1 Za jego panowania wkroczył Nebukadnessar, król Babilonu, i Jojakim przez trzy lata był jego wasalem. Potem jednak na nowo zbuntował się przeciwko niemu. 2 Pan zsyłał na niego bandy Chaldejczyków, Aramejczyków, Moabitów i Ammonitów. Posłał je przeciwko Judzie, aby go zniszczyć, według słowa Pana, które wypowiedział przez swoje sługi, proroków. 3 Wyłącznie z wyroku Pana przyszło to na Judę, że został odrzucony sprzed Jego oblicza za grzechy Manassesa, za wszystko, co zrobił, 4 a także z powodu niewinnej krwi, którą przelał i napełnił Jerozolimę niewinną krwią. Dlatego Pan nie chciał przebaczyć.
5 Pozostałe dzieje Jojakima i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 6 I spoczął Jojakim przy swoich przodkach, a po nim królem został jego syn, Jojakin.
7 Król egipski nie wyprawiał się więcej ze swego kraju, ponieważ król Babilonu zdobył wszystko, co należało do króla egipskiego, od Potoku Egipskiego aż do rzeki Eufrat.
Jojakin królem Judy, pierwsze przesiedlenie
8 Jojakin miał osiemnaście lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka, córka Elnatana z Jerozolimy, miała na imię Nechuszta. 9 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to czynił we wszystkim jego ojciec.
10 W tym czasie słudzy Nebukadnessara, króla babilońskiego wystąpili przeciwko Jerozolimie i doszło do oblężenia miasta. 11 Król babiloński Nebukadnessar przybył pod miasto, gdy jego słudzy je oblegali. 12 Jojakin zaś, król Judy, wyszedł do króla babilońskiego wraz ze swoją matką, sługami, książętami i dworzanami. Król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.
13 Wyniósł stamtąd wszystkie skarby domu Pana i skarby domu królewskiego. Rozbił wszystkie złote naczynia, które sporządził Salomon, król Izraela, w świątyni Pana, tak jak to Pan zapowiedział. 14 Uprowadził do niewoli całą Jerozolimę: wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników – dziesięć tysięcy uprowadzonych oraz wszystkich rzemieślników i ślusarzy. Nie pozostał nikt, oprócz ubogiej ludności kraju. 15 Uprowadził do Babilonu Jojakina wraz z matką króla, królewskimi żonami, dworzanami i możnymi kraju. Uprowadził ich z Jerozolimy do Babilonu – na wygnanie. 16 Wszystkich możnych ludzi w liczbie siedmiu tysięcy, rzemieślników i ślusarzy w liczbie tysiąca oraz wszystkich walecznych wojowników, uprowadził król babiloński do Babilonu – na wygnanie. 17 Zamiast niego król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, i zmienił mu imię na Sedecjasz.
Sedecjasz królem Judy
18 Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka, córka Jeremiasza z Libny, miała na imię Chamutal. 19 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to we wszystkim czynił Jojakim. 20 Stało się to w Jerozolimie i w Judzie z powodu gniewu Pana, który w końcu odrzucił ich sprzed swego oblicza. Sedecjasz zaś zbuntował się przeciwko królowi babilońskiemu.
1 Durante el reinado de Joacín el rey Nabucodonosor de Babilonia invadió Judá, y Joacín se convirtió en su súbdito durante tres años, aunque luego decidió rebelarse contra él.
2 Pero el Señor envió contra Joacín tropas de caldeos, sirios, moabitas y amonitas, para que destruyeran a Judá, en cumplimiento de la palabra del Señor anunciada por medio de sus siervos los profetas.
3 Esto le sucedió a Judá por mandato del Señor, para borrarla de su presencia por causa de los pecados de Manasés y por todo lo que él hizo,
4 y por la sangre inocente que derramó. Como, en efecto, llenó a Jerusalén de sangre inocente, el Señor no quiso perdonar.
5 Los demás hechos de Joacín, y todas sus obras, se hallan registrados en el libro de las crónicas de los reyes de Judá.
6 Cuando Joacín fue a reunirse con sus antepasados, reinó en su lugar su hijo Joaquín.
7 Nunca más el faraón volvió a salir de Egipto, porque el rey de Babilonia conquistó todo su territorio, desde el río de Egipto hasta el río Éufrates.
Joaquín y sus nobles, llevados cautivos a Babilonia
(2 Cr 36.9-10)8 Joaquín tenía dieciocho años cuando comenzó a reinar, y reinó en Jerusalén tres meses. Su madre se llamaba Nejustá hija de Elnatán, y era de Jerusalén.
9 Pero Joaquín hizo lo malo a los ojos del Señor, tal y como lo había hecho su padre.
10 Por esos días los oficiales del rey Nabucodonosor de Babilonia atacaron y sitiaron la ciudad de Jerusalén.
11 Mientras sus oficiales mantenían sitiada la ciudad, llegó también Nabucodonosor mismo.
12 Entonces el rey Joaquín de Judá se entregó al rey de Babilonia, junto con su madre, sus siervos, sus jefes y sus oficiales, y el rey de Babilonia lo capturó. Era el año octavo de su reinado.
13 Nabucodonosor sacó de la ciudad todos los tesoros del templo del Señor y los tesoros del palacio real y, tal y como el Señor lo había dicho, hizo pedazos todos los utensilios de oro que el rey Salomón de Israel había hecho para el templo del Señor.
14 Nabucodonosor se llevó cautivos a diez mil habitantes de Jerusalén. Todos los príncipes y todos los mejores soldados, y todos los artesanos y herreros, fueron hechos cautivos. En el país solo se quedó la gente más pobre.
15 De Jerusalén a Babilonia se llevó cautivos al rey Joaquín y a su madre, a sus mujeres y a sus oficiales, y a los poderosos de la tierra.
16 El rey de Babilonia también se llevó cautivos a siete mil hombres de guerra, a mil artesanos y herreros, y a todos los hombres capaces de entrar en combate.
17 En lugar de Joaquín, el rey de Babilonia puso por rey a su tío Matanías, y le cambió el nombre por el de Sedequías.
Reinado de Sedequías
(2 Cr 36.11-16Jer 52.1-3)18 Sedequías tenía veintiún años cuando comenzó a reinar, y reinó en Jerusalén once años. Su madre se llamaba Jamutal hija de Jeremías, y era de Libna.
19 Pero Sedequías hizo lo malo a los ojos del Señor, tal y como lo había hecho Joacín.
20 Por eso la ira del Señor se desató contra Jerusalén y Judá, hasta que los arrojó de su presencia. Pero Sedequías se rebeló contra el rey de Babilonia.