Jehoachaz królem Izraela
1 W dwudziestym trzecim roku panowania Joasza, syna Ochozjasza, króla Judy, Jehoachaz, syn Jehu, został królem Izraela w Samarii na siedemnaście lat. 2 Czynił to, co złe w oczach Pana. Poszedł za grzechem Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł do grzechu Izraela, i nie odstąpił od niego.
3 Dlatego gniew Pana zapłonął przeciwko Izraelowi i wydał go w ręce Chazaela, króla Aramu i w ręce Ben-Hadada, syna Chazaela, przez wszystkie jego dni. 4 Jednakże Jehoachaz przebłagał Pana i Pan go wysłuchał, ponieważ widział ucisk Izraela, którym gnębił go król Aramu. 5 Dał więc Pan Izraelowi wybawcę. Izraelici wyzwolili się spod ręki Aramu i zamieszkali jak dawniej w swoich namiotach. 6 Nie odstąpili jednak od grzechów domu Jeroboama, który przywiódł Izraela do grzechu, ale trwali w nich. Nawet aszera stała w Samarii. 7 Jehoachazowi nie pozostało więcej wojska, poza pięćdziesięcioma jeźdźcami, dziesięcioma rydwanami i dziesięcioma tysiącami pieszych, ponieważ król Aramu zniszczył je i starł jak proch, który się depcze.
8 Pozostałe dzieje Jehoachaza i wszystko, co uczynił, a także jego męstwo, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 9 Jehoachaz spoczął przy swoich przodkach i pochowano go w Samarii, a po nim królem został jego syn, Joasz.
Joasz królem Izraela
10 W trzydziestym siódmym roku panowania Joasza, króla Judy, Joasz, syn Jehoachaza, został królem Izraela w Samarii, na szesnaście lat. 11 Czynił to, co złe w oczach Pana. Nie odstąpił od żadnego z grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł do grzechu Izraela, ale w nich trwał.
12 Pozostałe zaś dzieje Joasza, wszystko to, co uczynił, i całe jego męstwo, z jakim walczył przeciwko Amazjaszowi, królowi Judy, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 13 Potem Joasz spoczął przy swoich przodkach, a Jeroboam zasiadł na jego tronie. Joasz zaś został pochowany w Samarii przy królach Izraela.
Zapowiedź zwycięstwa nad Aramem
14 Kiedy Elizeusz śmiertelnie zachorował, przyszedł do niego Joasz, król Izraela, zapłakał nad nim i zawołał: Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego konnico! 15 Wtedy Elizeusz rozkazał mu: Przynieś łuk i strzały! A kiedy przyniósł do niego łuk i strzały, 16 Elizeusz zwrócił się do króla izraelskiego: Połóż rękę na łuku! Położył więc rękę na łuku, a Elizeusz położył swoje ręce na rękach króla 17 i polecił: Otwórz okno ku wschodowi! Król otworzył, a wtedy Elizeusz rozkazał: Strzelaj! I wystrzelił. Prorok zaś powiedział: Strzała wybawienia od Pana i strzała wybawienia przeciw Aramowi! Pobijesz Arama doszczętnie w Afek. 18 Ponownie rozkazał: Weź strzały! I wziął. Następnie Elizeusz powiedział królowi izraelskiemu: Uderz w ziemię! On zaś uderzył trzy razy, a potem przestał. 19 Mąż Boży rozgniewał się na niego i powiedział: Trzeba było uderzyć pięć albo sześć razy, wtedy doszczętnie pobiłbyś Arama! A teraz pokonasz Arama tylko trzy razy!
Śmierć Elizeusza
20 Elizeusz zmarł i go pochowano. Bandy Moabitów co roku napadały na kraj. 21 Pewnego razu, gdy chowano jakiegoś człowieka, zobaczono bandę najeźdźców. Wrzucono więc tego człowieka do grobu Elizeusza. Kiedy jednak ciało zmarłego dotknęło kości Elizeusza, zmarły ożył i stanął na własnych nogach.
Od śmierci Elizeusza do upadku Królestwa Izraela
Zwycięstwo nad Aramejczykami
22 Chazael, król Aramu, uciskał Izraela przez wszystkie dni panowania Jehoachaza. 23 Lecz Pan okazał im łaskę i zmiłował się nad nimi. Zwrócił się ku nim ze względu na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. Nie chciał ich zgładzić i nie odrzucił ich sprzed swego oblicza, aż do tego czasu. 24 Potem Chazael, król Aramu, zmarł, a rządy po nim objął jego syn, Ben-Hadad. 25 Joasz zaś, syn Jehoachaza, ponownie odebrał z rąk Ben-Hadada, syna Chazaela, miasta, które ten zabrał jego ojcu, Jehoachazowi, podczas wojny. Joasz pobił go trzykrotnie i odzyskał miasta izraelskie.
Reinado de Joacaz
1 Joás hijo de Ocozías, rey de Judá, tenía veintitrés años de reinar cuando Joacaz hijo de Jehú comenzó a reinar sobre Israel en Samaria, y reinó diecisiete años.
2 Pero hizo lo malo a los ojos del Señor, y siguió cometiendo los mismos pecados con que Jeroboán hijo de Nabat hizo pecar a Israel, y no se apartó de ellos.
3 Entonces se encendió el furor del Señor contra Israel, y durante mucho tiempo los entregó en manos del rey Jazael de Siria y de su hijo Ben Adad.
4 Sin embargo, Joacaz oró en presencia del Señor, y el Señor lo escuchó porque vio cómo el rey de Siria afligía a Israel.
5 En efecto, el Señor envió un salvador a Israel, que los libró del poder de los sirios; así los israelitas volvieron a habitar en sus tiendas, como antes.
6 A pesar de eso, no se apartaron de los pecados con que la familia de Jeroboán hizo pecar a Israel, sino que siguieron cometiéndolos, y también la imagen de Asera permaneció en Samaria.
7 Joacaz no contaba ya con más de cincuenta soldados de caballería, diez carros de combate y diez mil soldados de infantería, pues el rey de Siria había desbaratado el ejército y lo había hecho morder el polvo.
8 El resto de los hechos de Joacaz, y todas sus obras y hazañas, se halla registrado en el libro de las crónicas de los reyes de Israel.
9 Cuando Joacaz se reunió con sus antepasados, lo sepultaron en Samaria, y en su lugar reinó su hijo Joás.
Reinado de Joás de Israel
10 Joás tenía treinta y siete años de reinar sobre Judá cuando Joás hijo de Joacaz comenzó a reinar sobre Israel, y reinó dieciséis años en Samaria.
11 Pero hizo lo malo a los ojos del Señor. No se apartó de todos los pecados con que Jeroboán hijo de Nabat hizo pecar a Israel, sino que siguió cometiéndolos.
12 Los demás hechos de Joás, y todas sus obras, y su denodada lucha contra el rey Amasías de Judá, se hallan registrados en el libro de las crónicas de los reyes de Israel.
13 Cuando Joás se reunió con sus antepasados, fue sepultado en Samaria con los reyes de Israel. Jeroboán lo sucedió en el trono.
Profecía final y muerte de Eliseo
14 Eliseo cayó enfermo, y de esa enfermedad murió. El rey Joás fue a visitarlo, y con lágrimas en los ojos dijo:
«¡Padre mío, padre mío! ¡Tú has sido para Israel su caballería y sus carros de combate!»
15 Eliseo le dijo:
«Toma un arco y unas flechas.»
Joás tomó el arco y las flechas,
16 y entonces Eliseo le dijo:
«Rey de Israel, sujeta el arco con tus manos.»
Joás así lo hizo. Entonces Eliseo puso sus manos sobre las manos del rey,
17 y dijo:
«Ahora abre la ventana que da al oriente.»
Cuando Joás la abrió, Eliseo le ordenó:
«Ahora, ¡lanza la flecha!»
En el momento en que Joás lanzó la flecha, Eliseo exclamó:
«Con esta flecha el Señor los salvará de Siria. En Afec herirás de muerte a los sirios, y acabarás con ellos.»
18 Dicho esto, añadió:
«Toma las flechas restantes.»
En cuanto el rey de Israel las tomó, le dijo:
«Ahora golpea el suelo.»
El rey golpeó el suelo tres veces, y se detuvo.
19 Entonces el varón de Dios se enojó con él, y le dijo:
«Si hubieras golpeado el suelo cinco o seis veces, habrías derrotado a Siria hasta su último hombre. Pero ahora solo derrotarás a Siria tres veces.»
20 Eliseo murió, y lo sepultaron. Ese mismo año, unas bandas de bandoleros moabitas incursionaron en el país.
21 Y sucedió que, mientras se enterraba un cadáver, de pronto apareció una banda de esos bandoleros; entonces los enterradores dejaron caer el cadáver en el sepulcro de Eliseo, y en cuanto el cadáver tocó los huesos de Eliseo, cobró vida y se puso de pie.
22 El rey Jazael de Siria afligió a Israel durante todo el reinado de Joacaz.
23 Pero el Señor vio esto y tuvo misericordia; se compadeció de su pueblo por causa de su pacto con Abrahán, Isaac y Jacob, y no quiso destruirlos ni arrojarlos de su presencia, hasta el día de hoy.
24 A la muerte del rey Jazael de Siria, reinó en su lugar su hijo Ben Adad.
25 Entonces Joás hijo de Joacaz retomó las ciudades que Jazael le había ganado en combate a Joacaz, su padre. Tres veces derrotó Joás a Ben Adad hijo de Jazael, y así recuperó las ciudades para Israel.