La ira del Señor contra las naciones
1 Acérquense, naciones, y júntense para oír; ustedes, pueblos, presten atención. Que escuche la tierra y todo lo que hay en ella; el mundo y todo lo que produce.
2 El Señor está enojado contra todas las naciones; se ha indignado contra todas ellas; por eso va a destruirlas y a entregarlas al matadero.
3 Los que mueran en ellas quedarán abandonados, y sus cadáveres despedirán mal olor; la sangre de ellos hará que los montes se derritan.
4 Se vendrá abajo todo el ejército de los cielos, como cuando se caen las hojas de las parras y de las higueras, y los cielos mismos se enrollarán como un pergamino.
5 Mi espada se embriagará en los cielos, y mi sentencia caerá sobre Edom, sobre el pueblo que he decidido exterminar.
6 La espada del Señor está llena de sangre; está empapada de la grasa y de la sangre de los corderos y de los machos cabríos, y de la grasa de los riñones de carneros. En Bosra se ofrecen sacrificios en honor del Señor; ¡en Edom hay una gran matanza!
7 Entre los animales sacrificados hay búfalos, toros y becerros; ¡el país se empapa de sangre, y el suelo queda saturado de grasa!
8 Ciertamente ha llegado el día de la venganza del Señor; ¡ha llegado el año de darles su merecido a los que pelean contra Sión!
9 Sus arroyos se convertirán en brea; su polvo en azufre, y su tierra en brea encendida.
10 No se apagará de noche ni de día, ni su humo dejará de subir; por siempre será asolada, y nadie volverá jamás a pasar por ella.
11 Los pelícanos y los erizos se adueñarán de ella, y la habitarán las lechuzas y los cuervos; la medirán con cordeles de destrucción, y con plomadas de asolamiento.
12 Sus príncipes serán llamados príncipes sin reino, y a nada serán reducidos todos sus hombres importantes.
13 En sus palacios crecerán espinos, y en sus fortalezas habrá ortigas y cardos; ¡se volverán cuevas de chacales y patios para los pollos de los avestruces!
14 Las fieras del desierto se encontrarán con las hienas, y las cabras salvajes llamarán a sus compañeros; también las lechuzas habitarán en ese lugar, y allí podrán descansar.
15 Allí los búhos anidarán y pondrán sus huevos; sacarán a sus pollos y los juntarán debajo de sus alas; allí también se juntarán los buitres, cada uno con su compañera.
16 Investiguen en el libro del Señor, y lean si alguno de ellos faltó. Pero no faltó ninguno de ellos ni su compañera, porque así lo ordenó su boca y los reunió su espíritu mismo.
17 El Señor les echó suertes, y con su propia mano les repartió la tierra, que será su herencia para toda la vida, y allí vivirán de generación en generación.
Gniew Pana przeciwko wszystkim narodom i Edomitom
1 Zbliżcie się, narody, aby słuchać,
i wy, ludy, słuchajcie uważnie!
Niech słucha ziemia i to, co ją napełnia,
okrąg ziemi i wszystko, co z niej wyrasta!
2 Gdyż rozgniewał się Pan na wszystkie narody,
jest oburzony na całe ich wojsko,
obłożył je klątwą,
przeznaczył je na rzeź.
3 Ich zabici nie będą pochowani,
a z trupów będzie się unosił smród;
Góry rozmiękną od ich krwi.
4 I wszystkie pagórki rozpłyną się.
Niebiosa zwiną się jak zwój księgi
i wszystkie ich zastępy opadną,
jak opada liść z krzewu winnego
i jak opada zwiędły liść z drzewa figowego.
5 Gdyż mój miecz zwisa z nieba,
oto spada na Edom i na lud obłożony przeze mnie klątwą.
6 Miecz Pana ocieka krwią,
pokryty jest tłuszczem,
krwią jagniąt i kozłów,
tłuszczem nerek baranów,
gdyż krwawą ofiarę urządza Pan w Bosra,
wielką rzeź w ziemi edomskiej.
7 I padną wraz z nimi bawoły
i cielce z tucznymi wołami;
ich ziemia będzie przesiąknięta krwią,
a ich proch przesycony tłuszczem.
8 Bo jest to dzień pomsty Pana,
rok odwetu za spór z Syjonem.
9 Toteż potoki Edomu zamienią się w smołę,
a jego glina w siarkę,
a jego ziemia stanie się smołą gorejącą:
10 Ani w nocy, ani w dzień nie zgaśnie,
jego dym wznosić się będzie zawsze;
z pokolenia w pokolenie będzie pustynią,
po wiek wieków
nikt nie będzie nią chodził.
11 Pelikan i jeż zagnieżdżą się w niej,
a sowa i kruk będą w niej mieszkać;
Pan rozciągnie na niej sznur na spustoszenie
i ustawi wagę na zniszczenie.
12 Fauny będą tam mieszkać,
nie będzie tam dostojnych narodów,
królestwa nie będzie się obwoływać,
a wszyscy jego książęta będą niczym.
13 Jego pałace porosną cierniem,
pokrzywy i osty będą w ich zamkach;
i stanie się mieszkaniem szakali, siedzibą strusi.
14 Świstaki natkną się na hieny
i fauny będą się wzajemnie nawoływać,
tylko upiór nocny będzie tam odpoczywał
i znajdzie dla siebie schronienie.
15 Tam wąż będzie się gnieździł i znosił jaja, wylęgał je i zbierał młode przy sobie,
tam tylko sępy skupiać się będą, jeden z drugim.
16 Badajcie Pismo Pana i czytajcie:
Żadnej z tych rzeczy nie brak,
żadna z nich nie pozostanie bez drugiej,
gdyż usta Pana to nakazały i jego Duch je zgromadził.
17 On sam rzucił dla nich los
i jego ręka im to sznurem mierniczym przydzieliła;
na wieki będą to posiadać,
z pokolenia w pokolenie będą tam mieszkać.