dios, y le dio un beso.
28 Allí Moisés le contó a Aarón todas las palabras que el Señor le enviaba, y todas las señales que le había dado.
29 Entonces Moisés y Aarón fueron a reunir a todos los ancianos de los hijos de Israel,
30 y Aarón habló de todo lo que el Señor le había dicho a Moisés, y ante los ojos del pueblo hizo las señales.
31 Y el pueblo creyó. Y al escuchar que el Señor había visitado a los hijos de Israel y que había visto su aflicción, se inclinaron y adoraron.