1 Jehoszafat spoczął przy swoich przodkach i przy swoich przodkach został pochowany w Mieście Dawida, a panowanie po nim objął jego syn, Joram. 2 Jego braćmi byli synowie Jehoszafata: Azariasz, Jechiel, Zachariasz, Azariasz, Mikael i Szefatiasz. Wszyscy oni byli synami Jehoszafata, króla Judy. 3 A ojciec dał im mnóstwo darów ze srebra, złota, drogocenne przedmioty oraz warowne miasta w Judzie, ale królestwo dał Joramowi, ponieważ on był pierworodnym.
4 Gdy Joram przejął królestwo swego ojca i się umocnił, pozabijał mieczem wszystkich swych braci, a także niektórych książąt Izraela. 5 Joram miał trzydzieści dwa lata, gdy został królem, i królował w Jerozolimie osiem lat. 6 Postępował drogą królów Izraela, tak jak to czynił ród Achaba, ponieważ jego żoną była córka Achaba; i czynił to, co złe w oczach Pana. 7 Pan nie chciał jednak zniszczyć domu Dawida ze względu na przymierze, które zawarł z Dawidem, powiedział bowiem, że na zawsze pozostawi pochodnię dla niego i dla jego synów.
8 Za jego czasów Edomici wyzwolili się spod władzy Judy i ustanowili nad sobą króla. 9 Joram wyruszył ze swymi dowódcami, a z nim wszystkie rydwany. I powstał w nocy i uderzył na Edomitów, którzy otaczali jego i dowódców rydwanów. 10 Wyzwolili się więc Edomici spod władzy Judy aż do dziś. W tym czasie wyzwoliła się również Libna spod jego władzy, ponieważ opuścił Pana, Boga swych ojców. 11 On także sporządził wyżyny w górach Judy, doprowadził do nierządu mieszkańców Jerozolimy i zwiódł Judę.
12 I doszło do niego pismo od Eliasza, proroka, takiej treści: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, twego przodka: Nie postępowałeś drogami Jehoszafata, twego ojca, ani drogami Asy, króla Judy, 13 lecz postępowałeś drogą królów Izraela, a Judę i mieszkańców Jerozolimy doprowadziłeś do uprawiania takiego nierządu, jaki uprawiał dom Achaba, a także pozabijałeś swych braci, ród twego ojca – lepszych od ciebie. 14 Dlatego też Pan potężnym ciosem uderzy w twój lud, twoich synów, twe żony i we wszystko, co posiadasz; 15 a ciebie dotknie ciężką chorobą, chorobą wnętrzności, które w tej chorobie będą z ciebie wychodzić przez wiele dni.
16 I Pan pobudził przeciwko Joramowi ducha Filistynów i Arabów, którzy byli w pobliżu Kuszytów. 17 Wystąpili przeciwko Judejczykom, zdobyli ich ziemię i zagarnęli wszystkie dobra znalezione w domu króla, uprowadzili także jego synów i jego żony. I nie pozostał mu żaden syn, tylko najmłodszy, Jehoachaz. 18 Po tym wszystkim Pan poraził jego wnętrzności nieuleczalną chorobą. 19 I tak było dzień w dzień. A po dwóch latach, gdy nadszedł koniec czasu, z powodu tej choroby wyszły z niego wnętrzności i umarł w wielkich cierpieniach. Jednak lud nie sprawił mu takiego ognia, jaki sprawiał dla jego ojców. 20 Miał trzydzieści dwa lata, gdy został królem, a królował w Jerozolimie osiem lat. I odszedł nieopłakiwany. Został pochowany w Mieście Dawida, lecz nie w grobach królewskich.
Reinado de Jorán de Judá
(2 R 8.16-24)1 Finalmente, Josafat descansó entre sus antepasados, y lo sepultaron en la ciudad de David. En su lugar reinó su hijo Jorán,
2 cuyos hermanos e hijos de Josafat fueron Azarías, Yejiel, Zacarías, Azarías, Micael y Sefatías. Todos ellos eran hijos del rey Josafat de Judá,
3 y recibieron de su padre muchos regalos de oro y plata, objetos preciosos y ciudades fortificadas en Judá, aunque el reino se lo cedió a Jorán, porque este era el primogénito.
4 Tan pronto como Jorán ascendió al trono de su padre y se afirmó en el poder, mató a filo de espada a todos sus hermanos, y también a algunos de los jefes de Israel.
5 Comenzó a reinar cuando tenía treinta y dos años, y reinó en Jerusalén ocho años.
6 Pero siguió los pasos de los reyes de Israel, a la manera de la casa de Ajab, pues tuvo por mujer a la hija de Ajab y cometió mucha maldad a los ojos del Señor.
7 Pero el Señor no quiso destruir la casa de David, por causa del pacto que había hecho con David y porque le había prometido mantener siempre encendida su lámpara y la de sus hijos.
8 Durante el reinado de Jorán, los edomitas se rebelaron contra el dominio de Judá, y pusieron en el trono su propio rey.
9 Entonces Jorán marchó con sus jefes y con todos sus carros de guerra, y una noche atacó y derrotó a los edomitas que lo habían sitiado, y también a todos los comandantes de sus carros.
10 A pesar de esto, Edom se liberó del dominio de Judá, hasta el día de hoy.
Por ese mismo tiempo, Libna se liberó del dominio de Jorán, porque este se apartó del Señor, el Dios de sus padres.
11 Además de esto, Jorán construyó lugares altos en los montes de Judá, con lo que hizo que los habitantes de Jerusalén se prostituyeran, lo mismo que los de Judá.
12 Pero le llegó una carta del profeta Elías, la cual decía:
«Así ha dicho el Señor, el Dios de David, tu padre: Puesto que no has seguido el ejemplo de Josafat, tu padre, ni el del rey Asa de Judá,
13 sino que has imitado el mal ejemplo de los reyes de Israel y has hecho que Judá y los habitantes de Jerusalén se prostituyan, como se prostituyó la casa de Ajab, y además has dado muerte a tus hermanos, a la familia de tu padre, los cuales eran mejores que tú,14 ahora el Señor te enviará una plaga mortal, y con ella herirá de muerte a tu pueblo, y a tus hijos y a tus mujeres, y a todo lo que tienes.15 A ti te castigará con muchas enfermedades. Tan persistente será tu mal, que hasta los intestinos se te saldrán.»16 Y así, el Señor suscitó contra Jorán la ira de los filisteos y de los árabes que estaban junto a los etíopes,
17 y todos ellos atacaron a Judá e invadieron su territorio; capturaron a sus hijos y a sus mujeres, y se apoderaron de todos los bienes que hallaron en el palacio real. Lo único que le quedó a Jorán fue Joacaz, su hijo menor.
18 Después de todo esto, el Señor le mandó una enfermedad incurable en los intestinos.
19 Transcurrió mucho tiempo, y al cabo de dos años la enfermedad hizo que los intestinos se le salieran, por lo que murió de una enfermedad muy penosa. No se prendió ninguna hoguera en su honor, como se había hecho con sus padres.
20 Jorán tenía treinta y dos años cuando comenzó a reinar, y reinó en Jerusalén ocho años. Cuando murió, nadie lo echó de menos. Fue sepultado en la ciudad de David, pero no en los sepulcros reservados para los reyes.