Amazjasz królem Judy
1 W drugim roku panowania Joasza, syna Jehoachaza, króla izraelskiego, rządy objął Amazjasz, syn Joasza, króla Judy. 2 Miał dwadzieścia pięć lat, gdy został królem, i rządził w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Jehoaddan i pochodziła z Jerozolimy. 3 Czynił to, co prawe w oczach Pana jednak nie tak jak Dawid, jego praojciec. Wszystko robił tak, jak robił to jego ojciec, Joasz. 4 Tylko wyżyn nie usunięto i lud w dalszym ciągu składał krwawe ofiary i palił kadzidła na wyżynach.
5 Gdy Amazjasz umocnił władzę królewską w swoim ręku, pozabijał tych spośród swoich sług, którzy zamordowali króla, jego ojca. 6 Ale synów morderców nie uśmiercił, zgodnie z tym, co napisano w Księdze Prawa Mojżeszowego, gdzie Pan nakazał: Nie poniosą śmierci ojcowie za synów ani synowie nie poniosą śmierci za ojców, ale każdy poniesie śmierć za swój grzech.
7 To on pokonał dziesięć tysięcy Edomitów w Dolinie Soli, zdobył w walce Selę i nadał jej nazwę Jokteel, która pozostała do dziś.
Wojna między Amazjaszem i Joaszem
8 W tym czasie Amazjasz wysłał do Joasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, króla Izraela, posłańców z taką wieścią: Chodź, zmierzymy się w bitwie! 9 Na to Joasz, król izraelski, posłał Amazjaszowi, królowi Judy, taką odpowiedź: Cierń na Libanie przesłał cedrowi na Libanie taką prośbę: Daj, proszę, swoją córkę mojemu synowi za żonę! Lecz przeszedł dziki zwierz z Libanu i rozdeptał cierń. 10 Doszczętnie pobiłeś Edomitów i twoje serce uniosło się pychą. Chwal się więc, ale pozostań w swoim domu! Po co miałbyś wywoływać nieszczęście? Padniesz ty, a razem z tobą Juda! 11 Amazjasz jednak nie posłuchał. Wówczas wyruszył Joasz, król izraelski. Następnie on i Amazjasz, król Judy, stoczyli bitwę w Bet-Szemesz, które należy do Judy. 12 Juda został pobity przez Izraela i każdy uciekł do swojego namiotu. 13 Joasz zaś, król izraelski, pochwycił w Bet-Szemesz Amazjasza, króla judzkiego, syna Joasza, syna Achazjasza. Potem przybył do Jerozolimy i w murze Jerozolimy zrobił wyłom na czterysta łokci, od Bramy Efraima aż do Bramy Narożnej. 14 Zabrał też całe złoto i srebro oraz wszystkie naczynia znajdujące się w domu Pana i w skarbcach domu królewskiego, a także zakładników, i powrócił do Samarii.
15 Pozostałe zaś dzieje Joasza oraz to, co uczynił, jego męstwo i to, że walczył z Amazjaszem, królem Judy, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 16 Joasz spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Samarii przy królach izraelskich, a po nim królem został jego syn, Jeroboam.
Koniec panowania Amazjasza
17 Amazjasz zaś, syn Joasza, króla Judy, żył jeszcze piętnaście lat po śmierci Joasza, syna Jehoachaza, króla izraelskiego.
18 Pozostałe zaś dzieje Amazjasza, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 19 Uknuto przeciwko niemu spisek w Jerozolimie, a gdy uciekł do Lakisz, wysłano pościg za nim do Lakisz i tam go zabito. 20 Przywieziono go końmi i został pochowany przy swoich przodkach w Jerozolimie, Mieście Dawida. 21 Potem cały lud Judy wybrał Azariasza, który miał szesnaście lat, i obwołał go królem, po jego ojcu, Amazjaszu. 22 To on odbudował Elat i przywrócił go Judzie po tym, jak król spoczął przy swoich przodkach.
Jeroboam II królem Izraela
23 W piętnastym roku panowania Amazjasza, syna Joasza, króla Judy, rządy w Samarii objął Jeroboam, syn Joasza, króla izraelskiego, i panował czterdzieści jeden lat. 24 Czynił to, co złe w oczach Pana, nie odstąpił od żadnego z grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł Izraela do grzechu. 25 On to przywrócił granice Izraela od Wejścia do Chamat aż do Morza Araby, zgodnie ze słowem Pana, Boga Izraela, które wypowiedział przez swego sługę proroka Jonasza, syna Amittaja, pochodzącego z Gat-ha-Chefer. 26 Pan bowiem widział bardzo wielką niedolę Izraela, gdzie brakowało niewolnika, brakowało wolnego, i nie było nikogo, kto by pomógł Izraelowi. 27 Pan postanowił jednak nie wymazywać imienia Izraela pod niebem i wyratował Izraelitów ręką Jeroboama, syna Joasza.
28 Pozostałe zaś dzieje Jeroboama, wszystko, co uczynił, i męstwo, z jakim walczył, przywracając Izraelowi Damaszek i Chamat w Judzie, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 29 Potem Jeroboam spoczął przy swoich przodkach, z królami Izraela, a po nim królem został jego syn, Zachariasz.
Reinado de Amasías
(2 Cr 25.1-28)1 Joás hijo de Joacaz tenía dos años de reinar en Israel cuando Amasías hijo de Joás comenzó a reinar en Judá.
2 Amasías tenía entonces veinticinco años, y reinó en Jerusalén veintinueve años. Su madre se llamaba Yoadán, y era de Jerusalén.
3 Amasías hizo lo recto a los ojos del Señor, como lo había hecho Joás, su padre, aunque no como su antepasado David.
4 Sin embargo, los altares en los montes no fueron quitados, pues el pueblo seguía ofreciendo sacrificios y quemando incienso en esos altares.
5 Cuando Amasías se afirmó en el trono, mató a los siervos que habían dado muerte al rey, su padre,
6 pero no mató a los hijos de estos, con lo que cumplió lo que está escrito en el libro de la ley de Moisés, donde el Señor claramente dice: «No se matará a los padres por culpa de los hijos, ni a los hijos por culpa de los padres, sino que cada uno morirá por causa de su propio pecado.»
7 Amasías también mató a diez mil edomitas en el valle de la sal, y en una batalla conquistó Sela, y la llamó Yoctel, que hasta el día de hoy es su nombre.
8 En cierta ocasión, Amasías envió mensajeros para desafiar al rey Joás de Israel, que era hijo de Joacaz y nieto de Jehú. El mensaje decía:
«Ven, para que nos veamos las caras.»
9 El rey Joás de Israel respondió al rey Amasías de Judá con esta parábola:
«Una vez, en las montañas del Líbano, un cardo envió a decir al cedro: “Dale tu hija a mi hijo, para que sea su mujer.” Pero pasaron las fieras del Líbano, y pisotearon el cardo.
10 Es verdad que has derrotado a Edom, y que el corazón se te ha hinchado; por mí, puedes seguir vanagloriándote, pero dentro de tu casa. ¿Para qué meterte en problemas? ¿Quieres que tú y Judá salgan derrotados?»
11 Amasías no se dio por aludido. Entonces el rey Joás de Israel se puso en marcha a Bet Semes, que está en Judá, y allí se vieron las caras el rey Amasías de Judá y él.
12 Y los de Judá fueron derrotados por los de Israel, y todos salieron huyendo a su campamento.
13 En Bet Semes, el rey Joás de Israel tomó cautivo al rey Amasías de Judá, que era hijo de Joás y nieto de Ocozías. Luego se dirigió a Jerusalén y derribó ciento ochenta metros de su muralla, desde la puerta de Efraín hasta la puerta de la esquina;
14 se llevó todo el oro y la plata, y todos los utensilios que fueron hallados en el templo del Señor y en los tesoros del palacio real, tomó como rehenes a los hijos del rey, y después de eso volvió a Samaria.
15 Los demás hechos de Joás, y sus hazañas, y su lucha contra el rey Amasías de Judá, se hallan registrados en el libro de las crónicas de los reyes de Israel.
16 Cuando Joás fue a reunirse con sus antepasados, fue sepultado en Samaria, junto con los reyes de Israel. En su lugar reinó su hijo Jeroboán.
17 Después de la muerte de Joás hijo de Joacaz, rey de Israel, Amasías hijo de Joás, rey de Judá, vivió quince años.
18 Los demás hechos de Amasías, se hallan registrados en el libro de las crónicas de los reyes de Judá.
19 Como en Jerusalén hubo quienes conspiraron contra él, huyó a Laquis; pero fue perseguido hasta Laquis, y allá lo mataron.
20 Luego lo trajeron en caballos, y lo sepultaron en Jerusalén, la ciudad de David, junto con sus antepasados.
21 Entonces todo el pueblo de Judá tomó a Azarías, que tenía dieciséis años, y lo proclamaron rey en lugar de Amasías, su padre.
22 Después de que el rey se reunió con sus antepasados, Azarías reconstruyó Elat y la restituyó a Judá.
Reinado de Jeroboán II
23 Amasías hijo de Joás tenía quince años de reinar sobre Judá cuando Jeroboán hijo de Joás comenzó a reinar sobre Israel, y reinó cuarenta y un años en Samaria.
24 Pero hizo lo malo a los ojos del Señor, y no se apartó de todos los pecados con que Jeroboán hijo de Nabat hizo pecar a Israel.
25 Conforme a la palabra que el Señor, Dios de Israel, pronunció por medio de su siervo Jonás hijo de Amitay, el profeta de Gat Jéfer, Jeroboán restauró los límites de Israel, desde la entrada de Jamat hasta el mar del Arabá.
26 Y es que el Señor vio que Israel sufría una amarga aflicción, y que no había siervo ni libre, ni nadie que ayudara a Israel.
27 Además, el Señor no había determinado borrar de este mundo el nombre de Israel; por eso los salvó por medio de Jeroboán hijo de Joás.
28 Los demás hechos de Jeroboán, y todas sus obras y hazañas, y todas las batallas que libró, y cómo restituyó Damasco y Jamat, que habían pertenecido a Judá, al dominio de Israel, todo eso se halla registrado en el libro de las crónicas de los reyes de Israel.
29 Cuando Jeroboán se reunió con sus antepasados, los reyes de Israel, en su lugar reinó su hijo Zacarías.