Clamor en medio de la angustia
Masquil de David. Oración que hizo cuando estaba en la cueva.
1 Con mi voz clamo al Señor;
con mi voz le pido su misericordia.
2 En su presencia expongo mi queja;
en su presencia expreso mi angustia.
3 Cuando estoy por rendirme,
tú, Señor, sabes por dónde debo ir.
En mi camino me han tendido trampas.
4 Miro a un lado y me doy cuenta
de que a nadie le intereso;
refugio no tengo, y a nadie le importo.
5 Señor, yo clamo a ti,
porque tú eres mi única esperanza;
¡eres todo lo que tengo en esta vida!
6 ¡Atiende mi queja, porque estoy desesperado!
¡Líbrame de los que me persiguen,
pues en fuerzas me superan!
7 ¡Líbrame de la angustia que me oprime,
y así podré alabar tu nombre!
Así me rodearán los hombres honrados
al ver que me has tratado con bondad.
Modlitwa o pomoc w udręce
1 Pieśń pouczająca Dawida, gdy był w jaskini.
Modlitwa.
2 Głośno do Pana wołam,
Głośno Pana błagam.
3 Wylewam przed nim moją prośbę
I o niedoli mojej jemu opowiadam.
4 Gdy duch mój omdlewa we mnie,
Ty znasz ścieżkę moją;
Na drodze, którą chodzę,
Zastawili na mnie sidła.
5 Patrzę na prawo i widzę
— Nikt nie zważa na mnie.
Nie ma dla mnie ucieczki,
Nikt się nie troszczy o mnie.
6 Panie, do ciebie wołam.
Rzekłem: Tyś moją nadzieją,
Tyś działem moim w krainie żyjących.
7 Słuchaj uważnie błagania mego,
Bom bardzo udręczony,
Wybaw mnie od prześladowców moich,
Bo są silniejsi ode mnie!
8 Wywiedź mnie z więzienia,
Abym wysławiał imię twoje!
Zaiste, otoczą mnie sprawiedliwi,
Gdy mi swą dobroć okażesz.