1 Dlatego nie zwlekając dłużej, postanowiliśmy sami pozostać w Atenach. 2 Wysłaliśmy też Tymoteusza, naszego brata i współpracownika Bożego w głoszeniu Ewangelii Chrystusa, aby was utwierdził i umocnił w waszej wierze, 3 żeby się nikt nie zachwiał wśród tych ucisków. Wiecie bowiem, że do tego zostaliśmy przeznaczeni. 4 Gdy byliśmy u was, zapowiadaliśmy wam przecież, że będziemy prześladowani, i jak wiecie, tak się stało. 5 Dlatego ja, nie zwlekając już dłużej, posłałem go, aby rozeznał się w waszej wierze, czy przypadkiem nie zwiódł was kusiciel i czy nasz trud nie był daremny.
6 Teraz zaś Tymoteusz wrócił od was z dobrą nowiną o waszej wierze i miłości, i o tym, że cały czas zachowujecie o nas dobrą pamięć i bardzo pragniecie nas zobaczyć, podobnie jak my was. 7 Dlatego, bracia, zostaliśmy pocieszeni dzięki wam przez waszą wiarę we wszelkich naszych potrzebach i uciskach. 8 Teraz bowiem ożyliśmy, skoro wy trwacie w Panu. 9 Jak więc możemy podziękować Bogu za was z powodu wielkiej radości, jaką mamy dzięki wam przed naszym Bogiem, 10 gdy dniem i nocą modlimy się żarliwie, aby móc was zobaczyć i uzupełnić braki waszej wiary?
11 Niech sam Bóg, nasz Ojciec i nasz Pan Jezus, utoruje naszą drogę do was. 12 Was natomiast niech Pan uzdolni do coraz większej i bardziej obfitej miłości wzajemnej i do wszystkich, takiej, jaką my mamy do was, 13 żeby wasze serca zostały umocnione jako nienaganne w świętości przed naszym Bogiem i Ojcem, na przyjście naszego Pana Jezusa wraz ze wszystkimi Jego świętymi.
1 Por lo tanto, cuando ya no pudimos soportarlo más, decidimos quedarnos solos en Atenas,
2 y enviar a ustedes a nuestro hermano Timoteo, que es un servidor de Dios y colaborador de nosotros en el evangelio de Cristo, con el fin de afianzarlos y animarlos en su fe,
3 para que nadie se inquiete por estas dificultades. Como ustedes bien saben, a esto se nos ha destinado.
4 Cuando todavía estábamos con ustedes, les advertimos que tendríamos dificultades; y, como ustedes saben, así sucedió.
5 Por eso, cuando ya no pude esperar más, mandé a preguntar acerca de su fe, pues el tentador podría haberlos tentado, y entonces nuestro trabajo habría sido en vano.
6 Pero ahora Timoteo ha vuelto a nosotros, luego de haber estado con ustedes, y nos ha dado las buenas noticias de la fe y el amor que ustedes tienen. Nos ha contado, además, que ustedes siempre nos recuerdan con cariño, y que desean vernos. También nosotros deseamos verlos a ustedes.
7 Por eso, hermanos, en medio de todas nuestras necesidades y aflicciones, ustedes nos han consolado por medio de su fe;
8 ¡el saber que ustedes están firmes en el Señor nos ha devuelto la vida!
9 ¿Cómo podríamos dar gracias a Dios por ustedes, y por todo el gozo que ustedes nos hacen disfrutar delante de nuestro Dios?
10 De día y de noche, no hay un solo momento en que no oremos para que podamos volver a verlos, y así podamos completar lo que falte a la fe de ustedes.
11 Que nuestro Dios y Padre, y nuestro Señor Jesucristo, dirijan nuestro camino hacia ustedes,
12 y que el Señor los haga crecer y aumente el amor entre ustedes y hacia los demás, así como también nosotros los amamos a ustedes,
13 para que se fortalezca su corazón y sean ustedes santos e irreprensibles delante de nuestro Dios y Padre, cuando venga nuestro Señor Jesucristo con todos sus santos.