Tercera reprensión de Elifaz a Job
1 Pero Elifaz el temanita le respondió a Job:
2 «¿En qué se beneficia Dios con el hombre,
aun cuando este sea un hombre inteligente?
3 ¿Se complace el Todopoderoso en tu inocencia,
o gana algo con que vayas por el buen camino?
4 ¿Acaso te castiga por tu piedad,
y por eso te somete a juicio?
5 ¡Demasiado grande es tu maldad!
¡Tu pecado no tiene límites!
6 Sin razón tomaste prenda de tus hermanos,
y a los pobres los despojaste de sus ropas.
7 No le diste de beber al sediento,
y al hambriento no le diste de comer.
8 En cambio, a los poderosos les diste tierras,
y a los magnates les permitiste habitarlas.
9 A las viudas las despediste con las manos vacías,
y a los huérfanos los despojaste de todo.
10 Por eso te ves enredado en esas trampas,
y te asaltan temores repentinos.
11 Las tinieblas no te dejan ver,
y las aguas profundas te abruman.
12 »Pero Dios está en las alturas de los cielos;
¡mira cuán altas se hallan las refulgentes estrellas!
13 ¿Y tú dices que Dios no sabe lo que haces,
y que la densa oscuridad le impide juzgar?
14 ¿Que no te puede ver porque las nubes lo rodean,
y porque va y viene por la bóveda celeste?
15 ¿Acaso quieres seguir por la antigua senda
que han recorrido los malvados?
16 Ellos fueron arrebatados antes de tiempo,
porque sus fundamentos no eran firmes.
17 Le pidieron a Dios que se apartara de ellos,
sin que el Omnipotente les hubiera hecho daño.
18 Más bien, Dios colmó sus casas de bienes.
¡Lejos sea de mí el juntarme con ellos!
19 Al verlos destruidos, los justos se alegrarán,
y los inocentes se burlarán de ellos y dirán:
20 “Nuestros enemigos han sido destruidos;
el fuego ha consumido lo que de ellos quedaba.”
21 »Reconcíliate con Dios, y recupera la paz;
así él te devolverá la prosperidad.
22 Permítele que él mismo te instruya,
y pon sus palabras en tu corazón.
23 Si te vuelves a Dios, él te levantará;
así alejarás de tu casa la aflicción.
24 Si arrojas por el suelo tus riquezas,
tendrás tanto oro de Ofir como piedras en el río.
25 El Todopoderoso será tu defensor,
y en tu casa abundará la plata.
26 Hallarás tu deleite en el Todopoderoso,
y ante Dios podrás levantar la cara.
27 Cuando lo llames, él te escuchará,
y tú podrás cumplirle tus promesas.
28 Llevarás a buen término todos tus planes,
y en tus caminos brillará la luz.
29 A los humildes, Dios los exalta;
a los abatidos, Dios les da su salvación.
30 Dios libera al que es inocente,
y si eres inocente, también serás liberado.»
Elifaz określa Joba jako grzesznika załugującego na karę
1 Na to odpowiedział Elifaz i rzekł:
2 Czy człowiek może być przydatny Bogu?
Rozumny jest raczej samemu sobie przydatny.
3 Czy Wszechmocny ma korzyść z tego, że ty jesteś sprawiedliwy,
albo czy ma zysk z tego, że postępujesz nienagannie?
4 Czy karze cię z powodu twojej bogobojności
i czy pozywa cię za nią przed sąd?
5 Czy to raczej twoja złość nie jest wielka
i nie ma końca twoim przewinieniom?
6 Wszak bez powodu brałeś zastaw od swoich braci,
a półnagich obdzierałeś z szat.
7 Zmęczonemu nie podałeś wody
i głodnemu odmawiałeś chleba.
8 Do możnego należała ziemia,
a uprzywilejowany mieszkał na niej.
9 Odprawiałeś wdowy z pustymi rękoma,
a ramiona sierot były miażdżone.
10 Dlatego otaczają cię zewsząd sidła
i ogarnia cię nagły strach.
11 Twoje światło przyćmiło się, tak że nie widzisz;
a fale wód okrywają cię.
12 Czy Bóg nie jest w górze na niebie?
Spójrz na najwyższe gwiazdy, jak są wysoko!
13 A ty mówisz: Cóż Bóg wie?
Czy może sądzić poprzez ciemne chmury?
14 Gęste chmury zasłaniają go i nie widzi,
gdy się przechadza na skraju niebios.
15 Czy chcesz się trzymać odwiecznej ścieżki,
co nią kroczyli niegodziwcy,
16 Którzy zostali porwani przed czasem,
a strumień zalał ich grunt?
17 Mówili do Boga: Odstąp od nas!
I cóż nam może uczynić Wszechmocny?
18 A jednak On napełniał ich domy dobrem
i zamysł bezbożnych daleki był od niego.
19 Widząc to, sprawiedliwi weselą się,
a niewinny szydzi z nich,
20 Mówiąc: Oto nasi przeciwnicy unicestwieni,
a ich bogactwa pochłonął ogień.
21 Pogódź się z nim i zawrzyj z nim pokój!
W ten sposób poprawisz swoją dolę.
22 Przyjmij z jego ust wskazania
i złóż w swym sercu jego słowa!
23 Jeżeli w pokorze nawrócisz się do Wszechmocnego
i oddalisz nieprawość ze swego namiotu,
24 Jeżeli w proch rzucisz złoty kruszec
i między kamienie potoków złoto z Ofiru,
25 Jeżeli Wszechmocny będzie twoim złotem
i srebrem pełnym połysku dla ciebie,
26 Wtedy Wszechmocny będzie twoją radością
i podniesiesz ku Bogu swoje oblicze.
27 Gdy będziesz się do niego modlił, wysłucha cię,
i swoje śluby spełnisz.
28 Cokolwiek postanowisz, uda ci się,
a nad twoimi drogami zabłyśnie światło.
29 Gdyż Bóg poniża pysznego,
lecz wybawia pokornego.
30 Wybawia człowieka niewinnego,
a będzie wybawiony dla czystości swoich rąk.