Zapowiedź dotycząca księcia Tyru
1 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
2 Synu człowieczy, powiedz księciu Tyru: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Ponieważ twoje serce było wyniosłe
i mówiłeś: Jestem bogiem,
siedzibę bogów zamieszkuję pośród mórz —
a wszak jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem,
i za zamysły Boże uważałeś swoje zamysły —
3 Rzeczywiście jesteś mędrszy niż Daniel,
żadna tajemnica nie jest przed tobą zakryta,
4 Dzięki swojej mądrości i swojej roztropności
zdobyłeś dla siebie potęgę:
Zgromadziłeś złoto i srebro w swoich skarbcach,
5 Dzięki swojej wielkiej zdolności kupieckiej pomnożyłeś swoją potęgę
i tak twoje serce stało się wyniosłe z powodu twojego bogactwa,
6 Przeto tak mówi Wszechmocny Pan:
Ponieważ uważałeś swoje zamysły za zamysły Boże,
7 Dlatego Ja oto sprowadzę na ciebie cudzoziemców, najsroższe narody;
te dobędą swoje miecze przeciwko wspaniałej twojej mądrości
i zhańbią twoją świetność,
8 Strącą cię do dołu i umrzesz śmiercią gwałtowną pośród mórz.
9 Czy jeszcze wówczas będziesz mówił w obecności tych, którzy cię będą zabijali:
Jestem bogiem, a wszak jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem,
i w mocy tych, którzy cię kładą trupem?
10 Umrzesz śmiercią nieobrzezanych z ręki cudzoziemców,
bo Ja to powiedziałem —
mówi Wszechmocny Pan.
Pieśń żałobna nad królem Tyru
11 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
12 Synu człowieczy, zanuć pieśń żałobną nad królem Tyru i powiedz mu: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Ty, który byłeś odbiciem doskonałości,
pełnym mądrości i skończonego piękna,
13 Byłeś w Edenie, ogrodzie Bożym;
okryciem twoim były wszelakie drogie kamienie:
karneol, topaz i jaspis,
chryzolit, beryl i onyks,
szafir, rubin i szmaragd;
ze złota zrobione były twoje bębenki,
a twoje ozdoby zrobiono w dniu, gdy zostałeś stworzony.
14 Obok cheruba, który bronił wstępu, postawiłem cię;
byłeś na świętej górze Bożej,
przechadzałeś się pośród kamieni ognistych.
15 Nienagannym byłeś w postępowaniu swoim od dnia, gdy zostałeś stworzony,
aż dotąd, gdy odkryto u ciebie niegodziwość.
16 Przy rozległym swoim handlu napełniłeś swoje wnętrze gwałtem i zgrzeszyłeś.
Wtedy to wypędziłem cię z góry Bożej,
a cherub który bronił wstępu, wygubił cię spośród kamieni ognistych.
17 Twoje serce było wyniosłe z powodu twojej piękności.
Zniweczyłeś swoją mądrość skutkiem swojej świetności.
Zrzuciłem cię na ziemię; postawiłem cię przed królami,
aby się z ciebie naigrawali.
18 Zbezcześciłeś moją świątynię z powodu mnóstwa swoich win,
przy niegodziwym swoim handlu.
Dlatego wywiodłem z ciebie ogień i ten cię strawił;
obróciłem cię w popiół na ziemi na oczach wszystkich, którzy cię widzieli.
19 Wszyscy, którzy cię znali pośród ludów, zdumiewali się nad tobą;
stałeś się odstraszającym przykładem, przepadłeś na wieki.
Zapowiedź kary dotyczącej Sydonu
20 I doszło mnie słowo Pana tej treści:
21 Synu człowieczy, zwróć swoje oblicze przeciw Sydonowi, prorokuj przeciwko niemu.
22 I powiedz: Tak mówi Wszechmocny Pan:
Oto Ja wystąpię przeciwko tobie, Sydonie;
i okażę swoją chwałę pośród ciebie,
i poznają, że Ja jestem Pan,
gdy dokonam na nim sądów
i dowiodę na nim swojej świętości.
23 Ześlę na niego zarazę i krew na jego ulice;
i padną pośród niego zabici mieczem, który wystąpi przeciwko niemu ze wszystkich stron.
I poznają, że Ja jestem Pan.
Bezpieczna przyszłość ludu izraelskiego
24 Lecz dla domu izraelskiego już nie będzie żadnego kłującego ciernia ani raniącego ościenia ze strony wszystkich okolicznych mieszkańców, którzy nim pogardzali. I poznają, że Ja jestem Wszechmocny Pan.
25 Tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy znowu zgromadzę dom izraelski spośród ludów, wśród których byli rozproszeni, wtedy na oczach narodów dowiodę na nich swojej świętości; i będą mieszkać na swojej ziemi, którą dałem mojemu słudze Jakubowi.
26 I będą na niej bezpiecznie mieszkać, będą budować domy i sadzić winnice; i będą bezpiecznie mieszkać, gdy Ja dokonam sądów na wszystkich ich sąsiadach, którzy nimi pogardzili. I poznają, że Ja, Pan, jestem ich Bogiem.
1 La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
2 «Hijo de hombre, dile de mi parte al príncipe de Tiro: “Yo, el Señor y Dios, te digo que te has envanecido. En tu corazón crees que eres un dios y que tienes tu trono en medio de los mares. En tu corazón actúas y piensas como si fueras un dios, aunque no eres un dios sino un hombre.
3 Es verdad que tú eres más sabio que Daniel, y que para ti no hay nada secreto ni oculto.
4 Con tu sabiduría y tu inteligencia has acumulado riquezas; en tus tesoros tienes oro y plata.
5 Con la ayuda de tu gran sabiduría, en tus negocios has logrado multiplicar tus riquezas, y por causa de esas riquezas tu corazón se ha envanecido.
6 Por lo tanto, yo, el Señor y Dios te digo: ‘Puesto que en tu corazón te crees un dios,
7 yo voy a traer contra ti gente extraña y fuerte de otras naciones, que descargará su espada sobre tu sabiduría, y que manchará tu belleza y esplendor.
8 Te harán descender al sepulcro, y sufrirás la muerte de los náufragos.
9 ¿Acaso piensas defenderte ante el que te mate, y decirle que tú eres un dios? ¡En las manos de quien te mate, no serás ningún dios sino un simple hombre!
10 En las manos de gente extraña sufrirás la muerte de los incircuncisos.’ Yo lo he dicho.”»
—Palabra de Dios el Señor.11 La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
12 «Hijo de hombre, dedícale un lamento al rey de Tiro, y dile de mi parte: “Tú, tan lleno de sabiduría, y de hermosura tan perfecta, eras el sello de la perfección.
13 Estuviste en el Edén, en el huerto de Dios; tus vestiduras estaban adornadas con toda clase de piedras preciosas: cornalina, topacio, jaspe, crisólito, berilo, ónice, zafiro, carbunclo, esmeralda y oro; todo estaba cuidadosamente preparado para ti en el día de tu creación.
14 A ti, querubín grande y protector, yo te puse en el santo monte de Dios, y allí estuviste. ¡Te paseabas en medio de las piedras encendidas!
15 Desde el día en que fuiste creado, y hasta el día en que se halló maldad en ti, eras perfecto en todos tus caminos.
16 Pero por tantos negocios que hacías te fuiste llenando de iniquidad, y pecaste. Por eso, querubín protector, yo te expulsé del monte de Dios y te arrojé lejos de las piedras encendidas.
17 Era tanta tu hermosura que tu corazón se envaneció. Por causa de tu esplendor corrompiste tu sabiduría. Por eso yo te haré rodar por tierra, y te expondré al ridículo delante de los reyes.
18 Y es que profanaste tus santuarios con tus muchas maldades y con tus perversos negocios. Por eso yo hice que de ti saliera fuego para que te consumiera; te hice rodar por el suelo, a la vista de todos los que te admiran.
19 Todos los pueblos que te conocieron se sorprenderán al verte; serás motivo de espanto, y para siempre dejarás de existir.”»
Profecía contra Sidón
20 La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
21 «Hijo de hombre, dirige ahora la mirada hacia Sidón, y profetiza contra ella.
22 Dile de mi parte: “Sidón, yo estoy contra ti. Cuando yo dicte mi sentencia contra ti, y en ti sea yo santificado, en tus calles seré glorificado.” Así sabrán que yo soy el Señor.
23 A sus calles enviaré peste y sangre, y en sus calles la gente caerá a filo de espada, pues por todos lados la espada se levantará contra ella. Así sabrán que yo soy el Señor.
24 »Nunca más volverá a ser Sidón una espina que desgarre al pueblo de Israel, ni los pueblos que lo rodean y menosprecian volverán a ser un aguijón que le cause dolor. Así sabrán que yo soy el Señor.»
25 Así ha dicho Dios el Señor:
«Cuando yo reúna al pueblo de Israel de entre los pueblos por los que ahora está esparcido, me santificaré en ellos a la vista de las naciones, y ellos habitarán en la tierra que yo le di a mi siervo Jacob.
26 »Cuando yo dicte sentencia contra todos los pueblos vecinos que los han despojado, ellos habitarán su tierra en paz, y edificarán casas, y plantarán viñas, y vivirán tranquilos. Así sabrán que yo soy el Señor su Dios.»