Prawo dotyczące wojny
1 Gdy wyruszysz na wojnę przeciwko twemu nieprzyjacielowi i zobaczysz, że konie, rydwany bojowe i lud jest liczniejszy niż ty, wówczas nie lękaj się ich, gdyż Pan, twój Bóg, który wyprowadził cię z ziemi egipskiej, jest z tobą. 2 A gdy będziecie przystępować do walki, wtedy zbliży się kapłan i przemówi do ludu. 3 Powie im: Słuchaj, Izraelu! Przystępujecie dziś do wojny przeciwko waszym nieprzyjaciołom. Niech się nie lęka wasze serce. Nie lękajcie się, nie trwóżcie i nie drżyjcie przed nimi. 4 Bowiem Pan, wasz Bóg, będzie szedł z wami, aby walczyć za was z waszymi nieprzyjaciółmi i aby was wyratować. 5 Potem przemówią do ludu zwierzchnicy: Jeżeli jest ktoś, kto zbudował nowy dom, ale go nie poświęcił, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie zginął w walce, i kto inny by go nie poświęcił. 6 Jeżeli ktoś zasadził winnicę, i z niej nie korzystał, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie został zabity na wojnie, i kto inny by z niej korzystał. 7 A jeśli ktoś zaręczy się z kobietą, lecz jej jeszcze nie poślubił, niech idzie i wróci do swego domu, aby nie zginął na wojnie, i kto inny by ją nie poślubił. 8 Niech zwierzchnicy dalej mówią do ludu tymi słowami: Jeżeli jest ktoś lękliwy i bojaźliwego serca, niech zawróci i pójdzie do swego domu. Niech nie przeraża serca swoich braci jak swego. 9 A gdy zwierzchnicy skończą mówić do ludu, wyznaczą dowódców oddziałów na czele ludu.
10 Gdy zbliżysz się do jakiegoś miasta, aby walczyć przeciwko niemu, zaproponujesz mu pokój. 11 Jeżeli odpowie ci pokojowo i otworzy ci bramy, to cały lud, który znajduje się w mieście, będzie dla ciebie pracował przymusowo i będzie ci służył. 12 A jeżeli nie zawrze z tobą pokoju i rozpocznie wojnę, będziesz je oblegać. 13 Gdy zaś wyda je Pan, twój Bóg, w twoje ręce, wtedy wytępisz wszystkich jego mężczyzn ostrzem miecza. 14 Tylko kobiety, dzieci, bydło i wszystko, co będzie w mieście, cały łup, zabierzesz dla siebie i będziesz korzystał z łupów zdobytych na twoich nieprzyjaciołach, których wydał ci Pan, twój Bóg. 15 Tak uczynisz ze wszystkimi miastami bardzo odległymi od ciebie, które nie należą do miast tych narodów. 16 Natomiast w miastach tych narodów, które Pan, twój Bóg, daje tobie jako dziedzictwo, niczego nie pozostawisz przy życiu. 17 Obłożysz je bowiem klątwą: Chittytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzzytów, Chiwwitów, Jebusytów, jak ci nakazał Pan, twój Bóg, 18 żeby nie uczyli was czynić wszystkich ich obrzydliwości, które oni czynią swoim bogom i byście nie zgrzeszyli przeciwko Panu, waszemu Bogu.
19 Jeżeli będziesz oblegał miasto przez wiele dni i z nim walczył, aby je zdobyć, to nie wytniesz jego drzew, przykładając do nich siekierę, ponieważ będziesz z nich spożywał. Nie ścinaj ich, bo czy drzewo polne jest jak człowiek, abyś miał pójść i je oblegać? 20 Tylko drzewa, o których wiesz, że nie wydają jadalnych owoców, zetniesz. Będziesz je ścinał i budował maszyny oblężnicze przeciwko miastu, które prowadzi z tobą wojnę, aż do jego upadku.
Leyes para la guerra
1 »Cuando salgas a combatir a tus enemigos, no tengas temor de ellos, aun cuando veas que tienen caballos y carros de guerra, y que su ejército es más grande que el tuyo, porque contigo está el Señor tu Dios, el cual te sacó de la tierra de Egipto.
2 Cuando ya se dispongan a combatir, el sacerdote se pondrá de pie y arengará al pueblo.
3 Les dirá: “Oye, Israel: este día ustedes van a entrar en combate contra sus enemigos. No se descorazonen. No tengan miedo ni se espanten. No pierdan el ánimo al enfrentarse a ellos,
4 porque el Señor su Dios va con ustedes, y peleará en favor de ustedes contra sus enemigos, y les dará la victoria.”
5 Los oficiales, por su parte, dirán al pueblo: “¿Quién de ustedes ha construido una casa nueva, y no la ha estrenado? Vaya de regreso a su casa, no sea que muera en batalla y algún otro la estrene.
6 ¿Quién ha plantado una viña, y aún no ha disfrutado de ella? Vaya de regreso a su casa, no sea que muera en batalla, y algún otro la disfrute.
7 ¿Y quién está comprometido, y aún no se ha casado? Vaya de regreso a su casa, no sea que muera en batalla, y algún otro se case con su novia.”
8 Además de esto, los oficiales dirán al pueblo: “¿Quién de ustedes tiene miedo y se acobarda? Vaya de regreso a su casa, para que no contagie a sus hermanos con su cobardía.”
9 Y en cuanto los oficiales hayan hablado con el pueblo, los capitanes del ejército tomarán el mando y se pondrán a la cabeza del ejército.
10 »Cuando te dispongas a atacar una ciudad, envíale primero un mensaje de paz.
11 Si su respuesta es también de paz, y te abre las puertas, entonces todo el pueblo que esté en ella te pagará tributo y te servirá.
12 Pero si no hace la paz contigo, y te declara la guerra, entonces sitiarás la ciudad
13 y cuando el Señor tu Dios te la haya entregado herirás a filo de espada a todos sus hombres.
14 Te quedarás solo con las mujeres, los niños y los animales, y con todo el botín que haya en la ciudad. También te comerás el botín de tus enemigos, a los que el Señor tu Dios te entregará.
15 Esto mismo harás con todas las ciudades que estén alejadas de ti y que no sean parte de las ciudades de estas naciones.
16 Pero no dejarás con vida a nadie que sea de las ciudades de estos pueblos que el Señor tu Dios te da en posesión,
17 sino que destruirás por completo a los hititas, amorreos, cananeos, ferezeos, jivitas y jebuseos, tal y como el Señor tu Dios te lo ha ordenado.
18 Si no lo haces, ellos te enseñarán a cometer todos los actos repugnantes que hacen para honrar a sus dioses, y entonces pecarás contra el Señor tu Dios.
19 »Cuando sities alguna ciudad y en el ataque pases muchos días para conquistarla, no destruyas sus árboles ni los derribes a golpe de hacha, porque ellos te brindarán alimento. No los eches abajo durante el sitio, pues no son hombres y no pueden responder a tu ataque; solo son árboles del campo.
20 Podrás destruir y derribar todo árbol que sepas que no es frutal, y construir con ellos torres de asalto y conquistar la ciudad que te hace la guerra.