1 Así fue como el arca de Dios fue transportada y puesta en medio de la tienda que David había mandado levantar para ella. Y se ofrecieron delante de Dios holocaustos y sacrificios de paz,
2 y cuando David acabó de ofrecer el holocausto y los sacrificios de paz, bendijo al pueblo en el nombre del Señor
3 y repartió entre todos y cada uno de los israelitas, hombres y mujeres, una torta de pan, un trozo de carne y una torta de pasas.
4 David puso algunos levitas delante del arca del Señor, para que ministraran, e invocaran, confesaran y alabaran al Señor, Dios de Israel.
5 En primer lugar puso a Asaf, seguido de Zacarías, Yeguiel, Semiramot, Yejiel, Matatías, Eliab, Benaías, Obed Edom y Yeguiel, todos ellos con sus salterios y arpas, pero Asaf tocaba los címbalos.
6 También los sacerdotes Benaías y Jahaziel tocaban continuamente las trompetas delante del arca del pacto de Dios.
Salmo de acción de gracias
(Sal 105.1-15Sal 96.1-13Sal 106.47-48)7 Ese día, David puso por primera vez a Asaf y sus parientes a cargo de las alabanzas al Señor. Y cantaron:
8 ¡Alaben al Señor, invoquen su nombre!
¡Que los pueblos reconozcan sus obras!
9 ¡Canten, sí, cántenle salmos!
¡Proclamen todas sus maravillas!
10 ¡Regocíjense en su santo nombre!
¡Alégrense de corazón los que buscan al Señor!
11 ¡Busquen el poder del Señor!
¡Busquen siempre a Dios!
12 ¡Recuerden sus grandes maravillas,
sus hechos prodigiosos y sus sabias sentencias!
13 Ustedes son los descendientes de Abrahán;
ustedes son los hijos de Jacob, sus escogidos.
14 El Señor es nuestro Dios;
en toda la tierra prevalecen sus juicios.
15 Nunca se olvida de su pacto,
de la palabra que dictó para mil generaciones.
16 Fue un acuerdo que hizo con Abrahán,
y que lo confirmó con Isaac.
17 Con Jacob lo estableció como decreto;
con Israel lo hizo un pacto duradero
18 cuando dijo: «Te daré la tierra de Canaán
como la herencia que te corresponde.»
19 Ellos no eran numerosos;
eran unos simples forasteros.
20 Andaban de nación en nación,
y de un reino a otro reino;
21 pero Dios no dejó que lo agraviaran,
sino que por ellos castigó a los reyes
22 y dijo: «¡No toquen a mis ungidos!
¡No les hagan daño a mis profetas!»
23 ¡Canten al Señor todos en la tierra!
¡Anuncien su salvación todos los días!
24 ¡Canten entre los pueblos su gloria!
¡Anuncien entre los pueblos sus maravillas!
25 El Señor es grande, y digno de alabanza;
¡es temible, más que todos los dioses!
26 Todos los dioses de los pueblos son ídolos,
pero el Señor es quien creó los cielos.
27 En su presencia hay alabanza y magnificencia;
en su santuario hay poder y gloria.
28 Ustedes, familias de los pueblos,
¡tributen al Señor la gloria y el poder!
29 ¡Tributen al Señor la honra que merece su nombre!
¡Traigan sus ofrendas, y vengan a su presencia!
¡Adoren al Señor en la hermosura de la santidad!
30 ¡Tiemblen ante él todos en la tierra!
El Señor afirmó el mundo, y no será conmovido.
31 ¡Que se alegren los cielos y se regocije la tierra!
Digan entre las naciones: «¡El Señor es rey!»
32 ¡Que brame el mar y todo lo que contiene!
¡Que se alegre el campo y todo lo que hay en él!
33 ¡Que todos los árboles del bosque rebosen de gozo
delante del Señor, que viene a juzgar la tierra!
34 ¡Aclamen al Señor, porque él es bueno;
porque su misericordia es eterna!
35 Digan: «¡Sálvanos, Dios de nuestra salvación!
¡Vuelve a reunirnos, y líbranos de las naciones!
¡Así alabaremos tu santo nombre
y nos alegraremos con tus alabanzas!»
36 ¡Bendito sea el Señor y Dios de Israel,
desde la eternidad y hasta la eternidad!
Y todo el pueblo dijo «Amén», y alabó al Señor.
Los levitas encargados del arca
37 David dejó a Asaf y a sus parientes delante del arca del pacto del Señor, para que ministraran todo el tiempo delante del arca, cada cosa en su día.
38 Al cuidado del arca puso a Obed Edom y a sus sesenta y ocho parientes, y también a Obed Edom hijo de Jedutún y a Josá.
39 Al sacerdote Sadoc y a sus parientes los sacerdotes los puso delante del tabernáculo del Señor, en el lugar alto que estaba en Gabaón,
40 para que todos los días, a mañana y tarde, ofrecieran sacrificios y holocaustos al Señor en el altar del holocausto, conforme a todo lo que está escrito en la ley que el Señor prescribió a Israel.
41 Con ellos puso a Hemán y Jedutún y a los otros escogidos por nombre, para que glorificaran al Señor, cuya misericordia es eterna.
42 Para alabar a Dios, Hemán y Jedutún tocaban las trompetas y los címbalos y otros instrumentos musicales. Los hijos de Jedutún vigilaban la entrada.
43 Después de esto, todo el pueblo se fue a su casa, y también David se fue a bendecir su propia casa.
Uroczystości z okazji sprowadzenia Skrzyni
1 Gdy tedy sprowadzili Skrzynię Bożą i ustawili ją w środku namiotu, który Dawid kazał dla niej rozpiąć, złożyli ofiary całopalne i ofiary pojednania przed Bogiem.
2 Gdy zaś Dawid dokończył składania ofiar całopalnych i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana
3 I kazał rozdzielić między wszystkich Izraelitów, zarówno mężczyzn jak i kobiety, po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kołaczu z rodzynkami.
4 Ustanowił też niektórych z Lewitów do posługi przed Skrzynią Pańską, ażeby wspominali, dziękowali i wychwalali Pana, Boga izraelskiego.
5 Asafa jako przodownika, jako jego zastępcę Zachariasza, potem Jeiela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obeda Edomczyka, Jeiela przy instrumentach takich jak harfy i cytry, Asafa zaś przy donośnych cymbałach.
6 Następnie kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby ustawicznie trąbili przy Skrzyni Przymierza Bożego.
Pieśń dziękczynna
(Ps. 105Ps. 96Ps. 106)7 Wtedy to, w tym dniu, polecił Dawid po raz pierwszy Asafowi i jego braciom zanucić na cześć Pana tę pieśń:
8 Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego,
Ogłaszajcie wśród ludów dzieła jego!
9 Śpiewajcie mu i grajcie,
Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!
10 Chlubcie się świętym jego imieniem,
Niechaj się raduje serce szukających Pana!
11 Szukajcie Pana i mocy jego,
Rozpytujcie się ustawicznie o oblicze jego!
12 Wspominajcie cuda jego, których dokonał,
Dziwne dzieła jego, wyroki ust jego,
13 Potomkowie Izraela, sługi jego,
Synowie Jakuba, wybrani jego!
14 On, Pan, jest Bogiem naszym,
Po całej ziemi są wyroki jego!
15 Wspominajcie po wieki przymierze jego,
Słowo, które nakazał tysiącu pokoleń,
16 Przymierze, które zawarł z Abrahamem,
I przysięgę, daną Izaakowi,
17 Którą ustanowił dla Jakuba prawem,
A dla Izraela przymierzem wieczystym,
18 Powiadając: Tobie dam ziemię kanaanejską
W dziedziczne posiadanie.
19 Gdy byli znikomi liczbą,
Nieliczni i obcy przybysze w niej,
20 I wędrowali od narodu do narodu,
Od jednego królestwa do drugiego ludu,
21 Nie pozwolił nikomu wyrządzić im krzywdy
I za nich karał królów,
22 Powiadając: Nie dotykajcie pomazańców moich,
Prorokom moim zła nie wyrządzajcie!
23 Śpiewaj Panu, cała ziemio,
Głoście dzień w dzień dobrą wieść o jego zbawieniu!
24 Rozpowiadajcie wśród, narodów o chwale jego,
Wśród wszystkich ludów o cudach jego.
25 Gdyż wielki jest Pan i wielkiej godzien chwały,
Godniejszy zbożnej czci niż wszyscy bogowie.
26 Gdyż wszyscy bogowie ludów to nicości,
Pan zaś stworzył niebiosa.
27 Chwała i zacność są przed nim,
Moc i dostojeństwo są tam, gdzie On.
28 Przynieście Panu, rodziny ludów,
Przynieście Panu chwałę i moc,
29 Przynieście Panu chwałę imienia jego,
Przynieście ofiarę i wejdźcie przed oblicze jego!
Oddajcie pokłon Panu w świętej ozdobie!
30 Zadrżyj przed obliczem jego, cała ziemio!
Zaiste, gdy On utwierdzi okrąg ziemski, ten nie poruszy się.
31 Niech się radują niebiosa i weseli się ziemia,
Niech się mówi wśród narodów: Pan jest królem!
32 Niech szumi morze i to, co je wypełnia,
Niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim!
33 Wtedy radować się będą drzewa leśne
Przed Panem, gdyż nadchodzi,
Aby sądzić ziemię.
34 Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry,
Albowiem na wieki łaska jego.
35 Mówcie też: Wybaw nas, Boże zbawienia naszego,
Zgromadź nas i wyrwij nas spośród narodów,
Abyśmy sławili święte imię twoje
I rozgłaszali chwałę twoją!
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
Od wieków aż na wieki!
I powiedział cały lud: Amen, i chwalił Pana.
Lewici przydzieleni do obsługi Skrzyni
37 Pozostawił tam tedy przed Skrzynią Przymierza Pańskiego Asafa z jego braćmi, aby odbywali stale służbę przed Skrzynią zgodnie z codziennymi wymaganiami
38 Oraz Obeda Edomczyka wraz z jego braćmi w liczbie sześćdziesięciu ośmiu ludzi; Obeda Edomczyka, syna Jedutuna, i Chosę ustanowił odźwiernymi.
39 Kapłana Sadoka z jego braćmi kapłanami pozostawił przed przybytkiem Pana na podwyższeniu, które było w Gibeonie,
40 Aby składali Panu ofiary całopalne na ołtarzu całopaleń stale rano i wieczorem, zgodnie z tym wszystkim, co jest zapisane w zakonie Pańskim, który nadał Izraelowi.
41 Byli zaś z nimi Heman i Jedutun oraz pozostali wybrani, którzy byli imiennie wyznaczeni do wysławiania Pana, albowiem na wieki łaska jego.
42 U nich to, u Hemana i Jedutuna, były trąby i cymbały dla grających i instrumenty do wtórowania pieśniom dla Boga, synowie Jedutuna zaś byli odźwiernymi.
43 Potem poszedł cały lud, każdy do swojego domu; również Dawid wrócił się, aby przywitać się ze swoją rodziną.