Reinado universal del Señor
(Is 2.1-4)1 En los últimos días el monte de la casa del Señor será confirmado como cabeza de los montes y exaltado por encima de las colinas, y a él acudirán los pueblos.
2 Muchas naciones vendrán, y dirán: «¡Vengan, subamos al monte del Señor, a la casa del Dios de Jacob! Él nos guiará por sus caminos, y nosotros iremos por sus sendas.» Porque la enseñanza saldrá de Sión; de Jerusalén saldrá la palabra del Señor.
3 Y el Señor juzgará entre muchos pueblos, y corregirá a naciones poderosas y lejanas; y estas convertirán sus espadas en azadones y sus lanzas en hoces. Ninguna nación volverá a levantar la espada contra otra nación, ni se entrenarán más para hacer la guerra.
4 Cada uno se sentará bajo su vid y a la sombra de su higuera, y no habrá nadie que pueda amedrentarlos. Esto lo ha declarado la boca del Señor de los ejércitos.
5 Podrán todos los pueblos andar en el nombre de su dios, pero nosotros ahora y siempre andaremos en el nombre del Señor nuestro Dios.
Israel será redimido del cautiverio
6 «Cuando llegue el día, reuniré a las ovejas que cojean con las que se apartaron del camino y con las que afligí;
7 con las que cojean haré un remanente, y con las descarriadas haré una nación fuerte. Y desde ahora y para siempre yo reinaré sobre ellos en el monte Sión.»
—Palabra del Señor.8 Y tú, torre del rebaño, fortaleza de la hija de Sión, hasta ti volverá el señorío de antaño, el reino de la hija de Jerusalén.
9 Pero dime, ¿por qué gritas tanto? ¿Acaso ya no tienes rey? ¿Acaso esos dolores de parturienta te han venido porque tu consejero ha perecido?
10 ¡Pues sufre y llora, hija de Sión, con dolores de parturienta, porque ahora vas a salir de la ciudad, y vivirás en el campo, y llegarás hasta Babilonia! Allí serás liberada; allí el Señor te salvará del poder de tus enemigos.
11 Muchas naciones se han juntado ahora contra ti, y dicen: «¡Que Sión sea profanada! ¡Que se nos conceda ver eso con nuestros propios ojos!»
12 Pero esas naciones no conocen los planes del Señor; no entienden sus designios, ni que él los junta como a manojos de trigo, para trillarlos.
13 ¡Levántate y tríllalos, hija de Sión! ¡Yo te daré cuernos de hierro y garras de bronce, para que desmenuces a muchos pueblos! Y las riquezas que les arrebates las consagrarás al Señor de toda la tierra.
Syjon ośrodkiem przyszłego władztwa pokoju
(Izaj. 2,2—4)1 I stanie się w dniach ostatecznych,
że góra ze świątynią Pana
będzie stać mocno jako najwyższa z gór
i będzie wyniesiona ponad pagórki,
a ludy tłumnie będą do niej zdążać.
2 I pójdzie wiele narodów, mówiąc:
Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana
i do świątyni Boga Jakuba,
i będzie nas uczył swoich dróg,
abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami,
gdyż z Syjonu wyjdzie zakon i słowo Pana z Jeruzalemu!
3 Wtedy rozsądzać będzie liczne ludy
i rozstrzygać sprawy wielu narodów.
I przekują swoje miecze na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Żaden naród nie podniesie miecza przeciwko drugiemu narodowi
i nie będą się już uczyć sztuki wojennej.
4 I będzie siedział każdy pod swoim szczepem winnym
i pod drzewem figowym, i nikt nie będzie szerzył popłochu.
Zaiste, usta Pana Zastępów to powiedziały.
5 Niech wszystkie ludy, każdy z nich postępuje w imieniu swojego boga,
lecz my będziemy postępowali w imieniu Pana,
naszego Boga, po wiek wieków.
Wyzwolenie ludu Bożego
6 W owym dniu, mówi Pan, zbiorę chromych,
zgromadzę to, co rozproszone,
i tych, których utrapiłem.
7 Z tego, co chrome, stworzę resztkę,
a z tego, co rozproszone, potężny naród;
a Pan będzie nad nimi królował na górze Syjon,
odtąd aż na wieki.
8 Lecz ty, wieżo trzody,
wzgórze córki Syjonu,
do ciebie wróci i przyjdzie panowanie jak dawniej,
królestwo córki Jeruzalemu.
9 Czemu teraz tak bardzo krzyczysz?
Czy króla nie ma u ciebie?
Czy twój doradca zginął,
że cię ogarniają bóle jak rodzącą?
10 Wij się z bólu i jęcz, córko syjońska, jak rodząca!
Gdyż wkrótce będziesz musiała wyjść z miasta
i zamieszkasz na polu,
i pójdziesz aż do Babilonu.
Tam będziesz wyratowana,
tam wykupi cię Pan z ręki twoich nieprzyjaciół.
11 Lecz teraz zebrały się przeciwko tobie
liczne narody, mówiąc:
Niech będzie zhańbiona,
aby nasze oko mogło się napawać widokiem Syjonu!
12 Lecz oni nie znają zamysłów Pana
i nie rozumieją jego planu,
że zebrał je jak snopy na klepisku.
13 Wstań i młóć, córko syjońska,
gdyż zrobię ci róg z żelaza,
zrobię ci kopyta ze spiżu,
abyś mogła zdeptać wiele ludów,
poświęcić Panu ich mienie,
a ich bogactwo władcy całej ziemi.
14 A teraz zrań się wieloma nacięciami!
Usypano wały przeciwko nam,
kijem biją po twarzy sędziego Izraela.