Ammonici znieważają wysłańców Dawida
1 Jakiś czas potem umarł król Ammonitów i władzę przejął jego syn, Chanun. 2 Dawid oznajmił: Okażę łaskawość Chanunowi, synowi Nachasza, tak jak jego ojciec okazał łaskawość względem mnie. Posłał więc Dawid swoje sługi, aby za ich pośrednictwem pocieszyć go po stracie ojca. Gdy jednak słudzy Dawida przybyli do ziemi Ammonitów, 3 książęta ammoniccy zapytali Chanuna, swojego pana: Czy Dawid, według ciebie, oddaje cześć twemu ojcu, przysyłając do ciebie pocieszycieli? Czy Dawid wysłał swoje sługi do ciebie raczej po to, aby dokładnie poznać i przeszpiegować miasto, a później je zniszczyć? 4 Wtedy Chanun pojmał sługi Dawida i ogolił im brody do połowy. Poobcinał także do połowy ich ubrania – aż do pośladków, a potem ich odesłał. 5 Doniesiono o tym Dawidowi, a ponieważ ci ludzie zostali bardzo upokorzeni, więc król wysłał im na spotkanie posłańców z wiadomością: Pozostańcie w Jerycho aż wam odrosną brody, a potem wrócicie.
Zwycięstwo Dawida nad Ammonitami i Aramejczykami
6 Gdy Ammonici przekonali się, że Dawid uznał ich za odrażających, wyprawili posłańców i najęli Aramejczyków z Bet-Rechob i Aramejczków z Soby, dwadzieścia tysięcy pieszych, a także króla Maaki z tysiącem ludzi i dwanaście tysięcy ludzi z Tob. 7 Dawid usłyszał o tym i wysłał Joaba z całym dzielnym wojskiem. 8 Ammonici wyszli i ustawili się do bitwy przy wejściu do bramy, natomiast Aramejczycy z Soby i Rechob oraz ludzie z Tob i Maaki stali oddzielnie na otwartym polu. 9 Kiedy Joab zobaczył, że szyki wojowników stoją z przodu i z tyłu, dobrał sobie ludzi spośród doborowego wojska izraelskiego i ustawił naprzeciw Aramejczyków. 10 Resztę wojska zaś oddał pod dowództwo swojego brata, Abiszaja, i ustawił naprzeciw Ammonitów. 11 Potem powiedział: Jeżeli Aramejczycy okażą się silniejsi ode mnie, to ty przyjdziesz mi z pomocą, jeżeli zaś Ammonici będą mocniejsi od ciebie, to ja przyjdę ci z pomocą. 12 Bądź dzielny! Stańmy się dzielni ze względu na nasz lud i na miasta naszego Boga, a Pan niech uczyni to, co uzna za dobre! 13 Joab i lud, który z nim był, ruszyli do walki przeciw Aramejczykom, a ci przed nim uciekli. 14 Gdy Ammonici ujrzeli, że Aramejczycy uciekli, to oni także uciekli przed Abiszajem i wycofali się do miasta. Wtedy Joab odstąpił od Ammonitów i wrócił do Jerozolimy.
15 Aramejczycy, widząc, że zostali pobici przez Izraela, zebrali się ponownie. 16 Hadadezer rozkazał sprowadzić Aramejczyków zza Rzeki. Ci przyszli do Chelam z wodzem wojska Hadadezera, Szobachem, na czele. 17 Gdy doniesiono o tym Dawidowi, zgromadził on wszystkich Izraelitów, przekroczył Jordan i przybył do Chelam. Wówczas Aramejczycy ustawili się w szyku bojowym przeciwko Dawidowi i stoczyli z nim bitwę. 18 Aramejczycy uciekli przed Izraelitami, a Dawid zgładził siedemset załóg ich rydwanów i czterdzieści tysięcy jeźdźców. Także Szobacha, wodza ich wojska pobił tak, że umarł na miejscu. 19 Wszyscy królowie służący Hadadezerowi, widząc, że zostali pobici przez Izraelitów, zawarli pokój z Izraelem i mu służyli. Aramejczycy zaś nie chcieli już wspomagać Ammonitów.
Derrotas de amonitas y sirios
(1 Cr 19.1-19)1 Después de esto, murió el rey de los amonitas, y subió al trono su hijo Janún.
2 Y David pensó: «Voy a tratar al hijo de Najás, con la misma buena voluntad con que su padre me trató a mí.» Envió entonces una comisión para consolar a Janún por la muerte de su padre, pero cuando los enviados de David llegaron al territorio amonita,
3 los jefes del pueblo le dijeron a Janún:
«¿De veras crees que David te envía mensajeros para consolarte y honrar a tu padre? ¡No! Ha enviado a esa gente como espías, para que inspeccionen la ciudad y luego puedan destruirla.»
4 Entonces Janún arrestó a los mensajeros de David, les rasuró la mitad de la barba, les rasgó la ropa hasta abajo de la cintura, y los envió de regreso semidesnudos.
5 Cuando David supo esto, mandó sirvientes a recibirlos, pues ellos estaban muy avergonzados. Por eso el rey les permitió que se quedaran en Jericó hasta que les creciera la barba, después de lo cual podrían volver.
6 Los amonitas se dieron cuenta de que se habían ganado la enemistad de David, así que contrataron a veinte mil soldados sirios de Bet Rejob y de Soba, mil soldados del rey de Macá y doce mil de Istob.
7 Y cuando David lo supo, envió a Joab con sus soldados más valientes a combatirlos.
8 Entonces los amonitas se prepararon para la batalla a las puertas de la ciudad, mientras que los sirios de Soba, de Rejob, de Istob y de Macá se alinearon en el campo.
9 Cuando Joab vio que la batalla se libraría de frente y por la retaguardia, hizo una selección de los mejores guerreros y se preparó en orden de batalla para luchar contra los sirios.
10 Al ejército restante lo puso en manos de su hermano Abisay, y lo alineó para encontrarse con los amonitas.
11 Y le dijo:
«Si ves que los sirios nos van ganando, vendrás en nuestra ayuda; y si los amonitas te van ganando, nosotros iremos en tu ayuda.
12 Vamos a luchar con todas nuestras fuerzas por el pueblo de Israel, por todas las ciudades de nuestro Dios, y que el Señor haga lo que mejor le parezca.»
13 Cuando Joab y sus soldados arremetieron contra los sirios, estos salieron huyendo de Joab y del ejército israelita.
14 Y cuando los amonitas vieron que el ejército sirio huía, también ellos huyeron de Abisay y sus hombres, y se refugiaron en la ciudad. Así terminó la batalla, y Joab regresó a Jerusalén.
15 Pero los sirios, al verse derrotados por el ejército israelita, volvieron a reagruparse.
16 Entonces Hadad Ezer mandó traer a los sirios que estaban al otro lado del río Éufrates, y llegaron a Jelán comandados por Sobac, general del ejército de Hadad Ezer.
17 David supo de estos movimientos y reunió a todo el ejército de Israel, y juntos cruzaron el Jordán para llegar a Jelán. Cuando los sirios los vieron, se formaron en orden de batalla y pelearon contra David y su ejército.
18 Pero el ejército sirio fue vencido y huyó de los israelitas, y ese día David mató a los soldados sirios que conducían setecientos carros, y a cuarenta mil hombres de caballería. Allí murió también Sobac, general del ejército sirio.
19 Y cuando los reyes que ayudaban a Hadad Ezer vieron cómo habían sido derrotados sus ejércitos, firmaron la paz con Israel y se hicieron sus súbditos, y desde entonces los sirios se abstuvieron de ayudar a los amonitas.