Estera ratuje Żydów
Próby zażegnania niebezpieczeństwa
1 Gdy Mordochaj dowiedział się o wszystkim, co się stało, rozdarł swoje ubranie, nałożył wór pokutny oraz posypał głowę popiołem. Potem wyszedł na środek miasta, głośno i gorzko lamentując. 2 Dotarł tylko przed bramę królewską, ponieważ ubranym w wór do samej bramy królewskiej nie wolno było wejść. 3 A w każdej prowincji, w miejscu, gdzie dotarło rozporządzenie króla i jego prawo, nastała dla Żydów wielka żałoba, post, płacz i lament, a wór i popiół stały się dla wielu posłaniem.
4 Gdy dziewczęta Estery i jej eunuchowie przyszli i opowiedzieli jej o wszystkim, królowa bardzo się przeraziła. Wysłała odzież, aby ubrano Mordochaja i zdjęto z niego wór, ale on jej nie przyjął. 5 Estera wezwała więc Hataka, jednego z eunuchów królewskich, który był do jej dyspozycji. Kazała mu iść do Mordochaja, aby dowiedzieć się, dlaczego tak postępuje. 6 Hatak udał się do Mordochaja na plac miejski przed bramą królewską. 7 Mordochaj opowiedział mu wszystko, co go spotkało. Wyjaśnił też dokładnie sprawę srebra, o którym Haman mówił, że je wpłaci do królewskiego skarbca za Żydów, aby ich wytępić. 8 Dał też Hatakowi kopię zapisanego prawa – które zostało wydane w Suzie, aby wytracić Żydów – żeby to pokazał Esterze i ujawnił oraz jej polecił, aby poszła do króla, błagała go o łaskę i wstawiła się u niego za swoim ludem. 9 Hatak więc poszedł i przekazał Esterze słowa Mordochaja. 10 A Estera odpowiedziała Hatakowi i kazała mu iść do Mordochaja: 11 Wszyscy słudzy króla i lud z królewskich prowincji wiedzą, że każdy – mężczyzna i kobieta – kto wchodzi do króla na wewnętrzny dziedziniec, a nie został wezwany, podlega temu samemu prawu: zostanie zabity. Chyba że król wyciągnie ku niemu złote berło, to wtedy pozostanie przy życiu. A ja przez trzydzieści dni nie zostałam wezwana do króla. 12 Te słowa Estery przekazano Mordochajowi.
13 Mordochaj polecił, aby poinformowano Esterę: Nie wyobrażaj sobie, że przebywając w domu króla, ty jedna spośród wszystkich Żydów się uratujesz. 14 Jeżeli teraz zachowasz milczenie, to wybawienie i ratunek przyjdzie dla Żydów z innego miejsca, a ty i dom twego ojca zginiecie. A kto wie, czy nie ze względu na tę chwilę dostąpiłaś godności królewskiej? 15 Estera poleciła, aby tak odpowiedziano Mordochajowi: 16 Idź i zbierz wszystkich Żydów, którzy znajdują się w Suzie, i pośćcie za mnie. Przez trzy dni – ani w nocy, ani w dzień – nie będziecie jeść i nie będziecie pić. Również ja i moje dziewczęta będziemy pościć w ten sposób. Wtedy pójdę do króla, choć to niezgodne z prawem. Jeżeli zginę, to zginę. 17 Mordochaj poszedł i zrobił wszystko, co mu nakazała Estera.
Ester promete interceder por su pueblo
1 Cuando Mardoqueo supo todo lo que se había tramado, se rasgó los vestidos, se cubrió de cilicio y ceniza, y se fue por la ciudad gritando con mucha amargura
2 hasta llegar ante la puerta del rey. Allí se detuvo, porque no estaba permitido cruzar la puerta del rey cubierto de cilicio.
3 Todos los judíos de cada provincia y lugar adonde llegaba el decreto del rey se vestían de luto, y ayunaban y hacían grandes lamentos. Muchos de ellos dormían cubiertos de cilicio y ceniza.
4 Las doncellas y los eunucos de la reina Ester fueron y le contaron lo que sucedía. Ella se condolió grandemente de Mardoqueo y le envió vestidos para que se quitara el cilicio, pero él no los aceptó.
5 Entonces Ester llamó a Hatac, que era uno de los eunucos del rey, y que él mismo había puesto al servicio de ella, y lo mandó a Mardoqueo, para que averiguara qué sucedía y por qué estaba vestido así.
6 Hatac salió a la plaza de la ciudad para hablar con Mardoqueo, que estaba ante la puerta del rey.
7 Mardoqueo lo puso al tanto de todo lo que le había acontecido, y de la plata que Amán había prometido entregar a los tesoros del rey, a cambio de la destrucción de los judíos.
8 También le dio una copia del decreto que había sido publicado en Susa, que ordenaba que los judíos fueran destruidos, a fin de que se la mostrara a Ester y le encargara presentarse ante el rey para suplicarle e interceder por su pueblo.
9 Hatac volvió y le contó a Ester lo que Mardoqueo le había dicho.
10 Entonces Ester le dio a Hatac este mensaje para Mardoqueo:
11 «Todos los siervos del rey, y los que viven en sus provincias, saben que hay una sola ley para cualquiera que, sin ser llamado por el rey, entre en el patio interior para verlo, y esa ley es la muerte. Solo se salvará si el rey extiende hacia él o ella su cetro de oro. ¡Pero en estos treinta días yo no he sido llamada para ver al rey!»
12 Cuando le dijeron a Mardoqueo lo que Ester había dicho,
13 este mandó a decirle:
«No creas que tu vida está a salvo en la casa del rey, más que la de cualquier otro judío.
14 Si ahora callas por completo, de alguna otra parte nos vendrá respiro y liberación a los judíos, pero tú y tu familia paterna morirán. ¿Quién sabe si has llegado al reino para un momento así?»
15 Ester le envió a Mardoqueo esta respuesta:
16 «Ve y reúne a todos los judíos que se hallan en Susa, y ayunen por mí noche y día; no coman ni beban nada durante tres días, que mis doncellas y yo ayunaremos también. Después de eso me presentaré ante el rey, aun cuando eso vaya contra la ley. Y si tengo que morir, ¡pues moriré!»
17 Entonces Mardoqueo fue e hizo todo lo que Ester le mandó hacer.