Nacimiento y reinado del Mesías
1 Pero no siempre habrá oscuridad para la que ahora está angustiada. En los primeros tiempos las regiones de Zabulón y Neftalí fueron afligidas, pero en los últimos tiempos se llenará de gloria el camino del mar, al otro lado del Jordán, en Galilea de los gentiles.
2 El pueblo que andaba en tinieblas vio una gran luz; sí, la luz resplandeció para los que vivían en un país de sombras de muerte.
3 Tú aumentaste el regocijo, y acrecentaste la alegría. En tu presencia se alegrarán, como se alegran durante la siega; como se regocijan cuando se reparten el botín.
4 Tú quebraste el yugo y la vara que pesaban sobre sus hombros, y el cetro que los oprimía, como en el día de Madián.
5 ¡Quemado será todo calzado que lleva el guerrero en el fragor de la batalla! ¡Pasto para el fuego será todo manto revolcado en sangre!
6 Porque un niño nos ha nacido, ¡un hijo nos ha sido concedido! Sobre sus hombros llevará el principado, y su nombre será «Consejero admirable», «Dios fuerte», «Padre Eterno» y «Príncipe de paz».
7 La extensión de su imperio y la paz en él no tendrán límite. Reinará sobre el trono de David y sobre su reino, y lo afirmará y confirmará en la justicia y el derecho, desde ahora y para siempre. Esto lo hará el celo del Señor de los ejércitos.
La ira del Señor contra Israel
8 El Señor envió su palabra sobre Jacob, y cayó sobre Israel.
9 Y la conocerá todo el pueblo, y Efraín y los habitantes de Samaria, que con soberbia y altivez de corazón dicen:
10 «Los ladrillos se cayeron, pero edificaremos con piedra de cantera; talaron los sicómoros, pero nosotros los repondremos con cedros.»
11 Pero el Señor juntará a los enemigos de Resín y los levantará contra él;
12 del oriente vendrán los sirios, y del poniente los filisteos, y a boca llena devorarán a Israel. Pero ni así cesará su furor. Su mano aún seguirá extendida.
13 El pueblo no se volvió al Señor de los ejércitos. No buscó al que lo castigaba;
14 así que en un mismo día el Señor le cortará a Israel la cabeza y la cola, el tronco y la rama.
15 (La cabeza es el anciano de rostro venerable, y la cola es el profeta que enseña mentiras.)
16 Los que gobiernan a este pueblo son unos mentirosos; por eso sus gobernados se pierden.
17 Por tanto, el Señor no se alegrará por sus jóvenes, ni tendrá misericordia de sus huérfanos y viudas, pues todos son falsos y malvados; de toda boca brotan necedades. Pero ni así cesará su furor. Su mano aún seguirá extendida.
18 La maldad prenderá como un fuego, y consumirá cardos y espinos; se encenderá en la espesura del bosque, y se levantará como un remolino de humo.
19 Por causa de la ira del Señor de los ejércitos se oscurecerá la tierra, y el pueblo será como pasto para el fuego; ¡y nadie tendrá piedad de su hermano!
20 Con la mano derecha robarán, y se quedarán con hambre; con la mano izquierda comerán, y no quedarán satisfechos; ¡cada uno se comerá su propia carne!
21 Manasés se comerá a Efraín, Efraín se comerá a Manasés, y los dos se comerán a Judá. Pero ni así cesará su furor. Su mano aún seguirá extendida.
Narodzenie i panowanie Księcia Pokoju
1 Lud, który chodzi w ciemności,
ujrzy światło wielkie,
nad mieszkańcami krainy mroków zabłyśnie światłość.
2 Udzielisz mnóstwo wesela, sprawisz wielką radość,
radować się będą przed tobą, jak się radują w żniwa,
jak się weselą przy podziale łupów.
3 Bo jarzmo ciążące na nim i drąg na jego plecach,
kij jego dozorcy połamiesz jak za dni Midianitów.
4 Gdyż każdy but skrzypiący przy chodzie, i płaszcz krwią zbroczony
pójdzie na spalenie, na pastwę ognia.
5 Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany
i spocznie władza na jego ramieniu,
i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny,
Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju.
6 Potężna będzie władza i pokój bez końca
na tronie Dawida i w jego królestwie,
gdyż utrwali ją i oprze na prawie i sprawiedliwości,
odtąd aż na wieki.
Dokona tego żarliwość Pana Zastępów.
Gniew Pana na Izraela
7 Pan zesłał słowo przeciwko Jakubowi, a ono spadło na Izraela.
8 I poczuł je cały lud, Efraim i mieszkańcy Samarii,
którzy w pysze i w wyniosłości serca tak mówią:
9 Mury z cegły runęły, wybudujemy je z kamienia ciosanego,
sykomory wycięto, zasadzimy cedry.
10 Lecz Pan pobudzi przeciw niemu jego wroga, Resyna,
i podburzy jego nieprzyjaciół,
11 Aramejczyków od wschodu,
a Filistyńczyków od zachodu.
I pożrą Izraela całą paszczą.
Mimo to nie ustaje jego gniew,
a jego ręka jeszcze jest wyciągnięta.
12 Lecz lud nie nawraca się do tego, który go smaga,
i Pana Zastępów nie szuka.
13 Dlatego Pan odetnie Izraelowi głowę i ogon,
kiść palmową i sitowie w jednym dniu.
14 Głową jest starszy i poważany mąż,
a ogonem prorok nauczający kłamstwa.
15 Zwodzicielami stali się wodzowie tego ludu,
a prowadzeni przez nich zostają pochłonięci.
16 Dlatego Pan nie oszczędza młodzieńców jego
i nie lituje się nad jego sierotami i wdowami,
bo to wszystko niegodziwcy i złoczyńcy,
a każde usta mówią niedorzeczności.
Mimo to nie ustaje jego gniew,
a jego ręka jeszcze jest wyciągnięta.
17 Gdyż bezprawie rozgorzało jak ogień, pożera cierń i oset
i zapala gęstwinę leśną,
tak że ta się unosi w słupach dymu.
18 Z powodu gniewu Pana Zastępów wypalona jest ziemia,
a lud stał się pastwą ognia,
nikt nie lituje się nad swoim bratem.
19 I porywają to, co z prawej strony, ale nadal są głodni,
pożerają to, co z lewej strony, lecz nie są syci.
Każdy pożera ciało swojego bliźniego.
20 Manasses Efraima, a Efraim Manassesa,
a obaj razem Judę.
Mimo to nie ustaje jego gniew,
a jego ręka jeszcze jest wyciągnięta.