Dawid przenosi Arkę Przymierza do Jerozolimy
1 Dawid ponownie zgromadził wszystkich doborowych wojowników Izraela w liczbie trzydziestu tysięcy 2 i wyruszył wraz z całym swoim ludem do Baali w Judzie, aby sprowadzić stamtąd Arkę Boga, noszącego imię: Pan Zastępów, który zasiada na cherubach. 3 Arkę Boga umieszczono na nowym wozie i wywieziono ją z położonego na wzgórzu domu Abinadaba. Natomiast Uzza i Achio, synowie Abinadaba, prowadzili ten nowy wóz. 4 Wywieziono więc Arkę Boga z położonego na wzgórzu domu Abinadaba, a Achio szedł przed Arką. 5 Dawid zaś i cały dom Izraela grali przed Panem na wszystkich instrumentach z drewna cyprysowego, na harfach, lirach, bębenkach, grzechotkach i cymbałach. 6 Gdy przybyli na klepisko Nakona, Uzza wyciągnął rękę ku Arce Boga i podtrzymał ją, ponieważ woły szarpnęły. 7 Lecz gniew Pana zapłonął przeciw Uzzie. Bóg poraził go tam za ten występek, tak że umarł tam obok Arki Boga. 8 Dawid zasmucił się, że Pan poraził Uzzę i dlatego to miejsce do dziś nazywa się Peres-Uzza.
9 Tego dnia Dawid przestraszył się Pana i powiedział: Jakże przyjdzie do mnie Arka Pana? 10 I nie chciał Dawid sprowadzić Arki Pana do siebie, do Miasta Dawida, lecz przeniósł ją do domu Obed-Edoma z Gat. 11 Arka Pana pozostała więc w domu Obed-Edoma z Gat przez trzy miesiące, a Pan błogosławił Obed-Edomowi i całemu jego domowi.
Wjazd Arki do Jerozolimy
12 I doniesiono królowi Dawidowi: Ze względu na Arkę Boga Pan pobłogosławił domowi Obed-Edoma i wszystkiemu, co do niego należy. Wtedy Dawid wybrał się i wśród radości sprowadził Arkę Bożą z domu Obed-Edoma do Miasta Dawida. 13 Gdy tylko niosący Arkę Pana uszli sześć kroków, Dawid złożył w ofierze wołu i utuczone cielę. 14 Tańczył też Dawid ze wszystkich sił przed Panem, a ubrany był tylko w lniany efod. 15 Wśród okrzyków i przy dźwięku gry na rogach Dawid wraz z całym domem Izraela wprowadzali Arkę Pana.
16 Arka Pana dotarła do Miasta Dawida, a Mikal, córka Saula, wyglądała przez okno. Gdy ujrzała króla Dawida, jak podskakiwał i tańczył przed Panem, to wzgardziła nim w swoim sercu. 17 Przyniesiono Arkę Pana, ustawiono ją na wyznaczonym miejscu, wewnątrz namiotu, który rozpiął dla niej Dawid. Potem Dawid złożył przed Panem ofiary całopalne i ofiary wspólnotowe. 18 Kiedy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar wspólnotowych, pobłogosławił lud w imię Pana Zastępów. 19 Następnie rozdzielił między cały lud, między wszystkich licznie zgromadzonych Izraelitów – zarówno wśród mężczyzn, jak i wśród kobiet – każdemu po jednym placku chleba, po jednej porcji mięsa oraz po jednym placku z rodzynkami. Potem cały lud rozszedł się do swoich domów.
20 Gdy Dawid wrócił, aby pobłogosławić swój dom, Mikal, córka Saula, wyszła mu na spotkanie ze słowami: Jakże się wsławił dzisiaj król izraelski, obnażając się dzisiaj na oczach niewolnic swoich sług, jak jakiś bezwstydnik! 21 Lecz Dawid odpowiedział Mikal: Przed Panem, który – zamiast twego ojca i całej twojej rodziny – mnie wybrał i ustanowił wodzem ludu Pana, Izraela, przed Panem będę tańczył. 22 Jestem gotów jeszcze bardziej się umniejszyć. W twoich oczach mogę być jeszcze bardziej poniżony, ale u niewolnic, o których mówisz, zyskam sławę! 23 Mikal, córka Saula, była bezdzietna aż do dnia swojej śmierci.
David intenta llevar el arca a Jerusalén
(1 Cr 13.5-14)1 David volvió a reunir a todos los mejores soldados de Israel, que sumaban treinta mil.
2 Partió de Baalá de Judá con todo su ejército, para trasladar de allí el arca de Dios, donde se invocaba el nombre del Señor de los ejércitos, que habita entre los querubines.
3 Sacaron el arca de Dios de la casa de Abinadab, que estaba sobre una colina, y la pusieron sobre un carro nuevo al que iban guiando Uzá y Ajió, los hijos de Abinadab.
4 Cuando sacaron de la casa de Abinadab el arca de Dios, Ajió iba delante del carro,
5 mientras que David y todo el pueblo danzaban alegremente delante del Señor, al son de instrumentos musicales de madera de haya, y de arpas, salterios, panderos, flautas y címbalos.
6 Al llegar a la era de Nacón, los bueyes tropezaron y Uzá estiró la mano para sujetar el arca.
7 Pero el Señor se enojó muchísimo contra Uzá por haberse atrevido a tocar el arca, y allí mismo hirió a Uzá, y este cayó fulminado.
8 David se puso muy triste de que el Señor hubiera dado muerte a Uzá, y desde entonces aquel lugar se llama «Peres Uzá».
9 David tuvo entonces temor del Señor, y se preguntaba: «¿Cómo puedo pensar en llevarme el arca del Señor?»
10 Entonces ordenó que, en lugar de llevar el arca del Señor a la ciudad de David, la llevaran a la casa de Obed Edom, el de Gat.
11 Y así, el arca del Señor se quedó tres meses en la casa del guitita Obed Edom, y Dios lo bendijo a este y a toda su familia.
David lleva el arca a Jerusalén
(1 Cr 15.1—16.6)12 Cuando David se enteró de que por causa del arca el Señor había bendecido a Obed Edom y a toda su familia, lleno de alegría llevó el arca a la ciudad de David.
13 Apenas habían dado seis pasos los que llevaban el arca cuando David ofreció en sacrificio un buey y un carnero engordado.
14 Ataviado con un efod de lino, David danzaba con todas sus fuerzas delante del Señor.
15 Lo mismo hacía todo el pueblo de Israel que acompañaba el arca del Señor. Todo era júbilo y sonido de trompetas.
16 Cuando el arca del Señor llegó a la ciudad de David, Mical, la hija de Saúl, estaba mirando por la ventana, y al ver a David saltar y danzar delante del Señor, sintió por él un profundo desprecio.
17 El arca del Señor fue llevada a una tienda de campaña que David había ordenado levantar, y David ofreció al Señor sacrificios y ofrendas de reconciliación.
18 Luego de ofrecer los sacrificios y las ofrendas de reconciliación, David bendijo al pueblo en el nombre del Señor de los ejércitos,
19 y repartió entre el pueblo, hombres y mujeres, un pan, un trozo de carne y una torta de pasas. Después de eso, todo el pueblo se fue, cada uno a su casa.
20 David se dirigió entonces a su casa, para bendecirla, pero Mical salió a recibirlo y le dijo:
«¡Qué bien ha quedado el rey de Israel, al dejar al descubierto sus intimidades frente a las criadas de sus sirvientes! ¡Tal desfachatez solo es propia de un hombre cualquiera!»
21 Pero David le respondió:
«Sí, dancé; pero lo hice delante del Señor, porque él me eligió para reinar sobre su pueblo Israel. El Señor me ha preferido a mí, en lugar de tu padre y de toda tu familia.
22 Y aún podría rebajarme más, según tu opinión, pero a los ojos de las criadas que tú mencionas seré objeto de honra.»
23 Y Mical, la hija de Saúl, murió sin llegar a tener hijos de David.