Hymn świąteczny
1 Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Tłoczący wino.” Asafowy.
2 Radośnie śpiewajcie Bogu, mocy naszej,
Wykrzykujcie Bogu Jakuba!
3 Zanućcie pieśń i uderzcie w bęben,
W mile dźwięczącą cytrę i harfę!
4 Zadmijcie w trąby na nowiu,
W pełnię, w dniu święta naszego,
5 Bo taka jest ustawa w Izraelu,
Nakaz Boga Jakuba!
6 Przykazanie to dał Józefowi,
Gdy wystąpił przeciwko ziemi egipskiej.
Słyszę język, którego nie znałem:
7 Zdjąłem brzemię z barków twoich,
Dłonie twe są wolne od dźwigania koszów.
8 Gdyś mię wzywał w niedoli, wyzwoliłem cię,
Odpowiedziałem ci pośród gromów,
Doświadczyłem cię u wód Meriba. Sela.
9 Słuchaj, ludu mój! Upominam cię!
Izraelu, obyś mnie słuchał!
10 Niech nie będzie u ciebie boga innego
I nie kłaniaj się bogu obcemu
11 Ja, Pan, jestem Bogiem twoim,
Który cię wywiódł z ziemi egipskiej!
Otwórz szeroko swe usta, a napełnię je!
12 Lecz lud mój nie słucha głosu mego,
A Izrael nie był mi uległy.
13 Zostawiłem ich w zatwardziałości serca,
By postępowali według zamysłów swoich.
14 O, gdyby usłuchał mnie lud mój,
O, gdyby Izrael chodził drogami moimi!
15 Wnet poskromiłbym nieprzyjaciół ich
I zwróciłbym rękę przeciwko ich wrogom.
16 Ci, co nienawidzą Pana, schlebialiby mu,
A czas ich trwałby wiecznie.
17 Karmiłbym go najwyborniejszą pszenicą
I syciłbym go miodem ze skały.
Bondad de Dios y perversidad de Israel
Al músico principal. Sobre Gitit. Salmo de Asaf.
1 Cantemos con gozo a Dios, nuestra fortaleza;
aclamemos con júbilo al Dios de Jacob.
2 Entonemos cánticos, al son del pandero,
de la melodiosa arpa y del salterio.
3 Toquemos la trompeta en el novilunio,
en el día señalado para nuestra fiesta solemne.
4 Esto es un estatuto para Israel;
es una ordenanza del Dios de Jacob,
5 que la constituyó como testimonio para José
cuando salió contra la tierra de Egipto.
Oí un lenguaje que no pude entender:
6 «Liberé tu hombro de llevar pesada carga;
tus manos dejaron de cargar los cestos.
7 En tu angustia clamaste a mí, y yo te salvé;
desde el centro del trueno te respondí,
y junto a las aguas de Meriba te puse a prueba.
8 »Escúchame, pueblo mío, que quiero amonestarte.
¡Cómo quisiera yo, Israel, que me escucharas!
9 No debes tener ningún dios ajeno.
No debes inclinarte ante dioses extraños.
10 Yo soy el Señor, tu Dios;
yo te saqué de la tierra de Egipto.
Abre la boca, y yo te daré de comer.
11 »Pero tú, mi pueblo, no escuchaste mi voz;
tú, Israel, no quisiste obedecerme,
12 y por tu obstinación te abandoné
para que siguieras tus propios consejos.
13 ¡Ay, pueblo mío! ¡Si me hubieras escuchado!
¡Ay, Israel! ¡Si hubieras seguido mis caminos!
14 ¡En un instante habría derrotado a tus enemigos,
y habría descargado mi mano sobre tus adversarios!
15 Los que me aborrecen se me habrían sometido,
y yo, el Señor, pondría para siempre fin a sus días.
16 Pero a ti te alimentaría con lo mejor del trigo,
y apagaría tu sed con miel extraída de la peña.»