Bezbożność głupotą
(Ps. 14)1 Przewodnikowi chóru. Według „Mahalat…” Pieśń pouczająca Dawida.
2 Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga.
Są znieprawieni, popełniają ohydne czyny;
Nie ma nikogo, kto by dobrze czynił.
3 Bóg spogląda z niebios na ludzi,
Aby zobaczyć, czy jest kto rozumny,
Który szuka Boga.
4 Wszyscy odstąpili, wspólnie się splugawili,
Nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego.
5 Czyż się nie opamiętają złoczyńcy,
Którzy pożerają lud swój tak, jak by chleb jedli,
Boga jednak nie wzywają?
6 Tam ogarnie ich strach, jakiego dotąd nie było;
Bóg bowiem rozproszy kości oblegających cię,
Ty ich zawstydzisz, bo Bóg wzgardził nimi.
7 Oby przyszło z Syjonu wybawienie Izraela!
Kiedy Bóg wróci z niewoli lud swój,
Uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael.
Insensatez y maldad humana
(Sal 14.1-7)Al músico principal. Sobre Majalat. Masquil de David.
1 Dentro de sí dicen los necios:
«Dios no existe.»
Corrompidos están. Sus hechos son repugnantes.
No hay nadie que haga el bien.
2 Desde el cielo, Dios observa a la humanidad
para ver si hay alguien con sabiduría
que busque a Dios.
3 Pero todos se han desviado;
todos a una se han corrompido.
No hay nadie que haga el bien;
¡ni siquiera hay uno solo!
4 ¿Acaso no piensan esos malhechores,
que devoran a mi pueblo como si fuera pan,
y jamás invocan a Dios?
5 Ellos se estremecerán de miedo
allí, donde no hay nada que temer.
Dios esparcirá los huesos de los que te asedian;
Dios los desechará y los dejará en vergüenza.
6 ¡Que venga de Sión la salvación de Israel!
Cuando Dios haga volver a su pueblo cautivo,
¡se alegrará Jacob, se regocijará Israel!