Schyłek rządów Jeroboama
1 W tym czasie zachorował syn Jeroboama, Abiasz. 2 Jeroboam powiedział więc do swojej żony: Wstań, proszę, i przebierz się! Niech nie poznają, że jesteś żoną Jeroboama. Idź do Szilo! Tam jest prorok Achiasz. To on przepowiedział o mnie, że będę królem tego ludu. 3 Weź ze sobą dziesięć chlebów, placki oraz dzban miodu i idź do niego. On ci oznajmi, co stanie się z chłopcem. 4 Tak też żona Jeroboama zrobiła. Wyruszyła i poszła do Szilo, i weszła do domu Achiasza. Achiasz nie widział, ponieważ jego oczy osłabły ze starości.
5 Pan jednak oznajmił Achiaszowi: Właśnie przyszła żona Jeroboama, aby zasięgnąć u ciebie rady w sprawie swojego syna, ponieważ jest chory. Tak i tak jej powiesz. Gdy wejdzie, będzie w przebraniu. 6 Kiedy więc Achiasz usłyszał odgłos jej kroków, jak wchodziła w drzwi, powiedział: Wejdź, żono Jeroboama! Dlaczego jesteś w przebraniu? Jestem posłany do ciebie z przykrą wieścią. 7 Idź, powiedz Jeroboamowi: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Mimo że wywyższyłem cię spośród ludu, ustanowiłem władcą nad Moim ludem izraelskim 8 i oderwałem królestwo od domu Dawida, dając je tobie, ty jednak nie stałeś się jak Mój sługa, Dawid, który przestrzegał Moich przykazań i był Mi bezgranicznie wierny, czyniąc tylko to, co prawe w Moich oczach. 9 Postępowałeś gorzej niż wszyscy, którzy byli przed tobą. Poszedłeś bowiem i uczyniłeś sobie innych bogów i odlewy posągów, aby Mnie drażnić, a Mną wzgardziłeś. 10 Dlatego też Ja sprowadzę nieszczęście na dom Jeroboama i zgładzę Jeroboamowi męskiego potomka, niewolnika i wolnego w Izraelu. I zmiotę całkowicie resztki domu Jeroboama, jak się zmiata gnój, aż do końca. 11 Kto z domu Jeroboama umrze w mieście, tego zjedzą psy, a kto umrze na polu, tego rozdziobią ptaki podniebne, gdyż tak powiedział Pan. 12 Ty zaś wstań, idź do swego domu! Kiedy twoje nogi staną w mieście, chłopiec umrze. 13 Będą go opłakiwali wszyscy Izraelici i go pochowają. Jedynie on z rodu Jeroboama wejdzie do grobu, gdyż z domu Jeroboama tylko w nim Pan, Bóg Izraela znalazł coś dobrego. 14 Pan ustanowi sobie króla nad Izraelem, który tego dnia wytępi dom Jeroboama. Czyż nie dzieje się to już teraz? 15 Pan tak uderzy Izraela, że ten zachwieje się jak trzcina nad wodą. Wykorzeni Izraelitów z tej pięknej ziemi, którą dał przodkom, i rozproszy ich poza Rzekę za to, że uczynili sobie aszery i doprowadzili Pana do gniewu. 16 I wyda Izraela z powodu grzechów Jeroboama, który sam zgrzeszył i doprowadził do grzechu Izraela.
17 Żona Jeroboama wstała i odeszła. A gdy przybyła do Tirsy i przestąpiła próg domu, chłopiec zmarł. 18 Pochowano go, a cały Izrael opłakiwał go zgodnie ze słowem Pana, które wypowiedział przez swojego sługę, proroka Achiasza.
Śmierć Jeroboama
19 Pozostałe dzieje Jeroboama, jego wojny i królowanie, opisane są w Księdze Kronik Królów Izraela. 20 Panowanie Jeroboama trwało dwadzieścia dwa lata. Potem spoczął przy swoich przodkach, a królem po nim został jego syn Nadab.
Panowanie Roboama w Judzie
21 Roboam, syn Salomona, królował w Judzie. Roboam objął rządy, gdy miał czterdzieści jeden lat. Siedemnaście lat panował w Jerozolimie, mieście, które wybrał sobie Pan spośród wszystkich plemion izraelskich, aby tam umieścić swoje Imię. Jego matka była Ammonitką i miała na imię Naama. 22 Mieszkańcy Judy czynili zło w oczach Pana. Grzechami, które popełniali, drażnili Go bardziej, niż to czynili ich przodkowie. 23 Również oni pobudowali sobie wyżyny, stele i aszery na każdym wyniosłym pagórku i pod każdym rozłożystym drzewem. 24 W kraju byli również ci, którzy uprawiali nierząd sakralny. Naśladowano wszystkie obrzydliwości narodów, które Pan wypędził sprzed oblicza Izraelitów.
25 W piątym roku panowania Roboama nadciągnął przeciw Jerozolimie król Egiptu, Sziszak. 26 Zabrał skarby domu Pana i skarby domu królewskiego. Zabrał to wszystko, także wszystkie złote tarcze, które sporządził Salomon. 27 Zamiast ich król Roboam wykonał tarcze miedziane i powierzył je dowódcom straży przybocznej, strzegącej wejścia do domu królewskiego. 28 Ilekroć król przychodził do domu Pana, straż przyboczna wnosiła je, a potem odnosiła do swojej wartowni.
29 Pozostałe dzieje Roboama i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 30 Między Roboamem a Jeroboamem toczyła się nieustanna wojna. 31 Potem Roboam spoczął przy swoich przodkach i przy swoich przodkach został pochowany w Mieście Dawida. Jego matką była Ammonitka, która miała na imię Naama. Po nim królował jego syn Abijjam.
Profecía de Ajías contra Jeroboán
1 En aquel tiempo, Abías hijo de Jeroboán cayó enfermo.
2 Entonces el rey llamó a su esposa y le dijo:
«Quiero que vayas a Silo, donde encontrarás al profeta Ajías, el que me dijo que yo sería rey de este pueblo. Pero disfrázate, para que nadie sepa que eres mi esposa.
3 Llévale diez panes, y tortas y un tarro con miel, y pregúntale qué va a pasar con nuestro hijo.»
4 La mujer de Jeroboán hizo lo que este le ordenó y fue a Silo. Llegó a la casa de Ajías, que por su avanzada edad ya no podía ver.
5 Pero el Señor le había dicho:
«Ajías, la mujer de Jeroboán va a venir a consultarte acerca de su hijo enfermo. Viene disfrazada, pero cuando llegue le dirás lo que yo te mande.»
6 Cuando ella llegó y cruzó la puerta, Ajías escuchó sus pisadas y le dijo:
«Entra, mujer de Jeroboán. ¿Por qué vienes disfrazada? Escucha bien, que tengo un mensaje muy duro para ti.
7 Regresa con Jeroboán y dile: “Así ha dicho el Señor, el Dios de Israel: ‘Yo te levanté de en medio del pueblo y te hice jefe de los israelitas.
8 Yo deshice el reino de la casa de David y te lo entregué, pero tú no te has conducido como mi siervo David, pues él obedeció mis mandamientos, me buscó con todo su corazón, y se esforzó por vivir con rectitud delante de mí.
9 Pero tú has actuado peor que todos los que reinaron antes de ti; te has fabricado dioses ajenos y has fundido sus imágenes para hacerme enojar, y luego me volviste la espalda.
10 Por eso yo haré que tu descendencia caiga en desgracia, y que muera todo varón que te nazca, lo mismo si es siervo que si es libre; barreré a tus descendientes como se barre el estiércol, hasta que no quede nada.
11 A cualquier descendiente de Jeroboán que muera en la ciudad, se lo comerán los perros, y al que muera en el campo se lo comerán las aves de rapiña.’ Así lo ha dicho el Señor.”
12 »Y tú, mujer, regresa a tu casa, pero en cuanto pongas un pie en la ciudad tu hijo morirá.
13 Todo el pueblo de Israel llorará por tu hijo y lo sepultarán, porque de todos los hijos de Jeroboán él es el único que le agradó al Señor; por eso será sepultado.
14 El Señor va a elegir a un rey que exterminará a toda la descendencia de Jeroboán, y lo va a hacer ahora mismo.
15 El Señor sacudirá al pueblo de Israel como sacude el agua a los juncos, y lo arrancará de la buena tierra que dio a sus antepasados; luego, por haberse fabricado imágenes de Asera y por ofender así al Señor, los esparcirá más allá del río Éufrates.
16 El Señor va a entregar a Israel por causa de los pecados de Jeroboán, pues hizo pecar a mi pueblo.»
17 Después de oír esto, la esposa de Jeroboán se marchó y se fue a Tirsa, y cuando entró en la ciudad su hijo murió.
18 Sepultaron al niño, y el pueblo lloró por él como el Señor le había dicho al profeta Ajías.
19 Todo los hechos de Jeroboán, y las guerras que libró, han quedado registradas en el libro de las historias de los reyes de Israel.
20 Jeroboán reinó veintidós años, y cuando fue a reunirse con sus antepasados, reinó en su lugar su hijo Nadab.
Reinado de Roboán
(2 Cr 12.1-16)21 Roboán hijo de Salomón comenzó a reinar sobre Judá a los cuarenta y un años de edad, y reinó diecisiete años en Jerusalén, la ciudad que el Señor eligió de entre todas las tribus de Israel para que allí estuviera su nombre. La madre de Roboán se llamaba Noamá, y era amonita.
22 Y el pueblo de Judá hizo lo malo a los ojos del Señor, y lo hicieron enojar más que sus antepasados, a pesar de que estos cometieron muchos pecados.
23 También construyeron altares en los montes y bajo los árboles frondosos; hicieron estatuas e imágenes de la diosa Asera;
24 practicaron actos repugnantes, como la prostitución masculina, que era una costumbre de los pueblos que el Señor había arrojado del territorio ocupado por los israelitas.
25 Cuando Roboán llevaba cinco años en el trono, llegó Sisac, rey de Egipto, y atacó Jerusalén
26 y se adueñó de los tesoros del templo del Señor y del palacio real. Fue un saqueo total, que incluyó los escudos de oro que Salomón había mandado hacer.
27 Para reponerlos, Roboán mandó hacer escudos de bronce y los puso al cuidado de los oficiales que vigilaban la entrada del palacio real.
28 Cuando el rey entraba en el templo del Señor, los guardias se llevaban los escudos y los ponían en la sala de la guardia.
29 Todos los hechos de Roboán se hallan registrados en las crónicas de los reyes de Judá.
30 Y entre Roboán y Jeroboán hubo siempre constantes guerras.
31 Cuando Roboán murió y fue a reunirse con sus antepasados, fue sepultado junto a ellos en la ciudad de David. Noamá, la amonita, fue madre de Roboán. A la muerte del rey, reinó en su lugar su hijo Abías.