El Señor es el único Redentor
1 Así dice ahora el Señor, quien te creó y te formó:
«No temas, Jacob, porque yo te redimí; yo te di tu nombre, Israel, y tú me perteneces.
2 Cuando pases por las aguas, yo estaré contigo; cuando cruces los ríos, no te anegarán. Cuando pases por el fuego, no te quemarás, ni las llamas arderán en ti.
3 Yo soy el Señor, tu Dios. Yo soy tu salvador, el Santo de Israel. Ya he pagado por tu rescate a Egipto, Etiopía y Sebá.
4 Ante mis ojos tú eres grandemente estimado y digno de honra. Yo te amo, y por ti y por tu vida daré hombres y naciones.
5 No temas, que yo estoy contigo. Del oriente traeré a tus descendientes, y del occidente volveré a juntarte.
6 Al norte le diré: “Entrégamelos”, y al sur le diré: “No retengas más a mis hijos; trae a mis hijas de los confines de la tierra,
7 a todos los que llevan mi nombre. Yo los he creado. Yo los formé y los hice para gloria mía.”
8 »Saquen al pueblo ciego que tiene ojos, y a los sordos que tienen oídos.
9 Júntense a la vez todas las naciones; reúnanse todos los pueblos. ¿Quién de ellos puede hacernos saber esto? ¿Quién puede darnos a saber los primeros sucesos? ¡Que presenten sus testigos, y que reclamen justicia! ¡Que oigan y digan que es verdad!
10 Ustedes son mis testigos. Son el siervo que yo escogí, para que ustedes me conozcan y crean y entiendan que yo soy el Señor. No ha habido ningún dios antes de mí, ni lo habrá después.
—Palabra del Señor.11 »Solo yo soy el Señor, y fuera de mí no hay quien salve.
12 Yo anuncié, yo salvé, yo di a saber. Nunca hubo entre ustedes un dios ajeno. Así que ustedes son mis testigos de que yo soy Dios.
—Palabra del Señor.13 »Yo soy Dios desde el principio. Nadie puede librar a nadie de mi mano. Lo que yo hago, ¿quién puede impedirlo?»
14 Así dice el Señor, el Santo de Israel y Redentor de ustedes:
«Yo enviaré por ustedes a Babilonia, y haré que todos ellos, incluso los caldeos, emprendan la huida en los barcos que eran su alegría.
15 Yo soy el Señor, su Dios Santo, el Creador y Rey de Israel.»
16 Así dice el Señor, el que abre un camino en medio del mar, una senda entre las aguas impetuosas;
17 el que lleva juntos carros y caballos, ejércitos y fuerzas, a caer para no levantarse; a morir, como mechas que se apagan:
18 «Ya no se acuerden de las cosas pasadas; no hagan memoria de las cosas antiguas.
19 Fíjense en que yo hago algo nuevo, que pronto saldrá a la luz. ¿Acaso no lo saben? Volveré a abrir un camino en el desierto, y haré que corran ríos en el páramo.
20 Recibiré la honra de las fieras salvajes, de los chacales y de los pollos del avestruz, porque haré que brote agua en el desierto y ríos en el páramo, para que beba mi pueblo escogido.
21 A este pueblo lo he creado para mí, y este pueblo proclamará mis alabanzas.
22 »Pero tú, Jacob, no me invocaste; tú, Israel, te cansaste de mí.
23 No me ofreciste los animales de tus holocaustos, ni me honraste con tus sacrificios; no te pedí que me presentaras ofrendas, ni te molesté pidiéndote incienso.
24 No gastaste tu dinero en comprar para mí caña aromática, ni me saciaste con la grasa de tus sacrificios. Al contrario, lo que me ofreciste fue el peso de tus pecados, y me molestaste con tus maldades.
25 »Yo, y nadie más, soy el que borra tus rebeliones, porque así soy yo, y no volveré a acordarme de tus pecados.
26 Refréscame la memoria. Entremos en juicio al mismo tiempo. Toma la palabra y defiéndete.
27 Tu primer padre pecó contra mí, lo mismo que tus maestros.
28 Por eso yo dejé de respetar a los príncipes del santuario, y entregué a Jacob, que es Israel, a la destrucción más vergonzosa.
Pan jedynym odkupicielem
1 Lecz teraz — tak mówi Pan — który cię stworzył, Jakubie,
i który cię ukształtował, Izraelu:
Nie bój się, bo cię wykupiłem,
nazwałem cię twoim imieniem — moim jesteś!
2 Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą,
a gdy przez rzeki, nie zaleją cię;
gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz,
a płomień nie spali cię.
3 Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem,
Ja, Święty Izraelski, twoim wybawicielem;
daję Egipt na okup za ciebie,
Etiopię i Sabę zamiast ciebie.
4 Dlatego że jesteś, w moich oczach drogi,
cenny i Ja cię miłuję,
więc daję ludzi za ciebie
i narody za twoje życie.
5 Nie bój się, bo Ja jestem z tobą.
Ze Wschodu przywiodę twoje potomstwo
i z Zachodu zgromadzę cię.
6 Do Północy powiem: Wydaj!
A do Południa: Nie zatrzymuj!
Przyprowadź moich synów z daleka
i moje córki z krańców ziemi!
7 Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem
i których ku swojej chwale stworzyłem,
których ukształtowałemi uczyniłem.
8 Wyprowadźcie lud ślepy, chociaż ma oczy,
i głuchych, chociaż mają uszy.
9 Niech wszystkie narody zbiorą się razem
i niech się zgromadzą ludy.
Kto wśród nich może to zwiastować
i opowiedzieć nam o przeszłych wydarzeniach?
Niech postawią swoich świadków, aby byli bez zarzutu
i aby słyszano i mówiono: To prawda!
10 Wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan —
i moimi sługami, których wybrałem,
abyście poznali i wierzyli mi,
i zrozumieli, że to Ja jestem,
że przede mną Boga nie stworzono
i po mnie się go nie stworzy.
11 Ja, jedynie Ja, jestem Panem,
a oprócz mnie nie ma wybawiciela.
12 Ja zwiastowałem, wybawiałem i opowiadałem,
a nie kto inny wśród was,
i wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan — a Ja jestem Bogiem
13 I nadal nim będę, a nie ma nikogo,
kto by mógł wyrwać z mojej ręki.
Gdy Ja coś czynię, któż to zmieni?
14 Tak mówi Pan, wasz Odkupiciel, Święty Izraelski:
Ze względu na was skierowałem wyprawę do Babilonu,
skruszyłem wszystkie zawory więzień,
w biadanie przemienię też radosne okrzyki Chaldejczyków.
15 Ja, Pan, jestem waszym Świętym;
Ja, Stwórca Izraela, jestem waszym Królem.
16 Tak mówi Pan, który toruje drogę przez morze
i ścieżkę przez potężne wody,
17 Który wyprowadza do boju wozy i konie,
wojsko i siły zbrojne razem;
a oto leżą i już nie powstaną,
zgaśli, spłonęli jak knot.
18 Nie wspominajcie dawnych wydarzeń,
a na to, co minęło, już nie zważajcie!
19 Oto Ja czynię rzecz nową:
Już się rozwija, czy tego nie spostrzegacie?
Tak, przygotowuję na pustyni drogę,
rzeki na pustkowiu.
20 Chwalić mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie,
że dostarczyłem na pustyni wody, rzeki ha pustkowiu,
aby napoić mój lud, mojego wybrańca.
21 Lud, który sobie stworzyłem,
będzie zwiastował moją chwałę.
Niewdzięczność Izraela
22 A jednak nie wzywałeś mnie, Jakubie,
ani z powodu mnie się nie trudziłeś, Izraelu.
23 Nie ofiarowałeś mi owiec na całopalenie
ani nie uczciłeś mnie krwawymi ofiarami.
Nie obciążyłem cię ofiarami z pokarmów
ani nie utrudziłem cię ofiarą z kadzidła.
24 Nie kupiłeś mi za pieniądze wonnych rzeczy
ani nie nasyciłeś mnie tłuszczem swoich krwawych ofiar,
lecz obciążyłeś mnie swoimi grzechami,
utrudziłeś mnie swoimi przewinieniami.
25 Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa
i twoich grzechów nie wspomnę.
26 Przypomnij mi, rozprawmy się z sobą!
Wylicz, co masz na swoje usprawiedliwienie!
27 Twój praojciec zgrzeszył,
a twoi orędownicy sprzeniewierzyli mi się,
28 Twoi książęta znieważyli moją świętość.
Dlatego Jakuba obłożyłem klątwą,
a Izraela wystawiłem na zniewagi.